Όλα για τον «Ελληνα ασθενή»...
Της Ζέζας Ζήκου
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Η χώρα βρίσκεται σε «βρώμικη» ομηρία. Αυτό το έχουν συνειδητοποιήσει οι εταίροι μας και προσπαθούν να αποτρέψουν το μοιραίο. Ομως, το θέατρο σκιών συνεχίζεται.
Με περισσή υποκρισία θριαμβολογούν υπέρ της σωτηρίας μας από χθες που μας ενέκριναν τη δόση μαμούθ των 52,5 δισ. ευρώ. Συγκεκριμένα, το Eurogroup αποφάσισε την εκταμίευση μέρους της δόσης των 44 δισ. ευρώ, δηλαδή τα 34,4 δισ. ευρώ. Από τη Δευτέρα θα ξεκινήσει η εκταμίευση της δόσης ώστε να προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και να πληρωθούν κάποια από τα χρέη του Δημοσίου. Τα υπόλοιπα, για να καλυφθεί τόσο η «μαύρη τρύπα» της επαναγοράς όσο και τα δανεικά για την επαναγορά (δηλαδή τα 10 δισ. συν τα χρήματα για την επαναγορά), θα δοθούν σε άλλες τρεις δόσεις, πιθανότατα μέσα στο πρώτο τρίμηνο του νέου έτους.
Συνολικά τα χρήματα που θα έρθουν στη χώρα είναι 52,5 δισ. ευρώ, όντως μια δόση μαμούθ για τον «Ελληνα ασθενή». Από τα 34,3 δισ. της πρώτης δόσης, τα 16 δισ. θα πάνε για τις τράπεζες, τα 7 δισ. για ληξιπρόθεσμες οφειλες του Δημοσίου και 11,3 δισ. για μείωση του δημόσιου χρέους. Συνολικά, θα υπάρξει μείωση του χρέους κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες. Ο τρόπος με τον οποίο έγινε δίνει επιπλέον χρηματοδότηση (!) στην Ελλάδα από τα 109 δισ. του αρχικού δανείου.
Ωστόσο, η επόμενη ημέρα βρίσκει τη χώρα σε καθεστώς άμεσης εποπτείας και επιτροπείας. Γι’ αυτό μας επιβάλλουν να εκπληρώσουμε στο ακέραιο τις υποχρεώσεις μας, μεταξύ των οποίων είναι να βάζουμε στον «ειδικό λογαριασμό» που θα εξυπηρετεί κατά προτεραιότητα τα δάνεια και τους τόκους πρωτογενή πλεονάσματα ακόμα και πέρα από το 4,5% του ΑΕΠ. Που σημαίνει ότι η εφαρμογή οποιασδήποτε κοινωνικής πολιτικής ή μιας έστω αναπτυξιακής στρατηγικής εξόδου από την πολιτική της επαιτείας παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες. Αλλά η Ελλάδα αντιμετωπίζει ήδη ένα άκρως επώδυνο πρόγραμμα λιτότητας.
Η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 25% τα τελευταία 5 χρόνια και θα συρρικνωθεί επιπλέον το 2013, καθώς η χώρα πασχίζει να μειώσει το χρέος της στο πλαίσιο των προγραμμάτων διάσωσης. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σωρευτική απώλεια εθνικού προϊόντος σε μία αναπτυγμένη οικονομία για τουλάχιστον τρεις δεκαετίες, με μικρή διαφορά από την πτώση κατά 27% του ΑΕΠ της αμερικανικής οικονομίας μεταξύ του 1929 και του 1933, όπως αναφέρει το Γραφείο Οικονομικής Ανάλυσης στην Ουάσιγκτον. Η γερμανική οικονομία είχε μειωθεί σχεδόν 34% από το 1929 έως το 1933, όταν ο Χίτλερ έγινε καγκελάριος της χώρας, σύμφωνα με στοιχεία από την Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία του Βισμπάντεν. Η ανάκαμψη στη Γερμανία άρχισε το 1934, αλλά το εθνικό προϊόν επέστρεψε το 1937 στα επίπεδα του 1929.
Η συνταγή ξεκίνησε να εφαρμόζεται στη χώρα μας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ με το πρώτο Μνημόνιο και μάλιστα με την προωθημένη στρατηγική: Οτι, για να ανακτήσει τη χαμένη ανταγωνιστικότητά της, η Ελλάδα οφείλει να φθηνύνει και να φτωχύνει τόσο ώστε να φτάσει στα επίπεδα των γειτονικών της χωρών. Τώρα, ο προϋπολογισμός του 2013 είναι ίσως ο χειρότερος προϋπολογισμός στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία. Είναι ένας προϋπολογισμός βαθιάς ύφεσης και αποπληθωρισμού. Κάποιοι εκτιμούν ότι προϋπολογισμός με πρωτογενές πλεόνασμα θα υπάρξει το 2020 (!).
Με ένα βαρύ και επώδυνο πακέτο μέτρων 9,4 δισ. ευρώ το 2013 και τη δέσμευση για τη λήψη άλλων 9,4 δισ. ευρώ την τριετία 2014 - 2016 η κυβέρνηση έκανε το πρώτο βήμα που της ζητούσε η τρόικα για την εκταμίευση της δόσης. Το επόμενο βήμα έγινε με την κατάθεση του πολυνομοσχεδίου με τις διαρθρωτικές αλλαγές.
Ποια χώρα στον κόσμο θα μπορούσε να σταθεί όρθια εάν μέσα σε 6 χρόνια, και επίσημα πλέον, είχε χάσει σχεδόν το 25% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της; Η Ελλάδα παίρνει χωρίς ανταγωνιστή το παγκόσμιο ρεκόρ, καθώς, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, η ύφεση το 2013 θα είναι 4,5% και συνολικά 24,5% σε μια εξαετία. Αν θυμάστε, οι προηγούμενες κυβερνήσεις μιλούσαν για πλεόνασμα και ανάπτυξη από το 2012. Αντ’ αυτού η ύφεση βαθαίνει.
Βασικό χαρακτηριστικό των οικονομικών εξελίξεων για το 2012 ήταν η παραμονή της οικονομίας σε βαθιά ύφεση, η οποία άρχισε το 2008 και συνεχίζεται αμείωτη για πέμπτο συνεχόμενο έτος, με τη συνολική συρρίκνωση του ΑΕΠ να ξεπερνάει το 20% την τελευταία πενταετία. Φαίνεται ότι η ελληνική οικονομία έχει περιπέσει σε έναν φαύλο κύκλο δημοσιονομικής προσαρμογής - ύφεσης - μη επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων, με κεντρικό σημείο αναφοράς την εντεινόμενη αβεβαιότητα, ο οποίος μπορεί να διακοπεί αν ενισχυθούν οι θετικές προσδοκίες για την οικονομία.
