Κλειστό στους φοιτητές, ανοικτό στις πατάτες
Του Στέφανου Κασιμάτη
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Ποια είναι η δουλειά του πρύτανη του Καποδιστριακού; (Εκτός, βέβαια, από το να χρησιμοποιεί το γόητρο του τίτλου του για να προσπαθεί να απογειώσει μια θεατρική καριέρα, που όμως δεν λέει να σηκωθεί από το έδαφος...).
Με άλλα λόγια, γιατί θέσπισε αυτό τον ρόλο η Πολιτεία; Για να κάνει τι ακριβώς; Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από τα βασικά, επειδή είναι χρήσιμο να τα θυμίσουμε. Χρήσιμο όχι τόσο για τον ίδιο τον Θεοδόση Πελεγρίνη, ο οποίος εμφανώς αδιαφορεί για την εκπλήρωση των καθηκόντων του, όσο για κάποιους άλλους θεσμούς της Πολιτείας, στους οποίους, εδώ που φθάσαμε πλέον, εναπόκειται η επαναλειτουργία του αρχαιότερου πανεπιστημίου της χώρας.
Στην παράγραφο 18 του άρθρου 8 του ν. 4009 / 2011, όπου ορίζονται οι αρμοδιότητες του πρύτανη, διαβάζουμε: «Προΐσταται του ιδρύματος και το διευθύνει, έχει την ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών του, επιβλέπει την τήρηση των νόμων, του Οργανισμού και του Εσωτερικού Κανονισμού και μεριμνά για τη συνεργασία των οργάνων του ιδρύματος, των διδασκόντων και των φοιτητών». Επίσης, «είναι υπεύθυνος για τη λήψη μέτρων για την προστασία και ασφάλεια του προσωπικού και της περιουσίας του ιδρύματος».
Με το Καποδιστριακό κλειστό για 9η εβδομάδα, την κατάσταση στο ίδρυμα δεν είναι δύσκολο να τη φαντασθεί ο καθένας. Την περιέγραψε, άλλωστε, γλαφυρά η καθηγήτρια Βάσω Κιντή, σε πρόσφατο άρθρο της στην Athens Voice. Το πανεπιστήμιο είναι κλειστό για φοιτητές και καθηγητές. Οι πρωτοετείς δεν μπορούν να εγγραφούν, μαθήματα δεν γίνονται, οι τελειόφοιτοι κινδυνεύουν να χάσουν έναν ολόκληρο χρόνο από τη ζωή τους, προγραμματισμένα συνέδρια μεταφέρονται σε άλλους χώρους, οι καθηγητές δεν έχουν πρόσβαση στα γραφεία τους, ούτε και οι ερευνητές που εργάζονται σε διεθνή προγράμματα μπορούν να εργασθούν, με αποτέλεσμα όχι μόνον οι ίδιοι να μένουν απλήρωτοι, αλλά και να διακινδυνεύεται η διεθνής χρηματοδότηση των προγραμμάτων. (Τριάντα μεταδιδακτορικοί ερευνητές έδωσαν προσφάτως στη δημοσιότητα «επιστολή - παράκληση», όπως την ονόμασαν, αλλά πέρασε απαρατήρητη...).
Ωστόσο, ποιος είπε ότι το πανεπιστήμιο είναι κλειστό; Λάθος! Ανοίγει για να υποδεχθεί τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς και σωματεία εργαζομένων άσχετα με το πανεπιστήμιο (π.χ., των εργαζομένων στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας). Ανοίγει, επίσης, στους διαφόρους «αλληλέγγυους», που κυκλοφορούν ανενόχλητοι στους διαδρόμους, όπως και τα «Kommando» των συμπαρισταμένων πολιτικών νεολαιών, που ματαίωσαν την απόπειρα διεξαγωγής εξετάσεων. Και, ακόμη, μένει ανοικτό στη φαντασία των δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς, σε χώρο της Πανεπιστημιούπολης στου Ζωγράφου, πρόκειται να πραγματοποιηθεί το προσεχές Σάββατο το «3ο Παζάρι Προϊόντων Χωρίς Μεσάζοντες». Διοργανώνεται από την κ. Βάσω Στρακαντούνα, δημοτική σύμβουλο Ζωγράφου και υπεύθυνη των βιβλιοθηκών της Νομικής Σχολής, μάλιστα δε κατόπιν αδείας των πρυτανικών αρχών του πανεπιστημίου, όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, η οποία -παρεμπιπτόντως- διακινείται μέσω του επίσημου server του πανεπιστημίου.
Δεν υποστηρίζω ότι είναι κακό να πάτε στο πανεπιστήμιο για να αγοράσετε «παπαρδέλες ολικής» προς 1,5 ευρώ τη συσκευασία των μισού κιλού ή «πατάτες Φενεού» προς 5,20 ευρώ τη συσκευασία των οκτώ κιλών. (Πλήρης τιμοκατάλογος, πάντα μέσω του server του πανεπιστημίου...). Δεν είναι, όμως, βαθιά παράλογο, ενώ το πανεπιστήμιο είναι ανοικτό στις πατάτες να είναι κλειστό στους φοιτητές;
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις, εδώ και εννέα εβδομάδες το πανεπιστήμιο τελεί υπό μια ιδιότυπη κατάληψη, με όλες τις συνέπειες που αναφέρονται παραπάνω. Είναι εύλογο, επομένως, να αναρωτηθούμε τι κάνει αυτός ο οποίος είναι εντεταλμένος να φροντίζει για την προστασία του ιδρύματος και, βάσει το νόμου, θα μπορούσε να συμβάλει ώστε η στοιχειώδης λειτουργία του πανεπιστημίου (μαθήματα, εξετάσεις) να συνεχίζεται, παρά την απεργία των διοικητικών - δηλαδή, τι κάνει ο πρύτανης Πελεγρίνης.
Βασικά, παίζει θέατρο, είναι η απάντηση· και εδώ υπάρχει μια ειρωνεία, την οποία δεν μπορούμε να παραβλέψουμε. Διότι, ενώ στο κανονικό θέατρο ο ατυχής Πελεγρίνης συλλέγει το ένα φιάσκο μετά το άλλο, στο θέατρο που παίζει ως πρύτανης θριαμβεύει. Δημοσίως, κόπτεται υπέρ της λειτουργίας του πανεπιστημίου, πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας, όμως, κλείνει το μάτι στους απεργούς και διευκολύνει την παράταση της κρίσης με τις παραλείψεις του. Διαμαρτύρεται στον υπουργό Δημοσίας Τάξεως για τον κίνδυνο να μείνουν αφύλακτοι οι χώροι του πανεπιστημίου, αλλά παραλείπει να αναφέρει ότι το πανεπιστήμιο εδώ και χρόνια αναθέτει καθήκοντα φύλαξης σε ιδιωτικές εταιρείες. Επισείει τον κίνδυνο για τη λειτουργία του ιδρύματος από τη μείωση των διοικητικών, αλλά βασίζει τους υπολογισμούς του σε ανακριβή στοιχεία: 107.000 υπολογίζει τους προπτυχιακούς φοιτητές σε επιστολή του της 25ης Σεπτεμβρίου προς τον πρωθυπουργό, ενώ έναν μήνα νωρίτερα, σε άλλη επιστολή του προς τον υπουργό Παιδείας, τους είχε υπολογίσει σε 46.500.
Την ίδια ώρα, στις συνεδριάσεις της Συγκλήτου θέτει στην τελευταία θέση της ημερησίας διάταξης το ζήτημα της μη λειτουργίας του πανεπιστημίου (29/10 και 5/11). Αγνοεί την ανοικτή επιστολή 18 αντιπρυτάνεων, κοσμητόρων, προέδρων και αναπληρωτών προέδρων τμημάτων, με την οποία αποκαλύπτεται ότι η μείωση των διοικητικών κατά 400 δεν θα επηρέαζε σοβαρά τη λειτουργία του ιδρύματος. Επισημοποιεί με το κύρος της παρουσίας του την πρόσκληση των συλλόγων των απεργούντων προς τους πρωτοετείς (που δεν μπορούν να εγγραφούν οι δύσμοιροι...) και μάλιστα τους απευθύνει και παρηγορητικό λογύδριο, στο οποίο τους λέει επί της ουσίας ότι το πανεπιστήμιο είναι κλειστό για το καλό τους. (Πώς να αντισταθεί όμως, αυτός ένας άνθρωπος του θεάτρου, στην έλξη που του ασκεί το κοινό, έστω και αν το έχει οδηγήσει εκεί η ανάγκη;). Και, τέλος, επειδή δεν είναι θεός (είναι μόνο ο Πελεγρίνης...) του ξεφεύγει εν τη ρύμη του λόγου σε συνέντευξη το περίφημο «τι σημασία έχει το εξάμηνο μπροστά στο ίδιο το πανεπιστήμιο;».
Προσωπικώς, τίποτε από τα παραπάνω δεν με κάνει να απορώ· εκτός, ίσως, από το εξής μάλλον ασήμαντο: τόσο καιρό δεν βρέθηκε ένας αρμόδιος να εξετάσει αν αυτή η συμπεριφορά του πρύτανη συνιστά παράβαση καθήκοντος;
