Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Ένα ενδιαφέρον αθλητικό άρθρο για τον Μπόρις Μπέκερ


Η απότομη αναρρίχηση και η επώδυνη κατάρρευση
ΝΙΚΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Τον εαυτό του τον θυμάται από πολύ μικρό με μία ρακέτα στο χέρι. Μέσω του τένις μπορούσε να εκφραστεί στον απόλυτο βαθμό.
Οταν πέρασε το κατώφλι της εφηβείας, εγκατέλειψε το σχολείο για να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο αγαπημένο του σπορ, με την ελπίδα να υλοποιήσει το μεγαλύτερό του όνειρο: την κατάκτηση του Γουίμπλεντον. Και πριν καν ενηλικιωθεί, κατάφερε να ανέβει το «Εβερεστ» του τένις.
Το 1985 και σε ηλικία 17 ετών ήταν νικητής στο λονδρέζικο γκραν σλαμ, αναγκάζοντας την παγκόσμια αθλητική κοινότητα να ψάχνει να μάθει στοιχεία για τον νεαρό Μπόρις Μπέκερ. Ενα χρόνο μετά, ο 18χρονος Γερμανός υπερασπίστηκε τον τίτλο του στο μεγάλο νησί. Και μετά άρχισαν τα δύσκολα: η διαχείριση του ξαφνικού πλούτου λόγω των επιτυχιών του σε τόσο μικρή ηλικία, αλλά και η απότομη αύξηση της δημοσιότητάς του, «μπλόκαραν» τον Γερμανό ο οποίος είχε προλάβει να γίνει ο σύγχρονος ήρωας των συμπατριωτών του.
Το παιδί-θαύμα του τένις είχε κάνει το μεγάλο του όνειρο πραγματικότητα πριν καν κλείσει το κεφάλαιο της εφηβείας του. Στα μάτια του είχε κατακτήσει τον κόσμο όλο. Είχε κατορθώσει να αποδείξει ότι ήταν καλύτερος απ’ τους αντιπάλους του. Κάτι που του είχε γίνει έμμονη ιδέα από μικρό παιδί.
«Στα 19 μου χρόνια ήμουν πλούσιος, είχα τα πάντα αλλά αισθανόμουν δυστυχισμένος. Δεν μπορούσα να πετύχω πια μια πραγματική νίκη στο τένις και όλα ηχούσαν λάθος. Ο στόχος μου ήταν να νικήσω στο Γουίμπλεντον. Τον κατέκτησα πολύ νωρίς, όμως η ζωή έπρεπε να συνεχιστεί. Οταν υλοποιείς τόσο γρήγορα το όνειρό σου, πέφτεις σε κατάθλιψη. Γίνεσαι ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος του κόσμου, ας έχεις κερδίσει στο Γουίμπλεντον ή μάλλον επειδή έχεις κερδίσει στο Γουίμπλεντον», θα πει μετά από χρόνια με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο Μπόρις Μπέκερ.
Στην εσωτερική του πάλη βγήκε νικητής. Ενήλικας πια, έψαχνε τον προσανατολισμό του. Και τον βρήκε, κατορθώνοντας το 1989 να πάρει για τρίτη (και τελευταία) φορά το Γουίμπλεντον, αλλά και το μοναδικό Αμερικανικό Οπεν που κοσμεί την τροπαιοθήκη του.
Τον Ιανουάριο του 1991 ανέβηκε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης. Ως νούμερο 1 στο ταμπλό του Αυστραλιανού όπεν, κυριάρχησε στα κορτ της Μελβούρνης κατακτώντας για πρώτη φορά το γκραν σλαμ της Ωκεανίας. Δύο χρόνια μετά δοκίμασε ξανά τις αντοχές και τα όριά του, αφού κατρακύλησε στην παγκόσμια κατάταξη. Για πρώτη φορά στα οκτώ χρόνια της επαγγελματικής καριέρας του δεν ήταν μέσα στην πρώτη δεκάδα.
Το κίνητρο
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έσπευσαν να τον αποβάλουν απ’ την ελίτ του τένις. Τελικώς, στα 28 του χρόνια, ο κοκκινομάλλης Γερμανός άντλησε έμπνευση απ’ τη σύζυγό του, Μπάρμπαρα Φέλτους, η οποία του «παραπονέθηκε» πως στα χρόνια του έγγαμου βίου τους δεν τον είχε δει ποτέ να κερδίζει έναν μεγάλο τίτλο. Αυτό ήταν. Το 1996, ο Μπόρις Μπέκερ πήγε στη Μελβούρνη και πήρε το Αυστραλιανό όπεν. Μάλιστα, στον τελικό επικράτησε εύκολα του φιλόδοξου Αμερικανού, Μάικλ Τσανγκ, με 6-2, 6-4, 2-6, 6-2. Εκείνος ήταν ο έκτος και τελευταίος τίτλος σε γκραν σλαμ για τον Γερμανό τενίστα στη δεκαεξάχρονη επαγγελματική του καριέρα.
Ενδεκα φορές τερμάτισε στην πρώτη δεκάδα και τρεις στη 2η θέση (1986, 1989, 1990) της παγκόσμιας κατάταξης, βάζοντας στον τραπεζικό του λογαριασμό 25.080.956 δολάρια, που ήταν τα κέρδη του απ’ τα τουρνουά στα οποία αγωνίστηκε. Πλέον, είναι προπονητής του Νόβακ Τζόκοβιτς.
Ενας διαφορετικός χαρακτήρας
Το όνομα του Μπόρις Μπέκερ έχει ταυτιστεί με το κορυφαίο (για πολλούς) τουρνουά γκραν σλαμ, το Γουίμπλεντον. Το γεγονός πως το 1985 κατέκτησε το λονδρέζικο τουρνουά σε ηλικία μόλις 17 ετών και 227 ημερών και έγινε έτσι ο νεότερος νικητής του, εξηγεί το γιατί.
Λίγες ημέρες πριν πατήσει τα κορτ του All England Club, ο Γερμανός τενίστας είχε καταφέρει να κυριαρχήσει σε ένα τουρνουά - προπομπός του Γουίμπλεντον, στο Κουίνς. Αλλά κανενός το μυαλό δεν έφθανε τόσο μακριά. Και όμως, με ωριμότητα που δεν συναντάς σε ένα 17χρονο αθλητή, ο Μπέκερ έφθασε έως τον τελικό, νικώντας εκεί τον Νοτιοαφρικανό Κέβιν Κουρέν (ήταν τότε το Νο 8 στην παγκόσμια κατάταξη) με 6-3, 6-7, 7-6, 6-4. Μάλιστα, στον δρόμο προς τον θρόνο τού λονδρέζικου γκραν σλαμ, ο Μπέκερ έχασε μόλις οκτώ σετ. Συνολικά έφθασε επτά φορές έως τον τελικό του Γουίμπλεντον, κυριαρχώντας στους τρεις. Το 1999 έπαιξε για 15η και τελευταία φορά στην καριέρα του στο κυρίως ταμπλό του απλού, έχοντας ως απολογισμό 71 νίκες και 12 ήττες.
Ο Γερμανός στήριξε το παιχνίδι του στο πολύ ισχυρό σερβίς, στα εξαιρετικά κτυπήματά του κοντά στο φιλέ, στο άπιαστο forehand και στο πάθος του για τη νίκη. Αξέχαστες θα μείνουν οι θεαματικές βουτιές του για να προλάβει το μπαλάκι. Για όλα τα παραπάνω, οι θαυμαστές του τον φώναζαν «μπουμ-μπουμ».
Η πνευματική του δύναμη τον βοήθησε για να ξεπεράσει τις παγίδες στην καριέρα του και να μείνει όρθιος σε δύσκολες στιγμές. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως όσοι τον γνώριζαν από κοντά, έκαναν λόγο για ένα απολύτως συνειδητοποιημένο και φιλοσοφημένο αθλητή. Ετσι μπορούμε να εξηγήσουμε και την προσέγγιση που έχει κάνει για τα παιδικά του χρόνια: «Συμπεριφερόμουν διαφορετικά, ενεργούσα διαφορετικά, μιλούσα διαφορετικά, απαντούσα διαφορετικά».
Η «εχθρική επιφάνεια» και η πολυτάραχη ζωή
Ο Μπόρις Φραντς Μπέκερ γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1967 σε μία μικρή γερμανική πόλη, στο Λίμαν. Οχι μακριά απ’ τη γενέτειρά του, την ίδια περίοδο μάθαινε τα μυστικά του αθλήματος η Στέφι Γκραφ, η οποία έμελλε να γράψει ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια στην ιστορία του γυναικείου τένις. Μάλιστα, δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Μπέκερ και η Γκραφ έκαναν μαζί προπόνηση.
Εν αντιθέσει με τους Ευρωπαίους τενίστες της εποχής, ο Μπέκερ προτιμούσε τις γρήγορες επιφάνειες απ’ τα χωμάτινα κορτ. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως το μοναδικό γκραν σλαμ που λείπει απ’ τη συλλογή του είναι το Ρολάν Γκαρός, όπου έφθασε έως τον ημιτελικό. Από τους 49 επαγγελματικούς τίτλους του (έπαιξε σε 77 τελικούς), κανένας δεν ήταν στο χώμα.
Η καλύτερη χρονιά στην καριέρα του ήταν το 1989, όταν και κατέκτησε 6 από τα 13 τουρνουά στα οποία αγωνίστηκε, πετυχαίνοντας 64 νίκες και γνωρίζοντας μόλις 8 ήττες. Είναι η χρονιά που πήρε το τέταρτο γκραν σλαμ, το Αμερικανικό όπεν νικώντας στον τελικό το τότε νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης, Ιβάν Λεντλ με 3-1 σε (7-6, 1-6, 6-3, 7-6). Με το πέμπτο γκραν σλαμ, το Αυστραλιανό όπεν το 1991 (όπου νίκησε για τρίτη φορά τον Λεντλ), ανέβηκε στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης. Εντονη και με πολλές αλλαγές ήταν η προσωπική του ζωή. Από τον πρώτο του γάμο με τη μαύρη ηθοποιό, Μπάρμπαρα Φέλτους, απέκτησε έναν γιο, αλλά πολλά προβλήματα τα οποία σχετίζονταν με ρατσιστικές συμπεριφορές από συμπατριώτες τους! Το ζευγάρι θα πάρει διαζύγιο το 2001 και ακολούθως ο Μπέκερ θα συνάψει δεσμό με την κατά 16 χρόνια μικρότερή του σχεδιάστρια κοσμημάτων, Σάντι Μέγιερ Βόλντερν. Το 2009, δεν θα διστάσει να κάνει πρόταση γάμου στη Λίλι Κέρσνμπεργκ (μοντέλο από την Ολλανδία) κατά τη διάρκεια τηλεπαιχνιδιού, που εκείνη την ώρα το παρακολουθούσαν περίπου 9,7 εκατομμύρια τηλεθεατές στη Γερμανία.