Και πάλι μαζί μας!
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Χαίρομαι –και το καταλαβαίνετε από τον τίτλο– διότι μας βρήκε που μας βρήκε το κακό με την εκλογή του Τραμπ, όχι όμως να σταματήσει και η πλάκα εις βάρος του.
Συνεχίζεται, λοιπόν, χάρη στις πληροφορίες για στοιχεία που κρατούν οι Ρώσοι και τα οποία παρουσιάζουν έναν Τραμπ να διασκεδάζει με εργαζόμενα κορίτσια στον τομέα της παροχής σεξουαλικών υπηρεσιών.
Συνεχίζεται, λοιπόν, χάρη στις πληροφορίες για στοιχεία που κρατούν οι Ρώσοι και τα οποία παρουσιάζουν έναν Τραμπ να διασκεδάζει με εργαζόμενα κορίτσια στον τομέα της παροχής σεξουαλικών υπηρεσιών.
Σημειωτέον ότι η ιστορία τοποθετείται τον Νοέμβριο του 2013 στη Μόσχα, όταν ο Τραμπ βρισκόταν εκεί ως συνιδιοκτήτης του διαγωνισμού «Miss Universe 2013» και συμμετείχε πασίχαρος στον σχετικό κύκλο εκδηλώσεων – δηλαδή, στα πάρτι. Το όργιο υποτίθεται ότι έχει καταγραφεί από την FSB (η KGB με καινούργιο όνομα) στην προεδρική σουίτα πολυτελούς ξενοδοχείου της Μόσχας και περιλαμβάνει στο πρόγραμμα και «golden showers». Μάλιστα! Ποιος θα το περίμενε από έναν άνθρωπο του ήθους και της λεπτότητάς του; Με τόσα πια που συμβαίνουν και μας ρίχνουν απ’ τα σύννεφα, ίσως πρέπει να κυκλοφορούμε μονίμως με αλεξίπτωτο...
Τέρμα τα αστεία όμως κι ας πάρουμε τα στοιχεία ένα προς ένα για να τα αξιολογήσουμε. Πρώτον, τέτοιου τύπου παγίδευση ξένων, με σεξουαλικό δόλωμα, ήταν πάγια μέθοδος της KGB την εποχή του Ψυχρού Πολέμου· και, σίγουρα, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται και σήμερα – κάτι που δουλεύει σωστά δεν το αλλάζεις. Δεύτερον, στον Τραμπ αρέσουν τα κορίτσια. Για να είμαι ακριβής, το δείχνει τόσο πολύ και, κυρίως, το δείχνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να κατατάσσεται επαξίως στην κατηγορία «Πειναλέων». Το παραδέχεται, άλλωστε, ότι δεν μπορεί να συγκρατηθεί με όσες του αρέσουν και, ούτως ειπείν, τις αρπάζει από τη γάτα (grabs them by the pussy). Τρίτον, στον Τραμπ αρέσουν ιδιαιτέρως τα κορίτσια από την ανατολική Ευρώπη – έχει παντρευτεί μέχρι τώρα δύο από αυτά.
Τέταρτον, η προθυμία και η ταχύτητα του Τραμπ να υπερασπίζεται ή να δικαιολογεί τη Ρωσία γενικώς προκαλεί εντύπωση. Τι περίεργο πάθος είναι το δικό του με τη Ρωσία; Πέμπτον, η εκτίμηση των WikiLeaks για την πλαστότητα του εγγράφου έχει την ίδια αξία με τη διάψευση του Κρεμλίνου, διότι οι τύποι των WikiLeaks, με πρώτο και καλύτερο τον Ασάντζ, είναι υπάλληλοι της Μόσχας. Εκτον, το ότι παρήγγειλε το «golden shower», επειδή στο κρεβάτι είχε κοιμηθεί ο Ομπάμα, ταιριάζει απολύτως στο γούστο και στην αισθητική του: αφενός λατρεύει το χρυσαφί και, αφετέρου, κινείται τόσο άνετα μέσα στη λάσπη και στον βόρβορο, όπως διαπιστώσαμε από την προεκλογική εκστρατεία του, ώστε λίγα τσισάκια δεν νομίζω να τον αηδιάζουν – είναι μαθημένος σε χειρότερα. Οσο για το μίσος του για τον Ομπάμα, είναι πασίδηλο.
Ολα αυτά δεν σημαίνουν ότι οι πληροφορίες είναι αληθινές· απλώς, φαίνεται να μοιάζουν λίγο περισσότερο με την αλήθεια παρά στο ψεύδος – εξαρτάται από την προδιάθεση εκείνου που κρίνει. Με δύο κουβέντες, είναι αληθοφανείς. Είθε να έχουμε συνέχεια και, παρακαλώ, σύντομα…
Υπό διάλυση
Ο υπάλληλος του Δήμου Αθηναίων, ο οποίος την πιο κρύα νύχτα του χιονιά έκλεισε το κέντρο αστέγων επειδή είχε τελειώσει η βάρδια του, οπωσδήποτε είναι –. (Στη θέση της παύλας συμπληρώνετε εσείς τον αρμόζοντα χαρακτηρισμό στο ηθικό ποιόν της συγκεκριμένης πράξης.) Αλλο τόσο από το ίδιο, όμως, είναι και ο άλλος δημοτικός υπάλληλος, εφόσον αληθεύουν οι ισχυρισμοί του πρώτου· διότι εκείνος τηλεφώνησε λίγο πριν από την ώρα που έπρεπε να παρουσιαστεί στη δουλειά, για να πει ότι ήταν άρρωστος. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. Ταιριάζουν, θα μπορούσαν να είναι καλοί φίλοι· είναι κρίμα που τσακώθηκαν...
Περισσότερο κρίμα, όμως, είναι ότι την πλήρωσαν οι άστεγοι. Είμαι βέβαιος –και το λέω χωρίς ίχνος ειρωνείας– ότι ο Γιώργος Καμίνης πρέπει να αισθάνεται προσωπικά προσβεβλημένος· είμαι βέβαιος επίσης ότι θα το έχει πάρει προσωπικά να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που ανήκουν. Γι’ αυτό, παίρνω την πρωτοβουλία να βοηθήσω με κάποιες σκέψεις μου. Το γεγονός ότι, σε ένα τόσο κρίσιμο για την περίσταση πόστο, δύο υπάλληλοι είχαν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν κατά τη χειρότερη βούλησή τους δείχνει ότι ο δήμος δεν διοικείται. Καταλαβαίνω ότι ένα σύστημα διοίκησης θα υφίσταται προσχηματικώς· πραγματική διοίκηση στις υπηρεσίες του δήμου, όμως, δεν υπάρχει. Το ότι αυτοί οι υπάλληλοι συμπεριφέρθηκαν έτσι δεν είναι προϊόν της τυχαίας συνάντησης δύο «ιδιόρρυθμων» χαρακτήρων· δείχνει, κυρίως, ότι δεν είχαν κανένα φόβο για τις πιθανές συνέπειες της συμπεριφοράς τους – και, φυσικά, δεν πολυνοιάζονταν ούτε για τις άμεσες κοινωνικές επιπτώσεις της: οι άστεγοι ας πάνε όπου μπορούν.
Η διαπίστωση περί απουσίας διοίκησης ενισχύεται και από το πρόσφατο κάζο με τη ρόδα στο Σύνταγμα. Την περίοδο εκείνη ήμουν σε άδεια, αλλά δεν με εμπόδιζε να απορώ πώς γίνεται σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση για τον δήμο και την εικόνα του να συγκεντρώνεται τόση επιπολαιότητα, τόση βλακεία και τόση ανευθυνότητα. Είναι φανερό ότι ο δήμος τελεί υπό διάλυση – να μας επιφυλάσσει άραγε και «εβδομάδα προσφορών»;
(Στην φωτογραφία : Εμπνεόμενος από την ηρωική μορφή του Παναγιώτη Λαφαζάνη, αναρωτιέμαι γιατί κάποιος τόσο βαθιά αριστερός μπορεί να χρειάζεται μια ομπρέλα όταν βρέχει. Ισως για να μην την ανοίγει υπό βροχή και έτσι, διά του παραλόγου, να αποδεικνύει τη γνησιότητα των πεποιθήσεών του…)
