Μέχρι πότε έχουν «ηθικό πλεονέκτημα»;
Κώστας Γιαννακίδης
(Πηγή : http://www.protagon.gr)
Ακόμα και για την πετρελαιοκηλίδα, φωνές από την κυβέρνηση αποδίδουν ευθύνες «στα σαράντα χρόνια που κατέστρεψαν τη χώρα». Ομως, συγγνώμη, πότε τελειώνει αυτό; Και πόσο, στα αλήθεια, αμέτοχοι ήταν οι σημερινοί κυβερνώντες;Κάποια στιγμή, στη Επιτροπή της Βουλής, γύρισε ο Κουρουμπλής και είπε στον Μανιάτη της Συμπαράταξης αυτό με τα σαράντα χρόνια που κυβερνούσαν οι άλλοι και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με τη σκούπα και το σφουγγαρόπανο στο χέρι.
Βέβαια, κοινοβουλευτικά, ο Μανιάτης είναι αρκετά νεότερος του Κουρουμπλή που έκλεισε εικοσαετία στη Βουλή και έχει υπηρετήσει και ως στρατιώτης της Αλλαγής. Ομως την ώρα που οι άλλοι «κατέστρεφαν τη χώρα», τα χέρια του Κουρουμπλή έμεναν καθαρά. Για αυτό έλαμπαν όταν ψήφιζε -και με τα δύο- τα Μνημόνια.
Τέλος πάντων, ο Κουρουμπλής, είτε ως πολιτικός, είτε ως ιδιότητα δεν είναι το θέμα μας. Το θέμα μας είναι πότε ακριβώς (ή έστω κατά προσέγγιση) θα εξαντληθεί το ηθικό πλεονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ και η απόδοση μομφής σε εκείνους που «κατέστρεψαν τη χώρα». Βλέπετε έχουμε πλέον συνηθίσει να θεωρούμε μαύρη σελίδα τη μεγαλύτερη περίοδο ευημερίας και δημοκρατίας που γνώρισε η χώρα. Κάπως έτσι ταΐζεις και τα φασιστοειδή και μετά απορείς από πού ξεπήδησαν. Και λες, εντάξει, τον πρώτο χρόνο η Πρώτη Φορά είχε να διαπραγματευτεί για να σώσει τη χώρα. Τον δεύτερο πάτησε στα πόδια της, έβαλε ανθρώπους στα πόστα και έμαθε να λαδώνει τα ρουλεμάν. Τώρα έχουμε μπει στον τρίτο χρόνο. Ακόμα οι άλλοι φταίνε;
Τώρα θα πεταχτεί κάποιος και θα πει ότι «οι άλλοι» κυβερνούσαν σαράντα χρόνια, διάστημα που μόνο με τον ίσκιο του καλύπτει την περίοδο ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, αλλά, μισό λεπτό, ποιοι ακριβώς είναι οι άλλοι και ποιοι είναι αυτοί που κυβερνούν τώρα; Διότι αν βγάλουμε απ’ έξω τον Αλέξη και τον Νίκο, που λέει ο λόγος, όλοι οι υπόλοιποι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ήταν κουμπότρυπες στο σακάκι του συστήματος. Και όχι, δεν χρειάζεται να είσαι Σπίρτζης, Κουρουμπλής, Τζάκρη και Καμμένος. Και άλλοι, πολιτικοί και συνδικαλιστές, που σήμερα επικαλούνται τις αρχές και το ήθος της Αριστεράς, μία χαρά υπηρέτησαν το «σάπιο σύστημα».
Εναντιώθηκε ποτέ η Αριστερά στις πολιτικές που μπατίρισαν τη χώρα; Οχι, βέβαια. Μία ζωή ζητούσε παροχές, προσλήψεις και χαμηλότερα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης. Εκτός και αν νομίζετε ότι η χώρα έπεσε έξω από τις μίζες.
Μη ξεφεύγουμε. Η απορία μου έχει λογική βάση. Μέχρι πότε η κυβερνώσα Αριστερά θα μπορεί να επικαλείται τα σαράντα χρόνια των άλλων; Οσο της γουστάρει, είναι η σωστή απάντηση. Οταν ακόμα και σήμερα αναζητούμε άλλοθι στα 400 χρόνια Τουρκοκρατίας, δεν χάθηκε ο κόσμος για ένα χρόνο κάτω ή μία δεκαετία πάνω. Αλλωστε οι αρχές που αντιπροσωπεύει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διαχρονικές.
