Μια σύγκρουση ανάμεσα στην συντήρηση και την κορεκτίλα
Του Αντώνη Πανούτσου
(Πηγή : http://www.liberal.gr)
Ο προσδιορισμός του φύλου έχει απασχολήσει τον αθλητισμό από το μακρινό 1966. Την επταετία 1959 – 1966 όταν οι σοβιετικές αθλήτριες αδελφές Ταμάρα και Ιρίνα Πρες είχαν πετύχει 26 παγκόσμια ρεκόρ κατακτώντας τέσσερα χρυσά και ένα αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Ρώμης και του Τόκιο το 1960. Τ
ο φύλο τους είχε από την αρχή αμφισβητηθεί αλλά το άχυρο που έσπασε την πλάτη της καμήλας ήταν η ανακοίνωση της ΔΟΕ ότι στους Ολυμπιακούς του Μεξικού θα υπάρχει έλεγχος φύλου. Θιγμένες οι αδελφές Πρες το 1966 αποσύρθηκαν από τον αθλητισμό.
Ανάλογα θιγμένη δήλωσε η βρετανική αυλή όταν το 1976 στους Ολυμπιακούς του Μοντρεάλ ανακοινώθηκε ότι θα υπάρχει έλεγχος φύλου σε όλες τις αθλήτριες. Στην βρετανική ομάδα ιππασίας μετείχε η πριγκίπισσα Αννα. Αρχικά προτάθηκε η εξέταση να γίνει με τα χρωμοσώματα, το παλάτι συνέχισε να είναι θιγμένο και η πριγκίπισσα Αννα έγινε η μόνη αθλήτρια που δεν εξετάστηκε για τον καθορισμό του φύλου της.
Η σημαντικότερη υπόθεση φύλου στον επαγγελματικό αθλητισμό και συγκεκριμένα στο τένις ήταν της τενίστριας Ρενί Ρίτσαρντς. Γεννημένος το 1934 ο Ρίτσαρντ Ράσκιντ σπούδασε οφθαλμιατρική και ήταν ένας καλός ερασιτέχνης τενίστας. Το 1975 αποφάσισε να αλλάξει φύλο και σαν γυναίκα έκανε αίτημα στην επαγγελματική ομοσπονδία του τένις να πάρει μέρος στο US Open του 1976. Με την σύμφωνη γνώμη των top τενιστριών της εποχής, περιλαμβανομένης της φεμινίστριας Μπίλι Τζιν Κινγκ, η ομοσπονδία απέρριψε το αίτημα περνώντας κανονισμό σύμφωνα με τον οποίο οι συμμετέχουσες έπρεπε να περάσουν τεστ χρωμοσώματος για να βεβαιωθεί το φύλο. Η Ρίτσαρντς ήταν αδύνατον να περάσει το τεστ, δεν μπόρεσε να μετάσχει στο τουρνουά και προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑΕ. Το οποίο αρχικά την δικαίωσε αλλά τα χρόνια είχαν περάσει. Το 1977 σε ηλικία 33 ετών αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο από την Βιρτζίνια Γουέιντ.
Το θέμα όμως της αλλαγής φύλου είχε έρθει για να μείνει και έπρεπε να αντιμετωπιστεί. Ο λόγος ήταν ότι εξαιρουμένων κάποιων αθλημάτων όπως η δοκός στην γυμναστική που οι γυναίκες λόγω σώματος υπερέχουν ή ο μαραθώνιος που οι επιδόσεις είναι κοντά, στα περισσότερα σπορ οι άνδρες έχουν την υπεροχή. Η ΔΟΕ αποφάσισε ότι σε περίπτωση κατά την οποία μια γυναίκα γίνει άνδρας μπορεί να συμμετέχει αμέσως σε αγώνες. Αν όμως συμβεί το αντίστροφο εκτός ότι η δήλωση της αλλαγής φύλου ισχύει υποχρεωτικά για τέσσερα χρόνια, τα όρια στην τεστοστερόνη πρέπει να είναι χαμηλότερα από 10 nmol/L για 12 μήνες πριν την πρώτη συμμετοχή σε αγώνες κάτι που μεγαλώνει τον χρόνο της αναμονής.
Στην καθημερινή ζωή οι όροι είναι διαφορετικοί. Κανένας στην Ελλάδα δεν πρόκειται να αλλάξει φύλο για να πάει στο Άγιο Όρος ή για να μην πάει στον στρατό. Επίσης κοινωνικά είναι θεμιτό κάποιος να έχει μισό κιλό μουστάκι και να ζητάει από τους φίλους του στο κότερο να τον φωνάζουν «Τζέλα». Η διαφορά όμως στο φύλο. Κανένας νόμος δεν πρόκειται να πείσει εκείνον που πηγαίνει το αμάξι για service να ρωτήσει «Να σε φωνάζω μάστορα ή μήπως είσαι μαστόρισα;». Live and let live. Το φύλο θα συνεχίσει να αναγνωρίζεται με τους τρόπους που αναγνωριζόταν πάντα κάτι που δεν θα αλλάξει από μία δήλωση. Η αλλαγή φύλου από την στιγμή που θα προϋποθέτει γνωμάτευση από επιστημονική επιτροπή θα είναι μία σοβαρή πράξη. Από την στιγμή που θα βασίζεται μόνο σε δήλωση του ενδιαφερόμενου θα είναι μια σουρεαλιστική κορεκτίλα, σαν να δίνεται το δικαίωμα κάποιος να βάλει το ύψος που θέλει στην ταυτότητα και να γράφει «Ύψος 2.15» ενώ ο ίδιος να είναι 1.60 με τα χέρια στην ανάταση. Κανένας αυτοπροσδιορισμός δεν μπορεί να αναιρέσει την πραγματικότητα. Η οποία μπορεί να μπορεί να αμφισβητηθεί φιλοσοφικά αλλά και κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει.
Το που όμως εμπλέκεται η εκκλησία μου διαφεύγει. Από την στιγμή που κανείς δεν της απαγορεύει να αφορίσει και να στείλει στο πυρ το εξώτερον τον νομοθέτη, όσους ψηφίσουν και όποιον αλλάξει φύλο δεν θίγεται κάποιο δικαίωμα της. «Το φύλο στον άνθρωπο αποτελεί ιερή παρακαταθήκη και υπηρετεί στη βάση της ψυχοσωματικής συμπληρωματικότητας» αφορά την «Το προτεινόμενο Νομοσχέδιο προκαλεί το αίσθημα της κοινωνίας» αλλά αυτό αφορά τους πιστούς. «Η Εκκλησία» μπορεί να «περιβάλλει με αγάπη και κατανόηση αδιακρίτως όλους τους ανθρώπους, αλλά προσβλέποντας πάντοτε στη σωτηρία τους οφείλει να καταδείξει την αστοχία κρισίμων επιλογών τους» αλλά μόνο όσους θέλουν να τους περιβάλει. Οι υπόλοιποι περιβάλλονται από τους νόμους.
Πολιτικά η απόφαση της ΝΔ να πάψει να είναι σημαία ευκαιρίας ψηφίζοντας νομοσχέδια που οι ΑΝΕΛ δεν έχουν καμία διάθεση να ψηφίσουν στρίμωξε άσχημα τον Καμμένο. Ο Πάνος Καμμένος χρωστάει από την κάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ για τις συνομιλίες με τον ισοβίτη Γιαννουσάκη και την επίσκεψη στο καζίνο του Λονδίνου. Θα πρέπει να το ανταποδώσει με την ψήφιση του νομοσχεδίου. Χθες σε συγκέντρωση στην Βουλή εκτός του Κατσίκη και άλλοι βουλευτές των ΑΝΕΛ δήλωσαν απροθυμία να το ψηφίσουν. Σε αυτή την περίπτωση ο Σταύρος Κοντονής θα αναγκαστεί να το αποσύρει. Θα είναι ένα χτύπημα στον εγωισμό του, που για τον Κοντονή μπορεί να είναι πιο ιερός και από την σοσιαλιστική επανάσταση.
