Της Ζέζας Ζήκου
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Οταν... η Le Monde σοκάρεται από την αποκάλυψη της μυστικής έκθεσης που αποκαλύπτει το mea culpa του ΔΝΤ στην περίπτωση του πρώτου Μνημονίου προς την Ελλάδα το 2010, στο οποίο αναγνωρίζει «τραγικά λάθη», η στήλη επιβεβαιώνεται στο ακέραιο.
Δυστυχώς, όμως, η χώρα έχει καταστραφεί και θα συνεχίσει να καταστέφεται! Εύχομαι οι μνημονιακοί να έχουν παρόμοια «τύχη», όπως το ίνδαλμά τους ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Χθες, η Βουλή με μία σπουδαία απόφαση ψήφισε υπέρ της επέκτασης της προκαταρκτικής εξέτασης για το «αξιόποινο αδίκημα της απιστίας στην υπηρεσία» κατά του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, αυτού δηλαδή που διαπραγματεύτηκε (!) και υπέγραψε το μέγα έγκλημα κατά της Ελλάδας: το Μνημόνιο. Συγκεκριμένα, ψήφισαν 266 βουλευτές, εκ των οποίων οι 234 υπέρ και οι 21 κατά. «Παρών» ψήφισαν 7 βουλευτές, ενώ βρέθηκαν 1 «άκυρο» και 3 «λευκά» ψηφοδέλτια στην κάλπη. Πριν από την ψηφοφορία, επιτέθηκε με σφοδρότητα απέναντι στον κ. Βενιζέλο, επιχειρώντας να τον διασύρει...
Βεβαίως, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η εισηγητική έκθεση που συνοδεύει τη δανειακή σύμβαση των 110 δισ. και το πρώτο Μνημόνιο, που έφερε στη Βουλή προς ψήφιση η κυβέρνηση Παπανδρέου, υπογράφεται από τους κ. Βενιζέλο και Παμπούκη. Πάντως, θλιβερή περίπτωση ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος αδίστακτα έκρυψε τους φοροφυγάδες εις βάρος των συμφερόντων της χώρας του.
Λοιπόν, με την ένδειξη «άκρως απόρρητον» το ΔΝΤ παραδέχεται ότι υποτίμησε σημαντικά τη ζημία που προκάλεσε η συνταγή σκληρής λιτότητας στην ελληνική οικονομία, υπογραμμίζοντας ωστόσο πως η αντίδραση στην κρίση με το πρώτο Μνημόνιο προς την Ελλάδα ήταν να δώσει χρόνο στην Ευρωζώνη να περιορίσει τις επιπτώσεις για την υπόλοιπη Ευρώπη. Παράλληλα, στο ίδιο έγγραφο το ΔΝΤ παραδέχεται κάποια από τα λάθη του, για τις εκτιμήσεις βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, αλλά και για τη συνταγή λιτότητας που εφαρμόστηκε, ενώ πετάει και τα βέλη του προς την Κομισιόν. Ουσιαστικά, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αφήνει να εννοηθεί πως στόχος ήταν η διάσωση της Ευρωζώνης και των τραπεζών της, που της «έδωσε χρόνο να χτίσει ένα τείχος προστασίας που θα προστάτευε τα υπόλοιπα ευάλωτα κράτη-μέλη από τη μόλυνση».
Οι προβλέψεις του ΔΝΤ για το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ξεπεράστηκαν κατά πολύ και το χρέος θα είναι φέτος πάνω από το 170% του ΑΕΠ. Το ΔΝΤ εκτιμούσε ότι η χώρα θα έμπαινε σε ανάπτυξη το 2012 ενώ στην πραγματικότητα η Ελλάδα βυθίζεται στην ύφεση και το 2013, για έκτη συνεχή χρονιά και παρά το δεύτερο πακέτο βοήθειας. Η Le Monde δίνει έμφαση στο άρθρο της και στις διχογνωμίες που παρατηρούνται στο εσωτερικό της τρόικας.
Ολα αυτά, βεβαίως, σας είναι γνωστά από τη στήλη επί σειρά μηνών. Το ΔΝΤ θεωρούσε από την αρχή μη βιώσιμο το ελληνικό χρέος και ήθελε ριζοσπαστικές λύσεις με άμεσο «κούρεμα», αλλά οι Ευρωπαίοι επέβαλαν τελικά τις επιλογές τους στο πρώτο Μνημόνιο, που χρησιμοποιήθηκε προς «παραδειγματισμό» άλλων χωρών και απεδείχθη ανεπαρκές. Tο Ταμείο παραδέχεται ότι αναγκάστηκε να παραβεί τους κανονισμούς του για να δοθεί στην Ελλάδα και ότι δεν υπολόγισε σωστά τη ζημία που θα προκαλούσε στην ελληνική οικονομία η αυστηρή λιτότητα. Αναγνωρίζει επίσης ότι έκανε εσφαλμένους χειρισμούς στην προσπάθεια αντιμετώπισης της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Υποστηρίζει πάντως ότι, παρά τα λάθη και την ηθελημένη «αγνόηση της πραγματικότητας», οι χειρισμοί του έδωσαν χρόνο στην Ευρώπη να προετοιμαστεί για να περιορίσει τις επιπτώσεις από την κρίση.
Το ΔΝΤ καταλογίζει ευθύνες και στην κυβέρνηση, επισημαίνοντας ότι «κατένειμε άνισα στην κοινωνία» το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής και ότι δεν υλοποίησε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα στήριζαν τον ιδιωτικό τομέα .
Το ΔΝΤ καταλογίζει στην Κομισιόν ευθύνες, καθώς, όπως αναφέρει στο έγγραφο, επικεντρώθηκε περισσότερο στη «συμμόρφωση με τους κανόνες της Ε.Ε. από ό,τι στις επιπτώσεις της ανάπτυξης».
Το ΔΝΤ παραδέχεται ότι υπερέβαλε ως προς τις προοπτικές εξόδου της Ελλάδας στις αγορές, όπως και για την πολιτική ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει τους όρους του προγράμματος διάσωσης. Οπως αναφέρεται: «Μια άμεση αναδιάρθρωση θα ήταν φθηνότερη για τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, καθώς δεν θα είχαν αποπληρωθεί με λεφτά της βοήθειας χρέη ιδιωτών για δύο χρόνια έως το 2012».
