Mια σπίθα
Γράφει ο Πρόδρομος Παπαηλιόπουλος
(Πηγή : http://www.eboulevard.gr/)
Σαν να μην πέρασε μια μέρα… ή σαν να μην πέρασε ένας χρόνος; Θυμάμαι τέτοιες ημέρες πέρυσι αποφασίστηκε η πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ακολούθησαν άλλες δύο ψηφοφορίες και… οι πρόωρες εκλογές. Σαν πέρυσι, λοιπόν, αν ανατρέξουμε λίγο στη μνήμη μας θα θυμηθούμε την κυβέρνηση Σαμαρά να τονίζει πως «το Eurogroup αναγνώρισε τις προσπάθειες και τα επιτεύγματα της χώρας μας και συμφώνησε για την “αλλαγή σελίδας” και για τη μετάβαση της Ελλάδας στο νέο θεσμικό πλαίσιο της προληπτικής πιστωτικής γραμμής (ECCL). Αυτό αποτελεί μια πολύ θετική εξέλιξη. Αλλά θα αποτελέσει και τον θώρακα προστασίας της χώρας έναντι των αγορών. Το Eurogroup συμφώνησε επίσης ότι όλες οι σχετικές διαδικασίες πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέσα στους δύο πρώτους μήνες του 2015».
Mάλιστα, η Σοφία Βούλτεψη, η τότε κυβερνητική εκπρόσωπος, σημείωνε «ότι το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα είναι κρίσιμο: για την ολοκλήρωση της νέας συμφωνίας και για τη διευθέτηση όλων των θεμάτων, συμπεριλαμβανομένου του ζητήματος του χρέους»!!!
Τι άλλαξε από τότε; Πολλά, μπορεί να πει κανείς!
Τουλάχιστον τώρα έχουμε κυβέρνηση Αριστεράς! Δεν θα σταθώ στην πορεία του Αλέξη Τσίπρα, ούτε θα ασκήσω κριτική στην κυβέρνηση, άλλωστε ο λαός επιλέγει ποιος θα κάνει το κουμάντο στη χώρα.
Και όπως λέει και ο πρωθυπουργός «φταίμε εμείς για ό,τι έγινε σε επτά μήνες και όχι οι άλλοι που κυβέρνησαν 40 χρόνια;». Σωστή η σκέψη του, δεν μπορώ να πω, όπως σωστή είναι και η ταμπέλα στο δάσος. «Μια σπίθα αρκεί να φέρει την καταστροφή. Πρόσεξε…».
Και όταν καεί το πευκοδάσος φαντάζομαι θα γνωρίζετε από το σχολείο ότι θέλει 30 με 40 χρόνια να γίνει πάλι δάσος. Πού είμαστε σήμερα; Για σκεφτείτε λίγο… Ποια είναι η διαφορά; Οι δανειστές πιέζουν για αλλαγές στο Ασφαλιστικό. Πιέζουν για περικοπές στις συντάξεις, ό,τι γίνεται δηλαδή συνεχώς με την ίδια μανία από τότε που η Ελλάδα μπήκε στα μνημόνια.
Πιέζουν για αποκρατικοποιήσεις αλλά και για τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια, πιέζουν, πιέζουν, πιέζουν… Πολύ σύντομα έρχονται οι αλλαγές στη φορολογία των αγροτών, οι αλλαγές στην Παιδεία, στο φορολογικό σύστημα! Ειδικά για τα τελευταία δύο από παιδί όλο αλλαγές θυμάμαι. Πρέπει να είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο χωρίς σταθερό φορολογικό σύστημα και χωρίς Παιδεία (πέραν της γενικής έλλειψης κάθε παιδείας…).
Επίσης η κυβέρνηση αρχές του 2016 θα ανοίξει, εκτιμούν στο Μαξίμου, τη συζήτηση για το χρέος… Άλλαξε κάτι; Εγώ δεν γνωρίζω, εσείς θα μου πείτε… Καλή χρονιά εύχομαι, υγεία και… δουλειά. Σας χαιρετώ με ένα απόφθεγμα του Οδυσσέα Ελύτη:
«Χίλιοι δυο παραφυλάνε σε κοιτάν και δεν μιλάνε.
Είσαι σήμερα μονάρχης κι ώσαμ’ αύριο δεν υπάρχεις»
