Οι ευχές - κατάρες για το 2016
ΜΑΝΟΣ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΣ
(Πηγή : http://www.athensvoice.gr)
Και εσείς που έχετε μεγαλώσει και εσείς που μεγαλώνετε έχετε μάλλον καταλάβει το μάταιο της κάθε ευχής. Θα έχετε καταλάβει πως, ευτυχώς ή δυστυχώς, η πραγματικότητα δεν επηρεάζεται ούτε από τον αριθμό ούτε από την ένταση των ευχών σας, διαφορετικά όλοι οι τοκετοί θα ήταν σχεδόν ανώδυνοι και η διατροφή πρώην συζύγου θα ήταν μια παραδοξότητα η οποία θα βασάνιζε κάποιους ακραία άτυχους συμπολίτες μας.
Δυστυχώς, παρά το μάταιον του πράγματος, πολλοί συνάνθρωποί μας συνεχίζουν να εύχονται με την ίδια ένταση κάθε φορά που αλλάζει ο χρόνος, ατρόμητοι μπροστά στη βεβαιότητα της διάψευσης. Αν τους κάνει να αισθάνονται καλύτερα καλά κάνουν. Όμως, μερικές φορές οι ευχές τους είναι τόσο τρομακτικές που γεννούν την ανάγκη εξήγησης της διαφοράς ανάμεσα στην ευχή και την κατάρα. Μια τέτοια τρομακτική ευχή θέλω να μοιραστώ μαζί σας προκειμένου να αποδείξω πως όσο χάλια κι αν σας φάνηκε το 2015 και όσο τρομακτικό κι αν φαντάζει το 2016, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα.
Είναι μια πολυλογάδικη ευχή, στην οποία είχα την ατυχία να πέσω πάνω κατά τη διάρκεια μιας περιήγησης στα μέσα της κοινωνικής εκτόνωσης, η οποία συμπυκνώνεται στη φράση «Μακάρι το 2016 να φέρει την πολυπόθητη απαλλαγή από τα μνημόνια και τις ξένες εξαρτήσεις».
Αν η ευχή αυτή ήταν ταινία θα είχε τίτλο «Ο τρόμος τρώει τα σωθικά» κι αν δεν καταλαβαίνετε με την πρώτη τι είναι αυτό που την κάνει τόσο φρικτή να σας υπενθυμίσω πως η απαλλαγή από τα μνημόνια σημαίνει πως, ανεξάρτητοι από δεσμεύσεις, οι κυβερνήτες αυτής της χώρας, ο Αλέξης ο Τσίπρας και ο Καμμένος ο Πάνος ή όποιοι τους ακολουθήσουν, θα μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν και ό,τι τους κατέβει. Σημαίνει ότι ο Ευκλείδης ο Τσακαλώτος, ο Γιάννης ο Δραγασάκης, ο Φίλης-Κατέλης, ο αριστεροκοντόρος Κατρούγκαλος, η κυρα-Θεανώ, ο κυρ-Αλέκος και όλοι οι εκλεκτοί της κυβέρνησης δεν θα δίνουν λογαριασμό σε καμία Ευρωπαϊκή Ένωση και σε κανένα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αλλά μόνο στην Κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και την Κοινοβουλευτική του την Ομάδα.
Προφανώς μια τέτοια εξέλιξη θα δώσει την ευκαιρία στους λίγους που δεν το έχουν καταφέρει ακόμα να καταλάβουν πως το «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» δεν είναι αίτημα αλλά διάγνωση του σοβαρότερου προβλήματος της χώρας. Επειδή όμως το τίμημα θα είναι πολύ υψηλό, ίσως είναι προτιμότερο να μην το καταλάβουν ποτέ και να συνεχίσουν να πιστεύουν πως ο Βαρουφάκης είναι σοβαρός, η Ζωή ανυστερόβουλη και ο Σώρρας πολυεκατομμυριούχος.
Η μόνη ευχή που μπορεί να συγκριθεί με την ευχή για εθνική ανεξαρτησία είναι η ευχή που κάποιοι σαδιστές συνάνθρωποί μας δίνουν σε άλλους συνανθρώπους μας που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό. Αυτή η ευχή-κατάρα που πάει «άντε.. και εύχομαι του χρόνου στην πατρίδα».
Πόσο κακός, πόσο σκατόψυχος πρέπει να είναι κάποιος για να εύχεται σε έναν άνθρωπο που κατάφερε να βρει μια καλύτερη –ή λιγότερο κακή– ζωή στο εξωτερικό να γυρίσει σ’ αυτό που άφησε πίσω του; Ποια εκδικητική μανία μπορεί να θέλει να τραβήξει πίσω στο βούρκο αυτούς που κατάφεραν να δραπετεύσουν;
Νομίζω, κι επειδή καταλαβαίνω ότι η μετανάστευση συνοδεύεται και από την έλλειψη κάποιων αγαπητών προσώπων, πως αν κάποιος πραγματικά θέλει να ευχηθεί κάτι καλό σε ένα συμπατριώτη μας που ξενιτεύτηκε για να ζήσει καλύτερα –ή λιγότερο κακά– μπορεί πολύ απλά να του πει «άντε, και του χρόνου εύχομαι να μεταναστεύουν και να έρθουν να ζήσουν κοντά σου κι αυτοί που αγαπάς» έτσι ώστε η ευχή σε έναν άνθρωπο να γίνει ευχή σε πολλούς. Έτσι κι αλλιώς δεν θα πιάσειm αλλά μπορεί να φέρει ένα κάποιο χαμόγελο σε κάποια χείλη.
Με λίγα λόγια, μπορεί οι ευχές να μην πιάνουν, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να εύχεστε πράγματα ενοχλητικά, δυσάρεστα ή τρομακτικά. Μπορείτε, ας πούμε, να εύχεστε πράγματα που αν γινόντουσαν ποτέ πραγματικότητα θα έκαναν στ’ αλήθεια τις ζωές μας καλύτερες. Μια καλή ευχή π.χ. είναι το «Μακάρι να αποκτήσουν όλοι οι Έλληνες αριστερή συνείδηση». Μπορεί να μη σας φαίνεται ευχάριστη η ευχή αλλά αυτό μάλλον συμβαίνει επειδή δεν έχετε ακόμα καταλάβει –τι διάολο; 12 μήνες πέρασαν– την ανωτερότητα της αριστερής συνείδησης. Της μοναδικής συνείδησης που παραμένει ολοκάθαρη ανεξαρτήτως των ελεεινοτήτων που μπορεί να κάνει ο φορέας της και μπράβο της. Και καλή σας χρονιά.
