Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014

Άρθρο της "Σύγχρονης Ρωσίας" για τα Ουράλια, τη «Μέκκα» των UFOλόγων


Ουράλια. Η «Μέκκα» των UFOλόγων
Ντάρια Κέζινα, RBTH
(Πηγή : http://gr.rbth.com)
Η ρωσική «περιοχή-51» βρίσκεται στα Ουράλια. Είναι o νέος τουριστικός προορισμός όσων πιστεύουν στο «άγνωστο που υπάρχει εκεί έξω...».
Η «βραχώδης ζώνη» που χωρίζει την Ευρώπη από την Ασία, βρίθει φημών για δεκάδες επισκέψεις UFO τα τελευταία 100 χρόνια.
«Μέκκα για τους κυνηγούς των παράξενων φαινομένων» και «μαγνήτης για τους εξωγήινους». Έτσι λένε, όταν αναφέρονται για τα Ουράλια, οι λάτρεις και οι εξερευνητές του ανεξήγητου σ’ όλο τον κόσμο. Αυτή η ορεινή περιοχή με την απόκοσμη ομορφιά της παρθένας άγριας φύσης, είναι γεμάτη από ιστορίες εξωγήινων καταστροφών και αινιγματικά φαινόμενα που προσελκύουν ουφολόγους και εξερευνητές των «ανεξήγητων φυσικών ανωμαλιών» απ’ όλο τον πλανήτη.
Τα Ουράλια Όρη, που γεωλογικά είναι ένα από τα αρχαιότερα ορεινά συστήματα του πλανήτη, είναι γνωστά όχι μόνο για τη μοναδικά υπέροχη φύση του ορεινού όγκου που εκτείνεται για δύο χιλιάδες χιλιόμετρα από βορρά προς νότο στην καρδιά της Ρωσίας, αλλά και για μια πληθώρα ζωνών δραστηριότητας αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενων αντικειμένων (ΑΤΙΑ, των γνωστών μας και ως UFO), για το μυστικισμό και τη μαγεία της εξερεύνησης του ανεξήγητου που προκαλούν κάποιες τοπικές φυσικές (ή και μεταφυσικές!) ανωμαλίες σε αρκετές τοποθεσίες της οροσειράς.
Ανεξήγητες ιστορίες
Συνολικά, έχουν καταγραφεί περισσότερες από 50 τοποθεσίες «ανώμαλων ζωνών» στους χάρτες των Ουραλίων, στο βορρά, στο νότο, στα μέσα, υποπολικά, αλλά και στα πολικά Ουράλια. Σύμφωνα με τους ερευνητές «ουφολόγους», απίστευτα φαινόμενα δεν εντοπίζονται μόνο στα πυκνά δάση και στις προστατευόμενες περιοχές της οροσειράς , αλλά και κοντά στους οικισμούς, μερικές φορές ακόμη και εντός της αστικής ζώνης. Είναι γνωστές δεκάδες αν όχι εκατοντάδες θεάσεις πολλών και διαφορετικών ειδών ΑΤΙΑ από αυτόπτες μάρτυρες. Οι φήμες κάνουν λόγο για UFO με τη μορφή πούρου (!), πυραμίδας, ιπτάμενοι σφαιρικοί δίσκοι, σκάφη διάφορων γεωμετρικών σχημάτων έχουν πετάξει στον ουρανό των Ουραλίων…
Η πρώτη αναφορά στα ιστορικά χρονικά για «συνάντηση με εξωγήινα όντα», καταγράφτηκε στα Ουράλια τον 18ο αιώνα, όταν άρχισε να αναπτύσσεται βιομηχανικά η περιοχή με τη δημιουργία αρκετών μεταλλουργικών εργοστασίων για την εκμετάλλευση των τεράστιων φυσικών πόρων της «βραχώδους ζώνης» (σ.σ. μιας από τις ονομασίες των Ουραλίων). Έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας αρκετές καταγραφές για παράξενες πύρινες μπάλες που είχαν προκαλέσει πανικό μεταξύ των εργατών στα Ουράλια.
Κάποιο άλλοι, βασισμένοι σε πηγές από το αρχείο της Επιτροπής για τους μετεωρίτες της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, μας θυμίζουν ακόμη ότι έχει παρατηρηθεί πτώση ΑΤΙΑ σε σχήμα πούρου από ντόπιους κατοίκους, κοντά στην πόλη Καρπίνσκ (που βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές των Βορείων Ουραλίων, στην περιφέρεια Σβερντλόφσκ) το 1927.
Το σοβιετικό «Ρόσγουελ»
Το πιο αινιγματικό συμβάν όμως στα Ουράλια, ήταν η μεγαλύτερη συντριβή -όπως λένε κάποιοι- ΑΤΙΑ που σημειώθηκε στην ΕΣΣΔ, το 1980 στην επαρχία Βερχοτούρσκι της περιφέρειας Σβερντλόφσκ, ανάμεσα στους οικισμούς Λιχάνοβα, Γκλαζουνόβκα, Κοσολμάνκα και Καρέλινο. Σύμφωνα με την υπόθεση του συμβάντος, αργά το βράδυ, τμήμα των δυνάμεων αντιαεροπορικής άμυνας της περιοχής, εντόπισε τρία ή τέσσερα UFO να πετάνε πάνω από τη ζώνη, ενώ ένας τεράστιος ιπτάμενος δίσκος διαμέτρου περίπου 26 και ύψος περίπου 5 μέτρων, χτυπήθηκε από αντιαεροπορικά βλήματα και συντρίφθηκε στο έδαφος. Μέσα στο εξωγήινο αντικείμενο λένε ότι βρέθηκαν τα σώματα των δύο βιολογικών όντων διαστάσεων νάνων.
Το 1989, σύμφωνα με ουφολόγους από το Περμ, στο βόρειο τμήμα της ομώνυμης περιφέρειας, 100 km βόρεια από το Περμ, ένα δισκοειδές ΑΤΙΑ που έμοιαζε με ένα γιγάντιο μανιτάρι, διαμέτρου περίπου 12 μέτρων, έπεσε σε βαλτώδη περιοχή του τοπικού στρατιωτικού πολυγώνου. Οι πληροφορίες για τα παραπάνω γεγονότα είναι ελάχιστες, τα στοιχεία είναι απόρρητα και έτσι ό,τι διαδίδεται είναι στο επίπεδο των φημών, των υποθέσεων και των εικασιών. Η RBTH, σας παρουσιάζει μερικές από τις διασημότερες «ανώμαλες ζώνες» των Ουραλίων, που σήμερα αποτελούν δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς των εξερευνητών του ανεξήγητου.


Το «τρίγωνο των Ουραλίων»
Η πιο διάσημη ανώμαλη ζώνη της Ρωσίας, που βρίσκεται στα σύνορα των περιφερειών Περμ και Σβερντλόφσκ, ανακαλύφθηκε πριν από 30 χρόνια. Η ζώνη, γνωστή και ως «τρίγωνο του Μολέμπσκι», ή «τρίγωνο του Περμ» ή απλά «Ζώνη-Μ», βρίσκεται περίπου 10 km μακριά από το χωριό Μολιόμπκα που ιδρύθηκε το 1787. Η περιοχή είναι καλυμμένη με πυκνή βλάστηση και βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Σίλβα και Μολιόμπκα. Η ανώμαλη ζώνη έχει έκταση περίπου 70 τετραγωνικών χιλιομέτρων και αποτελείται κυρίως από πυκνά και αδιαπέραστα δάση.
Το χωριό Μολιόμπκα έγινε ευρέως γνωστό μετά τον Οκτώβριο του 1983, όταν ο γεωλόγος από το Περμ, Εμίλ Μπατσούριν, είδε μια λάμψη πάνω από το δάσος και ένα κυκλικό αυλάκι σε οργωμένο χωράφι με περίμετρο 62 μέτρα. Αυτό το μέρος είχε μια «κακή» φήμη και στο παρελθόν. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ακόμη και στη δεκαετία του 1830, οι αγρότες μιλούσαν για διάφορα αντικείμενα που πετούσαν πάνω από το χωριό. Και οι έμπειροι κυνηγοί, μερικές φορές χάνονταν ξαφνικά από τον προσανατολισμό τους και περιπλανιόνταν για εβδομάδες μέσα σε μια έκταση διαστάσεων περίπου 7 επί 7 km.
Χρονικοί αντικατοπτρισμοί, χρονοδίνες, φυσικές ανωμαλίες, πολύχρωμες λάμψεις, χρωματιστές αστραπές, ιπτάμενα φωτεινά αντικείμενα, φωνές και ήχοι άγνωστης προέλευσης, σφυρίγματα, τραγούδια φολκλορικής χορωδίας (!), βλάβες στον ψηφιακό εξοπλισμό, «καμμένα» φιλμ, αλλαγές στην πορεία του χρόνου, η αόρατη παρουσία κάποιου ξένου, πονοκέφαλοι, απότομη εκτίναξη της θερμοκρασίας περιβάλλοντος, μια αιθέρια αύρα που διατρέχει τον αέρα, μια τρομακτική κατάσταση... Τα παραπάνω, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, είναι ένας μάλλον ελλιπής κατάλογος όλων όσων «γοητεύουν και προκαλούν» για να επισκεφθεί κάποιος αυτό το περίεργο «πάρκο των UFO» στα Ουράλια.
Οι επιστήμονες προσπάθησαν να δώσουν μια λογική εξήγηση στο φαινόμενο «Μολιόμπκα».  Σύμφωνα με τη γνώμη τους, το μαγνητικό πεδίο στην περιοχή αλλάζει τη ροή του ποταμού Σίλβα, ο οποίος περιβάλλει το μυστηριώδες τρίγωνο απ’ όλες τις πλευρές. Αλλά πώς να εξηγήσει κανείς την εμφάνιση των αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα που οι άνθρωποι συνεχίζουν να λένε ότι βλεπουν σε αυτά τα μέρη;
Στη Μολιόμπκα μπορείτε εύκολα να βρείτε ντόπιο οδηγό για να σας δείξει τα πιο σημαντικά σημεία: Την «κοιλάδα του τρόμου», την «ανωμαλία της πυραμίδας», το «δακτυλίδι της νεράϊδας», την «κοιλάδα των άστρων», τον «τηλεφωνικό θάλαμο» (το μοναδικό κομμάτι γης 4 τετραγωνικών μέτρων στο χωριό που έχει τηλεφωνικό σήμα!), την «καλύβα των νεκρών», το μπαλκόνι των αρνητικών συναισθημάτων, τον «λόφο των φιδιών», το πιο όμορφο μέρος, με θέα την ανώμαλη ζώνη και πολλά άλλα αξιοθέατα.
Περισσότερα για το «τρίγωνο των Ουραλίων» στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://molebka.ru/

Το πάρκο Ιλμένσκι



Το εθνικό φυσικό πάρκο Ιλμένσκι δεν είναι διεθνώς γνωστό μόνο για την καταπληκτική παρθένα φύση του δρυμού, αλλά και για το φαινόμενο των «απύθμενων οπών». Στην πλαγιά του βουνού που βρίσκεται δίπλα στην πόλη Μιάς (περιφέρεια Τσελιάμπινσκ), στις πετρώδεις χαράδρες που κυλάει νερό την Ανοιξη που λιώνουν τα χιόνια, μπορείτε να δείτε τις τρύπες χωρίς «πάτο», με διάμετρο που δεν υπερβαίνει τα 15 cm. Οι ουφολόγοι πιστεύουν ότι είναι οπές εξόρυξης, που έχουν ανοιχθεί από ΑΤΙΑ για να εξορύσσουν σπάνιες γαίες από το πλούσιο σε μεταλλεύματα υπέδαφος του πάρκου.
Περισσότερα στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://ilmeny.ru/

Οροσειρά Ταγκανάι



Ταγκανάι: Μία από τις πιο γραφικές γωνιές των Ουραλίων, το βασίλειο των ορυκτών πετρωμάτων και των λιμνών, εκεί που εναλλάσσονται τα τοπία, από την αλπική τούνδρα στα αδιάβατα δάση της ταϊγκά, μια οροσειρά γεμάτη από μικρά ρυάκια και τις κοίτες των ποταμιών να περνούν μέσα από πετρώδη φαράγγια. Το αριστούργημα της φύσης που συζητάμε, αποτελεί τμήμα του εθνικού πάρκου της οροσειράς Ταγκανάι στα νότια Ουράλια και βρίσκεται κοντά στις βορειοανατολικές παρυφές της πόλης Ζλατοούστ. Οι τουρίστες προειδοποιούνται: Στο Ταγκανάι δεν πρέπει να πηγαίνει κανείς χωρίς να έχει μαζί του έναν έμπειρο οδηγό. 
Αρκετές φορές, εδώ έχουν δει UFO, μπάλες ενέργειας, χρονικούς και ηχητικούς αντικατοπτρισμούς, ομίχλη που … περπατάει, φαντάσματα, σφαιρικούς κεραυνούς, τον καιρό να μεταβάλλεται στιγμιαία, στήλες φωτός άγνωστης προέλευσης και στα πιο ερημικά μέρη, τον περίφημο άνθρωπο του χιονιού ή άλλα μυθικά πλάσματα, δημιουργήματα των τοπικών θρύλων. Ακόμα και το διάσημο γιέτι μπορείς να το συναντήσεις στα Ουράλια! 
Στην οροσειρά Ουρενγκά (που ανήκει επίσης στο ορεινό σύστημα των Ουραλίων), στο χωριό Βεσέλοβκα, εμφανίζονται σε τακτά διαστήματα σφαιρικοί κεραυνοί, σφαίρες πλάσματος που χτυπούν πάντα στον ίδιο τόπο -η κίνηση τους ακολουθεί το σχήμα του μαιάνδρου- και ζουν για ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Παρόμοια φαινόμενα συμβαίνουν σε χώρους με μειωμένη αντίσταση του εδάφους, που υποδηλώνει είτε την ύπαρξη κοιτάσματος μετάλλων στο υπέδαφος, είτε υπόγειων πηγών νερού. 
Το πιο μυστηριώδης σημείο στο βουνό είναι ο βάλτος «Μπολσόε Μοχοβόγιε», μια περιοχή συνολικής έκτασης 36 τετραγωνικών χιλιομέτρων, μια μεγάλη λεκάνη τεκτονικής προέλευσης. Μερικοί μάρτυρες μιλούν για μερική απώλεια του προσανατολισμού, για αλλαγές στην ανθρώπινη ψυχική διάθεση, φαινόμενα που φοβίζουν ακόμα και τους πιο έμπειρους δασικούς φύλακες. Οι τουρίστες σε αυτά τα μέρη αναφέρουν συχνά για βλάβες στο κινητό τηλέφωνο και στη φωτογραφική τους μηχανή. Τα περισσότερα από τα φαινόμενα εξηγούνται από τις ιδιαιτερότητες της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που εκπέμπεται από τα διάφορα τεκτονικά ρήγματα στην περιοχή. 
Περισσότερα για την οροσειρά Ταγκανάι στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.taganay.org/ 
Οι πηγές των ελαφιών

Χιλιάδες τουρίστες αλλά και κάτοικοι των Ουραλίων επισκέπτονται το φυσικό πάρκο «Πηγές των ελαφιών» για να θαυμάσουν το μαγευτικό δρυμό που η φύση έχει δημιουργήσει στο πέρασμα αιώνων, με μυστηριώδη βράχια και σπηλιές, το ιερό ποτάμι Σεργκά και τα μοναδικά, σπάνια ενδημικά φυτά που συναντάς στην περιοχή, καταγραμμένα στο κόκκινο βιβλίο (το βιβλίο ερυθρών δεδομένων των σπάνιων και απειλουμένων φυτών της Ρωσίας). Το πάρκο βρίσκεται 100 km νοτιοδυτικά από το Γιεκατερινμπούργκ στις όχθες του ποταμού Σεργκά κοντά στο σταθμό Μπαζούκοβο.
Οι «Πηγές των ελαφιών» είναι, όχι μόνο μια από τις αγαπημένες διαδρομές των κατοίκων στα Μέσα Ουράλια, αλλά και πόλος έλξης των απανταχού ουφολόγων, οι οποίοι εντόπισαν σε ορισμένες περιοχές του πάρκου αρκετά «ανώμαλα» φαινόμενα. Αυτά είναι: Φωτεινές μπάλες που πετάγονται έξω από το νερό, μη φυσιολογικά δέντρα, πτήσεις ΑΤΙΑ, κινούμενα φώτα, παράξενα ηχητικά εφέ, περιγράμματα ζώων και αντικειμένων που εμφανίζονται στον ουρανό, απότομη επιδείνωση της διάθεσης και ψευδαισθήσεις, καθώς και τυχαίες εμφανίσεις διάφορων οντοτήτων και πλασμάτων αποτυπωμένων στο φωτογραφικό φιλμ. Σύμφωνα με τους οπαδούς των κάθε λογής παραφυσικών φαινομένων, πιο έντονα εμφανίζονται τα παράξενα και ανεξήγητα φαινόμενα στο πιο απομακρυσμένο τμήμα του πάρκου, στις λίμνες Μίτκινι.  Τα φαινόμενα αρχίζουν ακριβώς έξω από τη θέση «Μπολσόι Προβάλ», μια τοποθεσία που περισσότερο θυμίζει τόπο συντριβής ενός ιπτάμενου δίσκου παρά ένα φυσικό σχηματισμό.
Περισσότερα για τις «Πηγές των ελαφιών» στα Ουράλια: http://www.olen.ur.ru/ 

Το «τρίγωνο του Σβερντλόφσκ»
Το «τρίγωνο του Σβερντλόφσκ», ή «τρίγωνο Μπεριόζοφσκι», είναι μια μεγάλη «ανώμαλη ζώνη» στην περιοχή του Γιεκατερινμπούργκ. Το τρίγωνο βρίσκεται ανάμεσα στο λατομείο «Σαρτάσσκι», το δρόμο που κατευθύνεται στον υδροηλεκτρικό σταθμό «ΥΗΣ Νοβο-Σβερντλόφσκαγια» και την πόλη Μπεριόζοφσκι. Στο κέντρο του βρίσκονται αδιάβατα έλη, δάση πεύκων και βραχώδεις λόφοι. Οι ουφολόγοι λένε ότι μέσα στο τρίγωνο τα τελευταία 20 χρόνια συνεχώς συμβαίνει κάτι το ανεξήγητο: Οι άνθρωποι βλέπουν εδώ κινούμενα φώτα και ιπτάμενους δίσκους, κατά πάσα πιθανότητα ΑΤΙΑ, ακόμα και άλματα στο χρόνο έχουν παρατηρηθεί. Ο διευθυντής του τοπικού «Μουσείου Ουφολογίας» είπε ότι κάποτε περπάτησε μέσα σε μια ώρα απόσταση 10 χιλιομέτρων, αν και συνήθως μια τέτοια διαδρομή διαρκεί τουλάχιστον δύο ώρες. Αυτόπτες μάρτυρες επιμένουν ότι εδώ αντιμετωπίζουν φαινόμενα απόμακρα από τη φύση: Άνθρωποι έχασαν τον προσανατολισμό τους και άρχισαν να περιπλανώνται χαοτικά, συνάντησαν μονοπάτια που οδηγούσαν στο ίδιο μέρος, ενώ και αυτοκινητιστές είχαν δει τη νύχτα να αιωρούνται πάνω από τον αυτοκινητόδρομο παράξενες αέρινες σιλουέτες.