«Κόκκινες ομάδες»
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)Οσο βαρύ και να είναι το κλίμα τον Σεπτέμβριο, η αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Η κυβέρνηση μπορεί, ακόμη, και καθορίζει την πολιτική ατζέντα, φέρνοντάς την στα μέτρα της.
Αλλάζει θέματα, στήνει καβγάδες-αντιπερισπασμούς, λειτουργεί ανορθόδοξα. Το μόνιμο μοτίβο, το οποίο καλώς ή κακώς είναι ακόμη αποτελεσματικό, είναι εκείνο το «ξέρουμε τι κάνατε εσείς επί σαράντα χρόνια». Οταν η αντιπολίτευση εκπροσωπείται από ορισμένα πρόσωπα και –κυρίως– ιδέες που έχουν κακοφορμίσει με την πάροδο του χρόνου, ο αντίλογος γίνεται δύσκολος.
Πέφτουν επίσης πολλοί αντιπολιτευόμενοι «μαχητές» σε μία παγίδα. Δίνουν μάχες για θέματα που είναι πολύ σοβαρά και θα έπρεπε να απασχολούν την κοινή γνώμη σε μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Η Ελλάδα είναι, όμως, ιδιόμορφη χώρα από πλευράς πολιτικής κουλτούρας και η κοινωνία της έχει περάσει μία χωρίς προηγούμενο κρίση. Δεν είμαι λοιπόν καθόλου βέβαιος ότι η παθιασμένη κριτική για την αντιμετώπιση του καθεστώτος Μαδούρο ή του συνεδρίου στην Εσθονία είναι κάτι που αγγίζει τον μέσο ψηφοφόρο. Οχι ότι δεν είναι σοβαρά αυτά τα ζητήματα. Είναι εξαιρετικά σημαντικά, όπως και όλα όσα αφορούν τους θεσμούς και τον σεβασμό τους. Μην πέφτουμε, όμως, στην παγίδα να θεωρούμε ότι αυτή η κριτική βρίσκει απήχηση στις μάζες.
Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα πλεονέκτημα που θέλει προσοχή. Μπορεί να αντλήσει ψήφους από μία δεξαμενή που είναι πια μεγάλη: Δημόσιοι υπάλληλοι που φοβούνται για το μέλλον τους, χαμηλοσυνταξιούχοι που είναι θυμωμένοι αλλά θεωρούν ότι κάποιος άλλος θα τους έκοβε παραπάνω τις συντάξεις, άνεργοι, όλοι όσοι ζουν με δωρεάν ρεύμα, μεταφορές, επιδόματα κ.λπ. Η Ν.Δ. και το... νέο ΠΑΣΟΚ θα κάνουν μεγάλο λάθος να εγκαταλείψουν αυτή τη δεξαμενή. Αλλά τώρα δεν επικοινωνούν μαζί της.
Σε λίγο θα αρχίσει ένα δύσκολο, ίσως εκρηκτικό φθινόπωρο. Τι θα σύστηνα στην αντιπολίτευση; Να δημιουργήσει «κόκκινες ομάδες», όπως έκανε πριν από δεκαετίες το αμερικανικό Πεντάγωνο. Με ανθρώπους που θα σκέπτονται και θα σχεδιάζουν όπως ακριβώς ο... κόκκινος αντίπαλος.
