Από το Μυστήριο
Από τις εκλογές της 25ης Γενάρη μέχρι σήμερα ζούμε το απόλυτο μπάχαλο μιας κυβέρνησης που υποτίθεται ότι ήλθε για να αλλάξει την χώρα και να την απαλλάξει από τα Μνημόνια και τις Τρόικες.
Στο εσωτερικό, ο κάθε πικραμένος (στέλεχος της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, ή σκέτο "Σύντροφος" δεν έχει καμία σημασία) βγαίνει από το πρωί στα τηλεπαράθυρα και λέει ό,τι του κατέβει. Τα οποία αναιρεί μέχρι το βράδυ, αλλά τα επαναφέρει την επόμενη ημέρα. Εγκλωβισμένος στο μικροαστικό λαϊκισμό του, που τον ανάδειξε πρώτο κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται σε όλους τα πάντα ακόμη και τώρα, λίγο πριν το τέλος. Υπόσχεται και ρήξη, υπόσχεται και συμφωνία με τους δανειστές. Λαϊκίστικα τσιτάτα, χαζοχαρούμενες προτάσεις, εκτός τόπου και χρόνου προσεγγίσεις της πολιτικής επικαιρότητας.
Στο εξωτερικό οι αστείοι και ανερμάτιστοι χειρισμοί μαθητευόμενων και νάρκισσων μάγων είχαν ως αποτέλεσμα η κυβέρνηση να "διαπραγματεύεται" επί 5 σχεδόν μήνες, χωρίς επί της ουσίας ποτέ να προτείνει οτιδήποτε συγκεκριμένο. Σε ελάχιστο χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ "κατόρθωσε" να ξοδέψει ανούσια το πολιτικό κεφάλαιο που είχε κερδίσει με τη συντριπτική του νίκη στις εκλογές. Η Συμμαχία των χωρών του Νότου πήγε περίπατο, ο Υπουργός Οικονομικών εξόργισε με το ύφος του τους πάντες, και σήμερα η κυβέρνηση και κυρίως η Ελλάδα βρίσκεται στα σχοινιά. Οι προτάσεις - τελεσίγραφα των δανειστών βαίνουν ολοένα και σκληρότερα, καθώς τα δημόσια ταμεία είναι άδεια, το ελληνικό κράτος δε μπορεί να καλύψει τις υποχρεώσεις του, και το σημείο που δεν θα υπάρχει γυρισμός πλησιάζει επικίνδυνα. Οι δανειστές προφανώς εκμεταλλεύονται τη δεινή θέση μας και εκβιάζουν.
Τα ψέμματα όμως τελειώνουν πια.
Υποτίθεται όμως ότι η χώρα έχει Πρωθυπουργό, ο οποίος τυγχάνει μάλιστα υψηλής λαϊκής αποδοχής. Αντ' αυτού έχουμε ένα φοβισμένο πολιτικό, ο οποίος ένεκα της ευρωπαϊκής μειονεξίας και των ιδεολογικών αγκυλώσεων, δίνει προτεραιότητα στο μεγάλο κράτος του υπαρκτού σοσιαλισμού και σε αναχρονιστικά λαϊκίστικα events όπως το άνοιγμα της ΕΡΤ. Έναν πρωθυπουργό που βιάστηκε να ολοκληρώσει την κρίσιμη συνάντηση του με τον Γιουνγκέρ για το μέλλον της Ελλάδος προκειμένου να προλάβει να έλθει αεροπορικώς για να παρευρεθεί στο show που στήθηκε στη Μεσογείων.
Άγεται και φέρεται σε όλη την Ευρώπη παριστάμενος ότι διαπραγματεύεται, ουδείς όμως πια του δίνει σημασία, καθώς έχει καταστεί αναξιόπιστος στις δεσμεύσεις του. Ουδείς τον εμπιστεύεται, και αν δεν ήταν η γεωπολιτική θέση της Ελλάδος, αλλά και η ιστορία της, σήμερα θα είχαμε χρεοκοπήσει.
Έναν πρωθυπουργό, τον οποίο αν και απειλεί ευθέως ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του κόμματος και της κυβέρνησής του ότι αν προβεί σε συμφωνία, θα τον ρίξει, εντούτοις ποιεί τη νήσσα. Δεν τολμά να τιθασεύσει την παλαβή μερίδα του κόμματος του, η οποία φαντασιώνεται νέες Βάρκιζες, ρήξεις (χιαστών, καλσόν κλπ), και λοιπές ανοησίες. Τα γκρουπούσκουλα κάνουν κουμάντο σε κυβέρνηση και κόμμα και όχι ο Τσίπρας.
Είναι προφανές ότι ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να κυβερνήσει. Δεν μπορεί να ελέγξει τα μέλη της κυβέρνησής του, ούτε το κόμμα, την ίδια στιγμή που έχει απαξιωθεί de facto η φερεγγυότητα του στο εξωτερικό.
Έχοντας πια ακυρωθεί στην πράξη, είναι ένας αδύναμος πρωθυπουργός. Αφού ούτε τολμά, ούτε μπορεί να κυβερνήσει, οι καλύτερες υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει στην χώρα, είναι να πάει σπίτι του. Άμεσα.
Αν παραμείνει άβουλος στην θέση του, θα είναι και ο μοιραίος, μια και το πιο πιθανό σενάριο είναι να χρεοκοπήσει η χώρα στα χέρια του και να δρομολογηθεί η έξοδος από το Ευρώ.
Και να μείνει στην ιστορία ως ο Χαρίλαος Τρικούπης του 21ου αιώνα, όταν μια μέρα θα ομολογήσει "Συντρόφισσες, Σύντροφοι και λοιποί ημι-παράφρονες, τζογάραμε και χάσαμε, οπότε δυστυχώς επτωχεύσαμεν..."
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
