Κάτω από το όριο της φτώχειας το εισόδημα για το 44% του πληθυσμού
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr/)
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ομάδας Ανάλυσης Δημόσιας Πολιτικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, πάνω από 44% του πληθυσμού είχε το 2013 εισόδημα κάτω από ένα σταθερό όριο φτώχειας (60% του τιμαριθμικά αναπροσαρμοσμένου διάμεσου εισοδήματος του 2009), το οποίο τη χρονιά που πέρασε ισοδυναμούσε με 665 ευρώ κατά κεφαλήν τον μήνα και 1.397 ευρώ για ζευγάρι με δύο παιδιά.
Παράλληλα, το 14% του πληθυσμού το 2013 είχε εισόδημα κάτω από αυτό το ελάχιστο κόστος αξιοπρεπούς διαβίωσης (το όριο ακραίας φτώχειας), έναντι μόλις 2% το 2009.
Πέραν των πολιτικών λιτότητας των τελευταίων ετών, η αδυναμία του κράτους πρόνοιας να συγκρατήσει την κοινωνική κατάρρευση οφείλεται στην έλλειψη στόχευσης και αποδοτικής χρήσης πόρων που το διέκρινε ήδη πριν από την κρίση. Οπως σημειώνει ο κ. Ματσαγγάνης στο σχετικό ενημερωτικό δελτίο, το 2010 η κοινωνική δαπάνη στην Ελλάδα ήταν σε επίπεδα εφάμιλλα του ευρωπαϊκού μέσου όρου (29,1% του ΑΕΠ έναντι 29,4% στην Ε.Ε. των «27»). Ωστόσο η μείωση της φτώχειας που επετύγχανε η δαπάνη αυτή ήταν δραματικά χαμηλότερη σε σχέση με την Ευρώπη – λιγότερες από 4 ποσοστιαίες μονάδες, έναντι σχεδόν 10 που ήταν ο μέσος όρος της Ε.Ε.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης, σε κρίσιμα μέτωπα, αντί να αυξηθεί η εισοδηματική στήριξη προς τους ανέργους –από τους πιο αποδοτικούς τρόπους τόνωσης της ζήτησης– μειώθηκε. Η μέγιστη επιτρεπτή διάρκεια επιδότησης με το τακτικό επίδομα ανεργίας, για παράδειγμα, μειώθηκε στις 450 ημέρες ανά τετραετία το 2013 και θα μειωθεί περαιτέρω, στις 400 μέρες, φέτος, σύμφωνα με την Ομάδα Ανάλυσης Δημόσιας Πολιτικής. Το ύψος του επιδόματος μειώθηκε δραστικά, από 454 σε 360 ευρώ τον μήνα, μαζί με τη μείωση του κατώτατου μισθού (τον Οκτώβριο το έλαβαν 125.306 άνεργοι, από σύνολο 1.345.387). Εξίσου πενιχρό είναι και το βοήθημα ανεργίας αυτοαπασχολούμενων, που καταβάλλεται από τον Απρίλιο του 2013, με εξαιρετικά αυστηρούς όρους (μεταξύ των οποίων είναι και η πλήρης εξόφληση του ασφαλιστικού φορέα).
Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2011, η Ελλάδα και η Ιταλία ήταν οι μόνες χώρες των «15» της Ε.Ε. όπου το ποσοστό των ανέργων που λάμβαναν επίδομα ανεργίας ήταν κάτω από 25% (στην Ιταλία, ωστόσο, οι άνεργοι λαμβάνουν άλλες μορφές εισοδηματικής στήριξης). Στη Γερμανία, πρωταθλήτρια της κάλυψης, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 85%, ενώ στη Φινλανδία και στο Βέλγιο άγγιζε το 70% (δεν υπήρχαν διαθέσιμα στοιχεία για την Ολλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία). Με βάση τους σημερινούς αριθμούς, η Ελλάδα βρίσκεται σε οριακά καλύτερη μοίρα από τους ουραγούς του 2011, τη Σλοβακία και τη Βουλγαρία, όπου περισσότεροι από 9 στους 10 ανέργους δεν λάμβαναν καμία εισοδηματική στήριξη.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, κατά μέσο όρο το 30,1% των μακροχρόνια ανέργων στην Ε.Ε. λάμβαναν κάποιο βοήθημα από το κράτος. Στην πρώτη θέση ήταν και πάλι η Γερμανία, που στηρίζει 7 στους 8 μακροχρόνια άνεργους πολίτες (87,7%), με πολύ εντυπωσιακές και εδώ τις επιδόσεις των Φινλανδών (81,9%) και των Βέλγων (77,5%). Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Γερμανία και στη Φινλανδία, το ποσοστό κάλυψης των ανέργων αυξάνεται όταν ξεπεράσουν τους 12 μήνες χωρίς δουλειά. Η χώρα μας, με 9,1%, ήταν η μοναδική μαζί με την Ιταλία εκ των «15» της Ε.Ε. με ποσοστό κάλυψης κάτω του 10%.
