Ο κάθε ένας και το βιολί του
Του Αντώνη Πανούτσου
(Πηγή : http://www.liberal.gr)
Η σφοδρότερη σύγκρουση κυβέρνησης αξιωματικής αντιπολίτευσης για ένα άρθρο νομοσχεδίου, σε άλλες χώρες όπως η Δανία, μόνο επιστημονικά θα είχε απασχολήσει είχε ένα παράπλευρο ενδιαφέρον.
Την στάση των ΑΝΕΛ όπως και στην υπόλοιπη πλην ΝΔ αντιπολίτευση. Η οποία διαφέρει από κόμμα σε κόμμα.
Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι άλλο είναι να είσαι αντιπολίτευση και άλλο να θέλεις να δεις την κυβέρνηση να πέφτει. Η ΝΔ με το +7% προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις δεν έχει πρόβλημα αλλά το Ποτάμι του 1,5% δεν έχει κανένα λόγο να την ρίξει. Ο Σταύρος Θεοδωράκης αν θέλει ρόλο στην ΔΗ.ΣΥ χρειάζεται να ένα κόμμα στην Βουλή μετά τις εκλογές είναι απίθανο να έχει και οι βουλευτές του Ποταμιού χωρίς την πίεση της επανεκλογής μπορούν να ψηφίζουν κατά συνείδηση ή να χτίζουν προφίλ που θα τους χρησιμεύσει στην επόμενη στέγη τους.
Το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα. Ξέρουν ότι θα είναι στην επόμενη Βουλή, γνωρίζουν περίπου τα ποσοστά τους και από την φύση τους είναι αυτιστικοί πολιτικοί οργανισμοί. Σύμφωνα με την wikipedia ο αυτισμός είναι μια σοβαρή αναπτυξιακή διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από περιορισμένη, επαναλαμβανόμενη και στερεότυπη συμπεριφορά. Τα δύο κόμματα τα έχουν όλα. Απευθύνονται σε ένα κλειστό club ψηφοφόρων που ξέρουν ότι δύσκολα θα αυξηθεί η θα μειωθεί και κάνουν αντιπολίτευση αρχών. Χωρίς την πρόθεση να τσουβαλιαστούν εν νομίζω ότι κάποιος οπαδός της Χ.Α χρειάστηκε να διαβάσει τα ρεπορτάζ για να ξέρει ότι το κόμμα καταψήφισε επειδή το νομοσχέδιο οδηγεί «στην πολιτική, ηθική και κοινωνική χρεοκοπία της χώρας, και στη διάλυση του έθνους» ή του ΚΚΕ επειδή «..το περιεχόμενό του αιτιολογείται με βάση την αστική αντίληψη περί ανθρώπινων και ατομικών δικαιωμάτων».
Ο Βασίλης Λεβέντης μπήκε στην Βουλή κάνοντας τον ευρωπαϊστή «Με τις γνωριμίες που έχω εγώ ο Λεβέντης εις την Ευρώπη μπορώ να βγάλω εντός διμήνου την χώρα από το μνημόνιο» χθες αντιευρωπαϊστής «Κανονικά εμείς οι Έλληνες έπρεπε να δίνουμε στην Ευρώπη τις αξίες μας. Τι είμαστε; Φραγκολεβαντίνοι;» και δεν θα είχε πρόβλημα να γίνει αφρικανός για να ξαναεκλεγεί. Παραμένει όμως ο Λεβέντης. Το «Είναι παράνοια, είναι ψυχιατρική ασθένεια» που είπε χθες για τους διεμφυλικούς είναι ότι πλησιέστερο στο «να πάθουν καρκίνο» με το οποίο το 1993 καταριόταν τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Ανδρέα Παπανδρέου
Το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα εκτός της ΝΔ που έχει λόγους να κάνει αντιπολίτευση. Δεν έχει δεδομένο αριθμό ψηφοφόρων, ξέρει ότι θα μπει στην Βουλή και ψάχνει τον ζωτικό του χώρο. Ο οποίος είναι αριστερά της ΝΔ και πρέπει να τον διεκδικήσει από τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ. Σύμπλευση με τον ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε το ΠΑΣΟΚ συνιστώσα απόκλιση στα δεξιά θα το έφερνε στον χώρο της ΝΔ που είναι αδύνατον να σταθεί. Τέτοιες στιγμές. Ένα ταξίδι στο Ηράκλειο και ένα παρούσα είναι η καλύτερη επιλογή. Η Φώφη πολιτικά ορθά έπραξε. Σαν ένα παίκτη της ομάδας πόλο του Ολυμπιακού που μετά από πολλά χρόνια πήρε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό και ρώτησε ένα συμπαίκτη του «Πως θα κοιτάζω τώρα τον κόσμο ;». «Θα βγαίνεις τελευταίος από το πούλμαν και θα φοράς πάντα την κουκούλα και ακουστικά. Του χρόνου θα το κόψεις και κανένας δεν θα θυμάται ότι πέρασες ποτέ από τον Παναθηναϊκό».
Στην Βουλή αυτό ονομάζεται επιστολικό «Ναι» του άλλου, Αυτό που έστειλε ο Πάνος Καμμένος για να μην εμφανιστεί στις κάμερες να ψηφίζει. Άλλωστε με την Βραζιλία μας ενώνει η προαιώνια κοινή αμυντική πολιτική και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας έπρεπε να φύγει. Το ότι οι βουλευτές των ΑΝΕΛ έπρεπε να μείνουν πίσω και να βρουν δικούς τους ρόλους στην ψηφοφορία με αποτέλεσμα ο Κώστας Κατσίκης να παίξει τον τρελό του χωριού και να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο επί της αρχής αλλά να καταψήφισε όλα τα άρθρα του ας καταχωρηθεί στις παράπλευρες απώλειες. Ενός στρατού χωρίς στρατηγό που ο κάθε ένας σκέφτεται την επιβίωση του
