Αυτογνωσία, όχι κυνήγι μαγισσών
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Δεν χρειαζόμαστε εξεταστικές επιτροπές, πραγματική αυτογνωσία χρειαζόμαστε. Οι εξεταστικές σπανίως οδηγούν κάπου. Το επίπεδο της έρευνας είναι φτωχό και ανεπαρκές.
Τα συμπεράσματα, προβλέψιμα και κομματικά χρωματισμένα. Και το κυριότερο: οδηγούν σε έναν πολιτικό φαύλο κύκλο που διχάζει τον τόπο στο διηνεκές και κρατάει αναμμένα τα πολιτικά πάθη. Οι Ταλιμπάν κάθε απόχρωσης διαφωνούν συνήθως με αυτήν την άποψη και θέλουν «αίμα στην αρένα». Κάνουν λάθος.
Τα συμπεράσματα, προβλέψιμα και κομματικά χρωματισμένα. Και το κυριότερο: οδηγούν σε έναν πολιτικό φαύλο κύκλο που διχάζει τον τόπο στο διηνεκές και κρατάει αναμμένα τα πολιτικά πάθη. Οι Ταλιμπάν κάθε απόχρωσης διαφωνούν συνήθως με αυτήν την άποψη και θέλουν «αίμα στην αρένα». Κάνουν λάθος.
Εχουν περάσει τόσα χρόνια και ακόμη δεν ξέρουμε γιατί αντιμετωπίσαμε κρίση χρέους και γιατί χρειάστηκαν τα μνημόνια. Σοβαροί, κατά τεκμήριο, άνθρωποι συμμερίζονται ακόμη και σήμερα θεωρίες συνωμοσίας, που αγνοούν προκλητικά την πραγματικότητα. Η συλλογική μας ψύχωση και η έλλειψη αυτογνωσίας οδήγησαν στην περιώνυμη διαπραγμάτευση του 2015. Ο ελληνικός λαός έδωσε εντολή στον κ. Τσίπρα να δοκιμάσει να παίξει μια γερή παρτίδα πόκερ με τους εταίρους και δανειστές. Τα αποτελέσματα τα ξέρουμε, τα βιώνουμε. Η ιστορική αλήθεια είναι σημαντικό να καταγραφεί. Η ποινικοποίηση, όμως, σπανίως οδηγεί στην αλήθεια και συχνά δημιουργεί μάρτυρες, ακόμη και σε περιπτώσεις που δεν το αξίζουν.
Υπάρχει εναλλακτική; Ναι, θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια επιτροπή «σοφών», ανθρώπων διαφόρων ιδεολογικών αποχρώσεων, που θα αναλάμβανε να εξετάσει ψυχρά και αντικειμενικά την πορεία της ελληνικής οικονομίας, την εξέλιξη του χρέους, το πώς μπήκαμε στα μνημόνια, τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κάτι που συμβαίνει σε χώρες με ανάλογο πολιτικό πολιτισμό. Δεν θα βγάλει «κίτρινους» πηχυαίους τίτλους και μπορεί να κρατήσει πολύ καιρό. Θα δώσει, όμως, στον ελληνικό λαό την ευκαιρία να αποκτήσει μια ώριμη και ψύχραιμη εικόνα για το τι πήγε στραβά και φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα. Η πίεση στους πολιτικούς αρχηγούς είναι πάντοτε μεγάλη από τους ζηλωτές που πρωτοστατούν στον χορό της δήθεν κάθαρσης.
Πάντως, κάθαρση, με την αρχαιοελληνική έννοια, δεν έρχεται, κάθε άλλο. Μάλιστα, στους πολίτες καλλιεργούνται ο κυνισμός και η αίσθηση πως τους κρύβουν την αλήθεια. Κάποια στιγμή, οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να συνεννοηθούν για να πάει η χώρα παρακάτω. Ο διχασμός και η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής μπορεί να αποδειχθούν η μεγαλύτερη τροχοπέδη σ’ αυτήν την προσπάθεια. Το ζήσαμε πολλές φορές στο παρελθόν και πρέπει να το αποφύγουμε.
Αντί να κυνηγάμε μάγισσες, ξανά και ξανά, ας επιχειρήσουμε να καταλάβουμε τι μας συνέβη.
