Αλλαγή Συντάγματος ή το τέλος των Lexus
Αντώνης Πανούτσος
(Πηγή : http://www.protothema.gr/)
Oταν στις 8 Δεκεμβρίου του 1974 οι Ελληνες αποφάσιζαν το πολίτευμα της χώρας τους να είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία οι συνθήκες ήταν διαφορετικές.
Το σύνθημα της εποχής ήταν το «Ελλάς - Γαλλία Συμμαχία» και το γαλλικό πολιτικό σύστημα με τις αυξημένες εξουσίες του προέδρου παρουσιαζόταν ως το καταλληλότερο για την Ελλάδα. Κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι 40 χρόνια αργότερα, στη μεγαλύτερη κρίση της μεταπολεμικής Ελλάδας, θα πρέπει να πάμε σε εκλογές για να αναδειχτεί κυβέρνηση επειδή η Βουλή δεν μπορεί να αποφασίσει ποιος πρέπει να ακούει την Πρωτοχρονιά τους ευζώνους να λένε τα κάλαντα.
Σε καμία περίπτωση δεν λέω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να ρίξει την κυβέρνηση σε περίπτωση που οι ψήφοι για την εκλογή του Προέδρου δεν αρκούν. Ακριβώς το ίδιο θα έκανε και η Ν.Δ. αν βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Το γράφω επειδή η Ελλάδα χρειάζεται τη σταθερότητα κυβερνήσεων τετραετίας που να μην μπορούν να πέσουν για τυπικούς λόγους παρά μόνο να παραιτηθούν ομολογώντας την ανικανότητά τους, όπως έκανε το 2011 η κυβέρνηση Παπανδρέου. Επειδή η εκλογή του Προέδρου για τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι μια ελπίδα να πάμε σε εκλογές, αυτή τη φορά ας γίνει ό,τι είναι να γίνει, αλλά ας πάμε σε αναθεώρηση του Συντάγματος και την ψήφιση νέου με άμεση εκλογή Προέδρου ή με πλειοψηφία 151 ψήφων στη Βουλή.
Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι λόγος διαφθοράς των βουλευτών. Το «έχουν βγάλει κουμπαρά» που είπε ο Πάνος Σκουρλέτης για τους επιχειρηματίες φίλους της Ν.Δ. σε σχέση με το ζήτημα αποδείχτηκε παπαριά καμαρωτή, αλλά θέμα υπάρχει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη δημιουργήσει την εντύπωση ότι οποιοσδήποτε μη κυβερνητικός θα ψηφίσει Πρόεδρο της Δημοκρατίας τα έχει πάρει, ενώ η Ν.Δ. οποιονδήποτε δεν θα ψηφίσει θα τον κράξει ότι το έκανε για να βολευτεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αδύνατον να ψηφίσει κάποιος βουλευτής κατά συνείδηση, αφού η κυβέρνηση θα τον παρουσιάσει ως οπορτουνιστή και η αντιπολίτευση ως πιασμάν. Επίσης, ο πειρασμός για τον ανεξάρτητο βουλευτή είναι μεγάλος. Ας πούμε ότι είσαι η Ραχήλ Μακρή ή ο Μάρκος Μπόλαρης. Σε έχει διαγράψει το κόμμα σου και ξέρεις ότι αν η Βουλή δεν βγάλει Πρόεδρο τελειώνει η θητεία σου και μαζί τα προνόμια που έχεις ως βουλευτής. Πόσες ηθικές αντοχές θα πρέπει να έχεις για να μην ψηφίσεις Πρόεδρο Δημοκρατίας στέλνοντας τον εαυτό σου εκτός Βουλής;
Τέλος, στην αναθεώρηση του Συντάγματος είναι ανάγκη να υπάρξει μείωση του αριθμού των βουλευτών και αλλαγή στον τρόπο έγκρισης των μισθών και των προνομίων τους. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να σωθεί αν έχει 100 λιγότερους βουλευτές, αλλά η κίνηση θα δείξει διάθεση. Το ίδιο θα δείξει το τέλος των Lexus. Από τη Βουλή το 2009 είχαν αγοραστεί 160 Lexus ως οικολογική κίνηση. Ολα με φιμέ τζάμια. Η εποχή όμως που οι βουλευτές χρειαζόντουσαν φιμέ τζάμια για να βγαίνουν στους δρόμους ήταν η πιο θλιβερή της Ελληνικής Δημοκρατίας και τα Lexus την υπενθυμίζουν.
Γραμματείς...
Ενα θέμα που θέτει η κυβέρνηση στην αναθεώρηση του Συντάγματος είναι η πονεμένη ιστορία των γενικών γραμματέων των υπουργείων. Η θέση του γενικού γραμματέα δημιουργήθηκε στο πρότυπο της ανάλογης ιταλικής. Επειδή οι μεταπολεμικές ιταλικές κυβερνήσεις ήταν συνεργασίας και οι υπουργοί άλλαζαν συχνά υπήρχε η ανάγκη ενός υπερδιευθυντή που θα εφάρμοζε την πολιτική φιλοσοφία του εκάστοτε υπουργού.
...και Φαρισαίοι
Στην Ελλάδα πήραμε το σύστημα και το κάναμε μούτι. Ο γενικός γραμματέας σύντομα έγινε ένας ακόμα πολιτικός της κυβέρνησης, όχι τόσο φίλος ώστε να γίνει υπουργός ή υφυπουργός, αλλά όχι και τόσο άσχετος ώστε να μείνει στην απέξω. Φτάνοντας στη γελοιότητα να έχουμε δημόσιους οργανισμούς όπου ο γενικός γραμματέας να μην μπορεί να αλλάξει ούτε έναν υπάλληλο αλλά ο υπουργός να τον αλλάζει σε μια μέρα.
