Είναι αμέτρητες πια οι επιθέσεις βίας κατά στόχων που επιλέγονται προσεκτικά ως σύμβολα «χτυπήματος του συστήματος που ενεργεί κατά του φτωχού Λαού».
Εκτός από το ανεξέλεγκτο και ατιμώρητο των δράσεων αυτών,μεγαλύτερη «επιτυχία» τους είναι ότι έχουν καταλήξει απλές ειδήσεις (πιθανόν και κρυφής ικανοποίησης για αρκετούς) που περιγράφουν ένα φαινόμενο που όλο και περισσότεροι θεωρούμε σχεδόν φυσιολογικό.
Αν, όμως, καρδιά του λεγόμενου «συστήματος» που πρέπει να χτυπηθεί είναι η κυβέρνηση κάθε τόπου, λησμονείται έντεχνα ότι εδώ και καιρό αυτή είναι της Αριστεράς και του Τσίπρα και όχι οποιαδήποτε άλλη.
ΣΣ
