Από τον ΚΤ
Λίγο πριν γυρίσω στην Ελλάδα, γύρω στο 2004, η χώρα ζούσε το απόλυτο απόγειο της μεταπολεμικής ιστορίας της, οικονομικώς, πολιτιστικώς, ποδοσφαιρικώς, σε διεθνές status, σχεδόν σε οποίο τομέα θέλετε.
Τι μου έκανε εντύπωση τότε και στα πρώτα χρόνια της παραμονής μου εδώ; Η γκρίνια.
Μιλάμε για περίπου εθνικό σπορ και σίγουρο κώδικα επικοινωνίας. Κανείς, ή περίπου, δεν ήταν ευχαριστημένος για τίποτα.
Με επίπεδο ζωής πολλαπλώς καλύτερο από όσα γνώριζα στο εξωτερικό, χωρίς την ξένη αποδοτικότητα.
Μετά, βεβαίως ήρθαν τα χειρότερα και τα πολύ χειρότερα.
Με αφορμή αυτά που λέγονται ότι η Ελλάς μοιάζει στο Ιράν τα γράφω.
Ούτε έχετε ιδέα τι λέτε, ούτε φαντάζεστε τι κακομοιριά προ(σ)καλείται και φέρνετε με τέτοιες ανοησίες.
ΚΤ
