Από τον U Foul
Έχουμε μεγάλη πλάκα εμείς οι οπαδοί τελικά!
Θυμάμαι στα μέσα του ΄90 που όλοι εμείς οι κόκκινοι είχαμε γίνει φανατικοί - ειδικοί της καλαθόσφαιρας όχι για κάνα άλλο λόγο, αλλά γιατί έπρεπε να βρει διέξοδο η συσσωρευμένη απόγνωση από τα «πέτρινα χρόνια» του ποδοσφαίρου!
Έπρεπε βρε αδερφέ να νιώσουμε κι εμείς νικητές – επιβήτορες ξανά και το μπασκετάκι με πρόεδρα το Σωκράτη, προπονητή τον «Ξανθό» και αργότερα τον Ιβκοβιτς μας έδωσε την ευκαιρία να είμαστε εμείς καβάλα στο άλογο και να χλευάζουμε τους δεύτερους πράσινους.
Όλα αυτά βέβαια μέχρι να ασχοληθεί ο «αρχηγός» με το ποδόσφαιρο και τα πραγματικά φράγκα. Τότε το ενδιαφέρον για το μπασκετάκι σβήστηκε μονοκονδυλιά και όλοι ασχοληθήκαμε με το αναμφισβήτητα λαοφιλέστερο άθλημα. Άλλωστε εκεί ήμασταν πλέον οι επιβήτορες οπότε άξιζε το κόπο όλοι εσείς οι δεύτεροι να τρωτε εσαεί τη σκόνη μας....Σας το χρεωστάγαμε ρεεε από την εποχή του Μπουμπλή και των παραρτημάτων! Και δυστυχώς λίγο μας ένοιάζε που εντέλει γίναμε χειρότεροι από τους γλοιώδεις «καπετάνιους»...
Απέναντί μας, φωνές και γκρίνια για παράγκες και διαιτησίες από τους πράσινους και στροφή στο μπασκετάκι όπου εκεί βρε αδερφέ είμαστε πρώτοι και καλύτεροι με την αξία μας και άμα λάχει και εξάστεροι, εντάξει;;; Δεν έχει σημασία που το γήπεδο έχει 1692 φιλάθλους στα περισσότερα από τα υπόλοιπα ματσάκια, αρκεί που γεμίζει με τους γαύρους γιατί εκεί τους δείχνουμε ποιοι είναι οι αληθινοί και όχι οι πέτσινοι επιβήτορες....
Μαζεύτηκαν τότενες και οι πολυμετοχικοί και απεφάσισαν να τα χώσουν στο ποδόσφαιρο για να κερδίσουν τη πρωτοκαθεδρία και στο βασιλιά των σπορ. Στο μυαλό του κάθε στερημένου από ποδοσφαιρικές κούπες οπαδού υπήρχε μόνο η ατάκα του αγαπητού από τη γνωστή τηλεοπτική σειρά Χλαπάτσα «Θα σας δείξω εγώ θα δείτε τι θα πάθετε..». Ήταν η ευκαιρία των πράσινων για «εκδίκηση», αλλά τελικά δε κράτησε για πολύ! Λίγο μετά άρχισε η πολυμετοχική διχόνοια και συνάμα εμφανίστηκε ο «χοντρός» για να φέρει.... ξανά...νέα ήθη, με αποκορύφωμα το αλησμόνητο derby και τη κόντρα με το Σισέ!!! Και άντε πάλι στροφή στον «Εξάστερο» που θα καθαρίζει για εμάς και ζήτω το...βλαστάρι της κοντής προεδράρας που θα τους δείξει ότι εμείς «τα έχουμε πιο μεγάλα»....
Η οπαδική ιστορία της ζωής μας... ή αλλιώς πως να γλύφεις εκεί που έφτυνες!!!
Υ.Γ.1 Ανάμεσα στους δύο χωρεί αναμφισβήτητα και τρίτος! Και δε μιλάω για άλλους παρά για τους οπαδούς της ομάδας της προσφυγιάς που δοξάζουν αυτόν που τους άφησε να πέσουν στο γκρεμό γιατί ενδόμυχα τον θεωρούν ικανό ανταγωνιστή του «χοντρού»!
Υ.Γ. 2 Τελικοί basket : «Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα ...είμαστε!»
U FOUL
