Άρθρο για τις περικοπές στο καρναβάλι του Ρίο, καθώς η Βραζιλία βυθίζεται στην κρίση

Περικοπές και στο διάσημο καρναβάλι, καθώς η Βραζιλία βυθίζεται στην κρίση

ΡΟΥΜΠΙΝΑ ΣΠΑΘΗ

(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)

Ούτε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 δεν πέτυχε να αποθαρρύνει τους Βραζιλιάνους από το ξεφάντωμα του καρναβαλιού που κάνει ακόμη και τους φτωχότερους της χώρας να ξεχνούν τη φτώχεια τους, προετοιμάζοντας, συχνά επί ένα χρόνο, τη στολή τους.
Πρέπει λοιπόν να είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Βραζιλίας, της μεγαλύτερης οικονομίας της Λατινικής Αμερικής, που η ύφεση εξαναγκάζει ορισμένες πόλεις και συνοικίες μεγάλων αστικών κέντρων να ακυρώσουν τους φετινούς εορτασμούς, καθώς το κράτος αποσύρει τη συνεισφορά του και οι παγκοσμίως διάσημες παρελάσεις καρναβαλιστών μένουν χωρίς χρηματοδότηση.

Η χώρα που έχει δώσει το αρχικό της στο πρώτο γράμμα του ακρωνύμιου BRICS και αποτέλεσε την εμπροσθοφυλακή αυτής της ομάδας αναδυόμενων οικονομιών με τη θεαματική της ανάπτυξη όταν οι τιμές των εμπορευμάτων βρίσκονταν στα ύψη, βυθίζεται σήμερα στη μεγαλύτερη ύφεση από τη δεκαετία του 1930 και σε μια εξίσου ισχυρή πολιτική κρίση.

Ετοιμάζεται, έτσι, να διοργανώσει τους πρώτους Ολυμπιακούς της Λατινικής Αμερικής με το χρέος της να έχει υποβαθμιστεί στο επίπεδο των ομολόγων σκουπιδιών από τους δύο οίκους εκ των τριών μεγάλων οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης, τις προβλέψεις για τη μεταβολή του ΑΕΠ της να μιλούν για συρρίκνωση 2,5% ώς 3% μέσα στο 2016 μετά την ύφεση 3,7% το 2015 και την πρόεδρό της να οδεύει προς μια προανακριτική επιτροπή του κοινοβουλίου της χώρας, ύποπτη για εμπλοκή σε ένα ηχηρό σκάνδαλο δωροδοκιών στην κρατική πετρελαϊκή εταιρεία Petrobras.

Σε ό,τι αφορά το χρέος της, δεν υπερβαίνει μεν το 70% του ΑΕΠ της και σε μεγάλο ποσοστό είναι στο εθνικό της νόμισμα, κάτι που μειώνει την πιθανότητα πτώχευσης. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το χρέος αυτό ωχριά μπροστά σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά με τις αποδόσεις του να κυμαίνονται γύρω στο 14% οι δυσκολίες στην εξυπηρέτησή του είναι μεγάλες, καθώς η αποπληρωμή του απορροφά το 7% ώς 8% του ΑΕΠ της χώρας. Ως εκ τούτου, η κεντρική τράπεζα δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το εργαλείο της νομισματικής πολιτικής για να τιθασεύσει τον πληθωρισμό που καλπάζει με 10,5%, καθώς οποιαδήποτε αύξηση των επιτοκίων θα επιβαρύνει περαιτέρω τα δημόσια οικονομικά της χώρας. Η αιτία της κακοδαιμονίας της Βραζιλίας είναι η ίδια που έπληξε πολλές άλλες αναδυόμενες οικονομίες: η πτώση των τιμών των εμπορευμάτων με το σιδηρομετάλλευμα, κύριο εξαγώγιμο προϊόν της χώρας, να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση συμπαρασύροντας τα έσοδά της.

Μέτρα λιτότητας

Το αποτέλεσμα είναι η κυβέρνηση της Ντίλμα Ρούσεφ να έχει βρεθεί σε αδιέξοδο, καθώς οικονομολόγοι και παράγοντες της αγοράς τής συνιστούν εν χορώ να καταφύγει στη συνταγή της λιτότητας, αυξάνοντας τους φόρους και περικόπτοντας τις δαπάνες. Πρόκειται για δύσπεπτη πολιτική στροφή για την κυβέρνηση Ρούσεφ που όπως και ο προκάτοχός της, Ιγνάσιο Λούλα, είχε ως κεντρική προτεραιότητα στην ατζέντα της τη μείωση της φτώχειας στη χώρα. Με μια πολιτική εκτεταμένων κοινωνικών δαπανών πέτυχε πράγματι να ανασύρει από τη φτώχεια εκατομμύρια Βραζιλιάνους και να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο. Κατηγορείται, ωστόσο, από τους πολιτικούς της αντιπάλους ότι με την πολιτική αυτή προλείανε το έδαφος για τη σημερινή κρίση. Ορισμένοι οικονομικοί αναλυτές επιρρίπτουν, άλλωστε, την ευθύνη σε προβλέψεις του συντάγματος του 1988 που θεσπίστηκε όταν η χώρα απηλλάγη από τη στρατιωτική δικτατορία και κατοχύρωσε συνταγματικά την προστασία των θέσεων εργασίας και ορισμένων κοινωνικών επιδομάτων.

Το βάθος της πολιτικής κρίσης φάνηκε τον Δεκέμβριο, οπότε παραιτήθηκε ο υπουργός Οικονομικών, Χοακίμ Λέβι, διαπιστώνοντας πόσο χλιαρή ήταν η υποστήριξη του κυβερνώντος κόμματος στο πρόσωπό του και στην πολιτική που επιχείρησε να εφαρμόσει.