Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Το θέατρο του παραλόγου σε μία βαθιά διχασμένη χώρα


Από το Μυστήριο
Οι αντιδράσεις που ακολούθησαν την απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ, υπέρ και κατά, κατέδειξαν για ακόμη μία φορά ότι ο Ελληνικός λαός είναι πια εμφανώς διασπασμένος και διχασμένος ανάμεσα σε δύο στρατόπεδα.
Δύο στρατόπεδα, δύο κόσμοι, οι οποίοι φαίνεται ότι πια αδυνατούν να ανεχθούν ουχί μόνο την αντίθετη γνώμη, αλλά ακόμη και το δικαίωμα του λόγου. Μίσος βαθύ, απίστευτοι χαρακτηρισμοί, συνεχείς προσβλητικές επιθέσεις, χαρακτηρίζουν την ιδεολογική – μέχρι σήμερα τουλάχιστον – πάλη ανάμεσά τους.
Κυρίαρχο κοινό χαρακτηριστικό και των δύο πόλων είναι άκρατος δογματισμός και η πλήρης αδυναμία διαλόγου.
Η οξεία αυτή αντιπαράθεση είναι μεν πιο έντονη τα τελευταία χρόνια ελέω Μνημονίου, σοβεί όμως εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες. Κατά την περίοδο δηλαδή που η Ελλάδα προσπαθούσε άγαρμπα να μετασχηματιστεί σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος επί ματαίω…
Από τη μια είναι οι δυνάμεις του λαϊκισμού, αριστερού κυρίως αλλά και καμένου δεξιού, βαθιά συντηρητικές και οπισθοδρομικές, ούσες εκτός πραγματικότητας. Ούτε θέλουν, ούτε επιθυμούν να καταλάβουν ότι δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουμε με ένα μαγικό κουμπί στην προ του 2009 περίοδο (δυστυχώς...). Αντιδρούν λυσσαλέα σε κάθε προσπάθεια αλλαγής του status quo, είναι δε πιο φανατικοί από ποτέ ενόψει του ενδεχομένου να αποκτήσει η Ελλάδα την πρώτη ακροαριστερή κυβέρνησή της.
Δίδουν αυτή τη στιγμή μάχες οπισθοφυλακής, είτε από ιδεοληψίες, είτε καθαρά για λόγους ψηφοθηρικούς και λαϊκισμού. Έχουν επενδύσει πολιτικά στην πόλωση και στην εκμετάλλευση της δίκαιης αγανάκτησης των Ελλήνων που είδαν τη ζωή να καταστρέφεται εν μία σχεδόν νυχτί από τη μνημονιακή λαίλαπα. Εκπροσωπούν επίσης την άλλοτε κραταιά Ελλάδα των συντεχνιών και των κομματικά βολεμένων στο δημόσιο τομέα που από αφισοκολλητές έγιναν προϊστάμενοι με μόνο τους προσόν την κάρτα της κλαδικής του ΠΑΣΟΚ…
Από την άλλη είναι οι δυνάμεις της αγοράς και των πάλαι ποτέ νοικοκυραίων που έχουν πιστέψει ότι η Ελλάδα χρειάζεται μεγάλες και δραστικές αλλαγές για να επιβιώσει. Έχουν ορθά, κατ’ εμέ, επιλέξει τον δρόμο της ανασυγκρότησης της χώρας, κατ’ αρχήν από τον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας της, έχοντας διαγνώσει τη σοβιετικού τύπου δομή και δυσλειτουργία της. Ο μετασχηματισμός της ελληνικής οικονομίας είναι ο μόνος δρόμος για να ευημερήσει κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον ο τόπος.
Το μειονέκτημα αρκετών όμως είναι ότι, ενώ όμως πολλές φορές αξιολογούν ορθώς το πρόβλημα, διακατεχόμενοι από τη λογική του μοναδικού «σωτήρα», καθίστανται βασιλικότεροι του βασιλέως κατά την επίλυσή του, επιλέγοντας αποφάσεις – σοκ σαν εκείνες που εφαρμόστηκαν στις χώρες του ανατολικού μπλοκ μετά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων και οδήγησαν τις εκεί κοινωνίες στην διάλυση.
Οι δύο λοιπόν αυτοί πόλοι σε κάθε ευκαιρία έρχονται σε ανοιχτή και βίαιη σύγκρουση. Σε κάθε μεγάλη επιλογή οι δύο πόλοι μονομπλόκ αντιπαρατίθενται με σφοδρότητα. Στόχος τους είναι κυρίως η μπετόν-ποίηση του κοινού τους, ούτως ώστε να επικρατήσουν κατά την επερχόμενη τελική σύγκρουση.
Είναι νομίζω πια σαφές ότι οι δύο αυτοί πόλοι, του «εξυπνότερου λαού του κόσμου» (βλ. Η απύθμενη βλακεία του «καλύτερου λαού του κόσμου» http://ed-mysterious.blogspot.gr/2013/03/blog-post_7075.html), αδυνατούν πια να συνυπάρξουν, οι επόμενες δε εκλογές θα αποτελέσουν το τελικό ξεκαθάρισμα των λογαριασμών.
Η πόλωση, η ένταση, αλλά και η βία, ουχί μόνο λεκτική…, θα είναι εντάσεως τέτοιας που ενδεχομένως να φέρει την Ελλάδα ένα βήμα πριν την διάλυση, αφού κανένα στρατόπεδο δεν θα είναι διατεθειμένο να παραδεχθεί την εκλογική ήττα του...
Υ.Γ. Έχουν κλείσει χιλιάδες εργοστάσια, εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εκατομμύρια έμειναν άνεργοι, η παλαβή Αριστερά όμως επέλεξε να αναγάγει σε νυν υπέρ πάντων αγώνα το κλείσιμο της ΕΡΤ των βολεμένων, των κοπανατζήδων, των αργόσχολων και των κομματικά εγκαθέτων. Μία μικρή πρόγευση δηλαδή όσων θα ακολουθήσουν σε περίπτωση εκλογικής επικράτησή της…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ