«Η Τουρκία δεν είναι Δημοκρατία δεύτερης κατηγορίας...»
Της Ζέζας Ζήκου
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Εσπευσε, λοιπόν, ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας Αχμέτ Νταβούτογλου να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του στην τηλεφωνική συνομιλία του, το βράδυ της Τρίτης, με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι για τα σχόλια της Ουάσιγκτον!
«Η Τουρκία δεν είναι Δημοκρατία δεύτερης κατηγορίας», φέρεται να δήλωσε ο Νταβούτογλου, σύμφωνα με τουρκική διπλωματική πηγή που μίλησε στο Γαλλικό Πρακτορείο ζητώντας να μην κατονομαστεί. Ο Τούρκος υπουργός κατηγόρησε την Ουάσιγκτον ότι αντιμετώπισε τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, που συνεχίζονται εδώ και έξι ημέρες, ως «ασυνήθιστη κατάσταση», σημειώνοντας ότι παρόμοιες κινητοποιήσεις έχουν γίνει και σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ από το κίνημα «Occupy Wall Street».
Βέβαια, αυτή η ορθή αντίδραση Νταβούτογλου δεν μας ξενίζει. Πάντοτε, η τουρκική διπλωματία υπερασπίζεται το «δίκαιό» της εκεί όπου πρέπει και όπως πρέπει. Αλλωστε, πρόσφατη ακόμη είναι η προσπάθεια του προέδρου Ομπάμα να αρθεί η σύγκρουση των σχέσεων Τουρκίας - Ισραήλ. Η ραγδαία επιδείνωση που επήλθε στις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις μετά την ισραηλινή επιχείρηση του Δεκεμβρίου 2008 στη Γάζα, έπεισε την Αμερική του Ομπάμα να σπεύσει με ορμή να αποτρέψει μια δεινή κρίση εις βάρος του Ισραήλ.
Να επισημανθεί εδώ ότι ο γεωπολιτικός λόγος είναι ότι για τους Ισραηλινούς η ασφαλής δίοδος προς τη Δύση είναι ζωτικός παράγοντας ασφαλείας. Η ρήξη με τη νεοοθωμανική Τουρκία και η αλλαγή καθεστώτος στην Αίγυπτο υποχρέωσαν το Ισραήλ να επανεκτιμήσει την αξία που έχoυν η ελεύθερη Κύπρος και η Ελλάδα ως ασφαλείς δίοδοι προς τη Δύση.
Ο γεωοικονομικός λόγος είναι ότι οι Ισραηλινοί έχουν ανάγκη την Κύπρο για την εξαγωγή του φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Η λύση που προτείνουν είναι το ισραηλινό και κυπριακό αέριο να μεταφερθεί με αγωγό σε μονάδα υγροποίησής του, που θα κατασκευαστεί στη νότια Κύπρο. Είναι, λοιπόν, η σύγκλιση συμφερόντων που ώθησε το Ισραήλ και την Κυπριακή Δημοκρατία να οικοδομήσουν μια στρατηγική σχέση, η οποία εκ των πραγμάτων συμπεριλαμβάνει και την Ελλάδα.
Ο πρόεδρος Ομπάμα στη διάρκεια της πρώτης θητείας του πίστευε πως, για να προχωρήσει στην πραγμάτωση νέων γεωπολιτικών σχεδίων στη Mέση Aνατολή, έπρεπε να γυρίσει σελίδα στη «μετά οθωμανική τάξη», βασιζόμενη στους ισλαμιστές του Eρντογάν. Ηταν η πρώτη φορά μετά την κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ που αποδυνάμωσε την αξία της Tουρκίας ως προμαχώνα του δυτικού κόσμου, που είδε η Aγκυρα τα γεωστρατηγικά της συμφέροντα να συμπλέουν με αυτά των HΠA.
Tότε οι γεωστρατηγικές επιδιώξεις της Tουρκίας αναθερμάνθηκαν. Ο Tούρκος ηγέτης με τον δικό του σύγχρονο «Δούρειο Iππο του Iσλάμ» πέτυχε, τελικώς, να πείσει τον Μπαράκ Ομπάμα να ζητάει με περισσή έμφαση την ένταξη της Τουρκίας στην Eυρωπαϊκή Eνωση. Tο παζάρι και η τέχνη του αποτελούν παράδοση με πολιτισμική σχεδόν βαρύτητα στην Tουρκία, και ο κ. Eρντογάν δεν θα μπορούσε να υστερεί. (Xωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι Eυρωπαίοι είναι αδαείς. Tο παζάρι θα έχει έντονη συνέχεια...)
«Τακτικό λάθος» του Αμερικανού προέδρου, καταγγέλλει ενοχλημένος ο Economist, επισημαίνοντας ότι είναι ένα θέμα που θα κριθεί ύστερα από πολλά χρόνια από τους πολιτικούς ηγέτες στις Βρυξέλλες και όχι στην Ουάσιγκτον. Eντάξει... με καθυστέρηση μερικών αιώνων (1529 η πρώτη πολιορκία της Bιέννης και 1683 η 2η από την Oθωμανική Aυτοκρατορία), το σύγχρονο Iσλάμ του Eρντογάν, ελέω Ομπάμα, πολιορκεί την Eυρώπη, τη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο... O πανέξυπνος και ικανότατος μουσουλμάνος εν πολλοίς το πέτυχε, η Tουρκία να υπερθεματίζεται ως σύμμαχος στρατηγικής σημασίας στην προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων στη Μέση ανατολή, την Ευρασία και στις διεθνείς ενεργειακές ροές καθώς ο Ομπάμα αναθεωρεί μια παραδοσιακή σχέση σε νέα υγιή βάση. Oντως, εξαιρετική επιτυχία. Kαι ας μην το ομολογούν οι εδώ...
