Άρθρο αν η Ευρώπη ακούει τον Ομπάμα

Η Ευρώπη ακούει τον Ομπάμα;

Νίκος Ξυδάκης 

(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)

O Μπαράκ Ομπάμα ξύπνησε ελπίδες σε όλο τον κόσμο όταν εξελέγη στην προεδρία των ΗΠΑ. Οταν εμφανίστηκε στο Βερολίνο, οι Ευρωπαίοι τον υποδέχθηκαν σαν δικό τους ηγέτη, όπως ποτέ δεν έχουν υποδεχθεί Ευρωπαίο ηγέτη στο πρόσφατο παρελθόν.
Η εκλογή του πρώτου μαύρου, εκπροσώπου των κυριαρχούμενων τάξεων, στην ηγεσία της υπερδύναμης ξύπνησε ελπίδες για αναζωογόνηση της δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο, για επανεύρεση της χαμένης πίστης στην ισότητα και την αδελφοσύνη.

Τα χρόνια που ακολούθησαν έφεραν πολλές απογοητεύσεις και επικρίσεις για τον χαρισματικό πρόεδρο· κυρίως για τις διαψεύσεις επιμέρους υποσχέσεων και για την απίσχνανση των οραμάτων του ενώπιον της λυσσαλέας αντίδρασης της άκρας Δεξιάς και του φονταμενταλιστικού Τea Ρarty.

Χθες, ο Ομπάμα έκανε μια ιστορική κίνηση. Παρακάμπτοντας το υπό ρεπουμπλικανικό έλεγχο Κογκρέσο, εξήγγειλε τη νομιμοποίηση πέντε εκατομμυρίων παράτυπων μεταναστών στις ΗΠΑ. «Είμαστε και θα είμαστε πάντα ένα έθνος μεταναστών... Μπορείτε να βγείτε από τις σκιές και να πάτε προς τη νόμιμη οδό». Ο Ομπάμα ξαναβρήκε εν μέρει τη φλογερή γλώσσα του ευαγγελικού δημοκράτη, που δόνησε τα πλήθη στις ομιλίες της Φιλαδέλφειας και του Σικάγου, το 2008.

Η χθεσινή εξαγγελία δεν είναι ολοκληρωμένη, δεν είναι καν μόνιμη: από τα έντεκα εκατομμύρια μεταναστών, μόνο πέντε εκατομμύρια θα βγουν από τη σκιά και μόνο για τρία χρόνια· κατόπιν, θα χρειαστεί επέκταση του προεδρικού διατάγματος. Οι νομιμοποιημένοι θα πληρώνουν φόρους, αλλά δεν θα απολαμβάνουν όλα τα ωφελήματα του Αμερικανού πολίτη, δεν θα πάρουν διαβατήριο. Στο ημίφως θα βγουν.

Ακόμη κι έτσι, όμως, σαν μερική αμνηστία, μισή, υπό όρους, υπό αίρεση, η πράξη του Ομπάμα γράφει Ιστορία και αναγκάζει τους αντιπάλους του να πράξουν αναλόγως ιστορικά: είτε να πολεμήσουν την πραγματικότητα είτε να την ακολουθήσουν με σφιγμένα δόντια.

Ακόμη κι έτσι, η Ευρώπη έχει μπροστά της ένα μήνυμα κι ένα παράδειγμα.