Ψαρεύοντας χάννους στο Οστιν
Του Στέφανου Κασιμάτη
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Ο πρόεδρος Αλέξης πήγε στο Οστιν, την πρωτεύουσα του Τέξας. Στον Αλέξη γενικώς αρέσουν πολύ τα ταξίδια, καθώς, ως γνήσιος αριστερός, τρελαίνεται να απολαμβάνει τα επιτεύγματα του καπιταλισμού, όσο και αν απεχθάνεται το ίδιο το σύστημα.
Οταν είχε πρωτοεκλεγεί πρόεδρος του αειμνήστου ΣΥΝ, τότε που ακόμη κανείς δεν του έδινε πολλή σημασία, κάθε τριήμερο δραπέτευε, πότε στο Αμστερνταμ, πότε στο Παρίσι, πότε στο Βερολίνο κ.ο.κ. Τώρα που είναι αρχηγός της αντιπολίτευσης, χρειάζεται κάποιο σοβαρό πρόσχημα. Πήγε, λοιπόν, στο Οστιν για να δώσει μια διάλεξη στο τοπικό Πανεπιστήμιο του Τέξας, ένα από τα καλύτερα και μεγαλύτερα δημόσια πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Και, μέσα από τη διάλεξη, μας έδωσε μία είδηση. «Μία έξοδος (από την Ευρωζώνη) δεν θα ωφελήσει κανέναν», είπε. «Αντίθετα, θα πυροδοτήσει σοβαρά νέα προβλήματα: διαχείριση ενός ασταθούς νέου νομίσματος, φαινόμενα bank run, πληθωρισμός, φυγή κεφαλαίων και ανθρώπων. Για τον λόγο αυτόν και μόνο, η Ελλάδα δεν θα πρέπει και δεν θα το κάνει. Δεν θα εξέλθει εθελοντικά από την Ευρωζώνη».
Αν είχαμε να κάνουμε με έναν σοβαρό άνθρωπο, η θέση αυτή θα μπορούσε ανεπιφύλακτα να θεωρηθεί ως στροφή προς τον ρεαλισμό. (Σ.σ.: ενδεικτικός της αμηχανίας που προκάλεσε η δήλωση στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο τίτλος της «Αυγής» στο ρεπορτάζ για την ομιλία: «Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα ήταν καταστροφή για την Ευρώπη», ενώ η είδηση ήταν ότι ο Τσίπρας εκτίμησε ως καταστροφή την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη...). Ο καθένας οφείλει να είναι πολύ επιφυλακτικός και για την ειλικρίνεια του ίδιου του Τσίπρα, μα και για τη δυνατότητα που έχει να επιβάλει μια τέτοια μετατόπιση της θέσης του κόμματός του για το ευρώ, δεδομένου ότι ο πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από born again κομμουνιστές.
Ας είμαστε καλόπιστοι απέναντί του, όμως. Ας δεχθούμε ότι, εν μέρει τουλάχιστον, η μετατόπιση είναι γνήσια. Στην περίπτωση αυτή, τι αλλάζει για τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για τη χώρα η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία; Δεν αλλάζει τίποτε. Διότι, όπως εξήγησε ο Γιάννης Δραγασάκης σε ραδιοφωνική συνέντευξή του, η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ έχει απορρίψει και τη «διαπραγμάτευση με συναίνεση», όπως γίνεται σήμερα, και την απευθείας ρήξη. Θα διεκδικήσει μια άλλη πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ εντός της Ευρωζώνης λέει ο Δραγασάκης· και «εφόσον δεν γίνει δεκτή, πρέπει να είμαστε έτοιμοι και για ρήξη, αλλά εντός της Ευρωζώνης πάντα». Ο πάντα ήπιος και ευπρεπής αντιπρόεδρος της Βουλής δεν εξήγησε ποια ακριβώς είναι η «άλλη πολιτική». Αλλά, αν κρίνω από αυτά που είπε κάποιος Τόλιος χθες στο ραδιόφωνο, αλλά και τα όσα δεν κουράζονται να επαναλαμβάνουν Λαφαζαναίοι και Στρατούληδες με κάθε ευκαιρία, η «άλλη πολιτική» περιλαμβάνει επαναφορά μισθών και συντάξεων στα παλιά επίπεδα, κατάργηση του ΦΑΠ και άλλα ηχηρά παρόμοια. Για να μην κοροϊδευόμαστε, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ θα διεκδικήσει από τα κράτη της Ευρωζώνης όχι μόνο τη συνέχιση της χρηματοδότησης των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας, όπως γίνεται σήμερα, αλλά και τη χρηματοδότηση των ελλειμμάτων που θα εξακολουθεί να παράγει.
Αν κάτι μπορεί να πετύχει η στρατηγική αυτή είναι να ακυρώσει τα όσα έχει πετύχει στον δημοσιονομικό τομέα η σημερινή κυβέρνηση. Οι θυσίες του ελληνικού λαού ώς τότε θα έχουν πάει χαμένες, οι σχέσεις με την Ευρώπη θα έχουν διαταραχθεί σοβαρά (αν όχι ανεπανόρθωτα) και, απλώς, θα έχουμε επιστρέψει εκεί από όπου ξεκινήσαμε: στο χείλος της εξόδου, περιμένοντας τον φιλεύσπλαχνο που θα μας δώσει ένα σπρωξιματάκι, για να κάνουμε αυτό που δεν τολμάμε οι ίδιοι να αναλάβουμε την ευθύνη του, αλλά προσδοκάμε να το χρεώσουμε σε κάποιον άλλο - τη βουτιά στο κενό, δηλαδή. Ο ΣΥΡΙΖΑ, επομένως, συνεχίζει να ψαρεύει για απελπισμένους και, επειδή βλέπει οι χάννοι δεν τσιμπάνε όπως κάποτε, απλώς αλλάζει το δόλωμα. Ας μη χάνουμε χρόνο, λοιπόν, με τον δήθεν ρεαλισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Το παιχνίδι θα κριθεί από τον ρεαλισμό της κυβέρνησης και μόνον.
