Εκτός αν θέλουν να πάνε για εκλογές...
Του Νίκου Φιλιππίδη
(Πηγή : http://www.liberal.gr)
Επί 52 ημέρες η κυβέρνηση Τσίπρα και οι θεσμοί έχουν κόψει κάθε σχεδόν ουσιαστική επαφή για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, σε βαθμό που πολλές χώρες να εγείρουν θέμα προς την ΕΚΤ ακόμα και διακοπής του waiver προς την ελληνική οικονομία.
Επισήμως, στο σημερινό πρόγραμμα του Eurogroup, η ενημέρωση που έχουν οι αποστολές που θα συμμετάσχουν, είναι ότι δεν πρόκειται να συζητηθεί κάτι περισσότερο από την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.
Επί της ουσίας το παρασκηνιακό πρωινό πρόγραμμα του Ε. Τσακαλώτου και του Γ. Χουλιαράκη στην βελγική πρωτεύουσα είναι αυτό που μετράει για την έκβαση της ελληνικής υπόθεσης. Αργά το απόγευμα στην καθιερωμένη συνέντευξη τύπου ο Γ. Ντάισελμπλουμ, αναμένεται να μεταφέρει σε διπλωματικό τρόπο στο ευρύ κοινό εάν η κυβέρνηση δέχτηκε πλήρως ή εν μέρει το πακέτο που της προτάθηκε.
Θα έχει προηγηθεί το γνωστό παιχνίδι του «κακού», του «καλού» και του «πολύ κακού» μπάτσου, το οποίο θα παίξουν κατά σειρά με τις προτάσεις τους οι κκ Βίζερ, Σαπέν και Σόιμπλε. Ως συνήθως στην ελληνική υπόθεση η λύση που προκρίνεται συνήθως είναι αυτή του «κακού» μπάτσου, η οποία ούτως ή άλλως είναι - επίσης συνήθως - η αρχική γερμανική άποψη.
Η Κυβέρνηση γνωρίζει εδώ και μια εβδομάδα ότι για να προχωρήσουν τα πράγματα θα πρέπει να νομοθετήσει την μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου, με ημερομηνία εφαρμογής των δύο διατάξεων την 1//1/2019. Της έχει προταθεί επίσης ότι εάν βρίσκει βαρύ για τους βουλευτές της το εν λόγω πακέτο, να νομοθετήσει και έναν αντίστροφο κόφτη μέτρων που θα ενεργοποιείται σε περίπτωση επίτευξης των στόχων των πρωτογενών πλεονασμάτων. Υποθέτουμε ότι για να βρίσκεται ένα 24ωρο στις Βρυξέλλες το οικονομικό επιτελείο, η κυβέρνηση δεν είναι αποφασισμένη να τινάξει στον αέρα τα πάντα, άρα τουλάχιστον την βασική προϋπόθεση την δέχεται.
Το μεγάλο πρόβλημα παραμένει από τις 5 Δεκεμβρίου και το τελευταίο Eurogroup, το ύψος και η διάρκεια των πρωτογενών πλεονασμάτων. Η κυβέρνηση θα ήθελε να μειωθούν έστω και κατ’ άτι τα πρωτογενή, ενώ δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται εξίσου για την διάρκεια εφαρμογής τους (εάν θα είναι 5,8 ή10 χρόνια). Δύσκολα ωστόσο θα σπάσει το 3,5% ειδικά για την τριετία 2018-2020, για την οποία καίγεται η κυβέρνηση.
Ένα άλλο ζήτημα που «παλεύει» είναι το κλείσιμο της συμφωνίας πακέτο στις 20 Φεβρουαρίου ή εάν θα χρειαστεί να μπλέξει σε μια επιμέρους συμφωνία με το ΔΝΤ διαπραγμετεύομενη ένα νέο 3ετους διάρκειας πρόγραμμα. Παράγοντας που θα κάνει την διαφορά για τις αποφάσεις της κυβέρνησης αποτελεί και η δυνατότητα των ετέρων να παραχωρήσουν κάτι χειροπιαστό και κατανοητό στους Έλληνες βουλευτές για το χρέος. Στην κυβέρνηση θα έχουν να αντιμετωπίσουν μετά την πιθανή συμφωνία, μια κατάσταση κατά την οποία το ελληνικό χρέος θα χαρακτηρίζεται ως βιώσιμο από όλους τους θεσμούς, άρα είναι σημαντικό να φανεί ότι έχει γίνει και κάτι ζωηρό για το χρέος, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την κομματική επιχειρηματολογία. Παρά το σύνθετο διαπραγματευτικό περιβάλλον που περιγράφηκε, οι αγορές (10ετές ομόλογο 6,8% και χρηματιστήριο +2%) δείχνουν κλείσιμο της συμφωνίας.
Τα δεδομένα που συνθέτουν τις διαπραγματεύσεις είναι προφανώς δυσμενή για τα μέλη της ελληνικής κυβέρνησης, τα οποία ωστόσο δεν έχουν πολλές εναλλακτικές παρά να κλείσουν την συμφωνία. Εκτός αν θέλουν να πάνε σε εκλογές...
