Από το Σεμνό & Ταπεινό
Δεν θέλω να το παίξω «μετά Χριστόν προφήτης», αλλά όλο το προηγούμενο διάστημα, ακόμα και όταν προμηνυόταν η επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστές, σε όποιον με ρωτούσε «πως τα βλέπεις τα πράγματα» η μόνιμη επωδός μου ήταν : «δεν είμαι σίγουρος για τίποτα μ’ αυτούς τους μ….ς που ‘χουμε μπλέξει».
Και, δυστυχώς, δικαιώθηκα….
Η κυβέρνηση, αποδεχόμενη την εισήγηση Βαρουφάκη και προφανώς με εντολή Αλέξη Τσίπρα, ευθύς εξ αρχής υιοθέτησε την επιλογή της περιώνυμης «θεωρίας των παιγνίων». Ήταν συνειδητή επιλογή της να φέρνει μονίμως την κατάσταση στα άκρα. Αφού δεν τόλμησε την ρήξη από την αρχή, υπέγραψε τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, την οποία, αρχικώς, διατυμπάνιζε ως μεγάλη επιτυχία. Πριν, όμως, «αλέκτωρ φωνήσαι», άρχισε η αμφισβήτηση του περιεχομένου της με τις γνωστές αοριστολογίες Βαρουφάκη περί δημιουργικής ασάφειας, τις δηλώσεις της Ζωής ότι δε συνιστά δεσμευτικό κείμενο και άλλα φαιδρά. Για να μην αναφερθώ στα perpetual bonds και άλλες τέτοιες γραφικότητες, με τις οποίες γελάγαν και τα πλακάκια…
Κάθε φορά που οι εταίροι έτειναν χείρα βοηθείας και κατανόησης και έδιναν τη μπάλα αποκλειστικά στα πόδια της κυβέρνησης, καλώντας την να «κάνει παιχνίδι», δηλαδή να καταθέσει αιτιολογημένες και κοστολογημένες προτάσεις κατά το δικό της δοκούν, τα «αστέρια» μας τίναζαν το παιχνίδι στον αέρα. Τη μία με το να υποδέχονται τα τεχνικά κλιμάκια σε υπόγεια παρκινγκ ξενοδοχείων, την άλλη με το να μην τους χορηγούν στοιχεία και αριθμούς, την τρίτη με το να εμμένουν τάχα στην «πολιτική» διαπραγμάτευση, την άλλη οι κάτι γραφικοί συνοδοιπόροι να ομιλούν για «Κούγκια», εκλογές και δημοψηφίσματα, κατακεραυνώνοντας τους «διεθνείς τοκογλύφους» (που μας δανείζουν με 1,2%) και άλλα γελοία που δεν περιποιούν τιμή σε ένα υποτίθεται ανεπτυγμένο δυτικό κράτος. Για να μην αναφερθώ στις «μονομερείς» ενέργειες, τις οποίες, ενώ είχαμε δεσμευθεί να μην προβούμε, κατά τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, εν τούτοις προβαίναμε σε «επαναπροσλήψεις» του Mister 12% - Κατρούγκαλου, στις επαναπροσλήψεις της ΕΡΤ, στα επιδόματα της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, στις επαναπροσλήψεις επιόρκων δημοσίων υπαλλήλων και άλλα τέτοια «ωραία»…
Πηγαίνει ο Τσίπρας στην τελευταία «πενταμερή» και βγαίνει όλο χαρά ότι πλησιάζουμε σε συμφωνία. Και την επομένη ημέρα στη Βουλή επιτίθεται με βαρύτατους χαρακτηρισμούς στους χθεσινούς συνομιλητές του, προκειμένου να «χρυσώσει το χάπι» και να χαϊδέψει τ’ αυτιά των ακραίων παλαβών που ενδημούν στο κόμμα του.
Πιστεύανε οι αφελείς(;) μαθητευόμενοι μάγοι που έλαχε να μας κυβερνούν αυτές τις κρίσιμες στιγμές, πως όσο πλησιάζει το τέλος των προθεσμιών θα ήταν οι άλλοι που θα βρίσκονταν με την πλάτη στον τοίχο και θα μας έκανα τα χατίρια… Φευ!!! Απεδείχθη ότι εμείς βρεθήκαμε σε κενό αέρος, χωρίς οξυγόνο πια – και κυρίως χωρίς χρήματα. Και αφού εξαντλήσαμε όλα τα διαθέσιμα για να πληρώσουμε «μισθούς και συντάξεις» (του δημοσίου μόνον, εννοείται) και αφού, εσχάτως, υπεγράφη από τον δημοκράταρο Σκουρλέτη και η Υπουργική Απόφαση, με την οποία δημεύτηκαν οι εισφορές των εργαζομένων στους ΟΤΑ («καλά να πάθουν» οι συγκεκριμένοι), τελικώς η περήφανη κυβέρνηση της Π.Φ.Α. (με ολίγη από ψεκασμένη ακροδεξιά) έσκυψε «στα τέσσερα» και τους προσέφερε ένα επαχθές πακέτο μέτρων ύψους 8 δισ. Ευρώ… Ίσα με 4 mail Χαρδούβελη δηλαδή… Αλλά, τότε, η συμφωνία φαινόταν κοντά.
Είναι άγνωστο ακόμα τι πραγματικά συνέβη στο παρασκήνιο και, τελικώς, αυτή η πρόταση απερρίφθη «μετ’ επαίνων». Τι συνέβη και οι «θεσμοί» σκλήρυναν τόσο τη στάση τους μέσα σε 24 μόλις ώρες, ζητώντας γην και ύδωρ.
Ένα είναι σίγουρο. Τα καραγκιοζιλίκια της κυβέρνησης επί 5 μήνες κόστισαν πολύ στη χώρα. Κόστισαν τόσο σε χρήμα όσο και σε κύρος και αξιοπιστία.
Η εμπιστοσύνη έχει πλήρως απολεσθεί και δεν πρόκειται εύκολα να αποκατασταθεί. Οποιοδήποτε «ηθικό» επιχείρημα ή πλεονέκτημα είχαμε ως χώρα και λαός, το χάσαμε με τις αναιδείς, υπεροπτικές και υψιπετείς συμπεριφορές, ιδία τύπου Βαρουφάκη…
Ό,τι και να συμβεί με το Δημοψήφισμα (και αν τελικώς αυτό διεξαχθεί), θα περάσουν πολύ περισσότερα χρόνια για να ορθοποδήσουμε.
Όμως, στις 25 Ιανουαρίου θέλαμε να «δοκιμάσουμε» κάτι άλλο. Πιστέψαμε ότι χειρότερα δεν υπήρχαν. Και όμως, αποδεικνύεται ότι υπάρχουν και χειρότερα απ’ το Μνημόνιο… Αλλά, εμείς, «ο εξυπνότερος λαός του κόσμου», παρά την κρίση που μας έπληττε επί 5 έτη, σε καμία περίπτωση δεν πιστέψαμε ότι αν λοξοδρομούσαμε από τον δρόμο των Μνημονίων και των επιβεβλημένων μεταρρυθμίσεων, θα κινδυνεύαμε ποτέ να βρεθούμε σε ουρές στα ATM, στα βενζινάδικα και στα super markets, ούτε με πιθανό capital control …
Τόση αφέλεια, όμως, ισοδυναμεί με βλακεία … Και η βλακεία έχει και συνέπειες…
Υ.Γ. 1: Γιατί η κυβέρνηση δεν θέτει σε δημοψήφισμα το πακέτο των μέτρων ύψους 8 δισ. Ευρώ που η ίδια πρότεινε;
Υ.Γ. 2: Έστω ότι ψηφίζεται το ΟΧΙ στη συμφωνία. Μετά τι;;;
Υ.Γ. 3: Σήμερα οι Τσακαλώτος - Δραγασάκης θα παρακαλούν γονυπετείς τον Ντράγκι για λίγα ψιλά και θα βάλουν και «μέσον» τον Στουρνάρα να πει μια καλή κουβέντα ... Αν δεν τον έχει συλλάβει, ακόμα, ακόμα η Ζωή ...
Υ.Γ.4: Επί πέντε μήνες περιφέρουν ανά τας Ευρώπας ως ακαταμάχητο "επιχείρημα" την νωπή λαϊκή τους εντολή. Τι παραπάνω, λοιπόν, θα τους προσφέρει ένα τυχόν απορριπτικό της πρότασης αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος; Ακόμα πιο νωπή εντολή;;; Π.Φ.Α ψηφίσαμε…
Σεμνός & Ταπεινός
