Η βία, η δολοφονία των Φύσσα, Φουντούλη, Καπελώνη, οι ...μυστικές υπηρεσίες και οι ευθύνες του πολιτικού συστήματος!
Του Σάββα Καλεντερίδη
Στις 18 Οκτωβρίου 2013 ο Παύλος Φύσσας έπεφτε νεκρός στην Αμφιάλη από το μαχαίρι του Γιώργου Ρουπακιά, εκ των ...συναγωνιστών της Χρυσής Αυγής. Το θύμα ήταν γνωστός καλλιτέχνης (ράπερ), στρατευμένος αντιφασίστας, που υπηρετούσε τις απόψεις και τις ιδέες του και μέσω της μουσικής!
Ο θύτης ήταν εργάτης, παλιός αριστερός, στρατευμένος στις τάξεις της Χρυσής Αυγής, στην Τοπική της Νίκαιας, η οποία είχε αναλάβει αυτοδικαίως το ...έργο της αποδυνάμωσης της δράσης της Αριστεράς και του ΠΑΜΕ, στις παραδοσιακά αριστερές συνοικίες της Β΄ Εκλογικής Περιφέρειας Πειραιά. Τα δυο μέτωπα είχαν σχηματοποιηθεί εντός το 2013 και ήταν θέμα χρόνου οι συμπλοκές να καταλήξουν ΚΑΙ στην απώλεια της ζωής ενός ανθρώπου. Όλο αυτό το διάστημα, κανείς από το κράτος, την πολιτεία και τα κόμματα δεν έκανε τίποτα προς την κατεύθυνση της τήρησης της νομιμότητας, η οποία είναι ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί αυτό που ήταν πασιφανές ότι κάποια στιγμή θα έλθει και θα συμβεί.
Να σημειωθεί ότι το διάστημα που προηγήθηκε της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, το κατεστημένο, αντί να προβληματιστεί με το μέτωπο αντιπαλότητας και το εκρηκτικό κλίμα που δημιουργούνταν στην κοινωνία, προβληματιζόταν βαθύτατα με τα ποσοστά που έπαιρνε η Χ.Α. στις δημοσκοπήσεις, ενώ, όσον αφορά το Δήμο της Αθήνας, υπήρχαν φόβοι ότι ήταν δύσκολο να χάσει τη δημαρχία ο Ηλίας Κασιδιάρης, όποιος και αν ήταν ο αντίπαλός του από τη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ.
Να σημειωθεί επίσης ότι την ίδια στιγμή, ο προβληματισμός, η ανησυχία και οι συνεπακόλουθες πιέσεις του ...διεθνούς παράγοντα προς την Ελλάδα για την σταδιακή αύξηση των ποσοστών της Χ.Α. ήταν κατ’ αναλογίαν αυξανόμενες!
Στη συνέχεια ακολούθησε η απόπειρα αποδόμησης της Χ.Α., με μια επιχείρηση αδυσώπητου ψυχολογικού πολέμου από το σύνολο των ΜΜΕ, με την τέταρτη εξουσία και τις τρεις άλλες -νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική- να μπλέκουν τους ρόλους ή μάλλον να υποδύονται όλες τον ίδιο ρόλο, με αποκορύφωμα την προφυλάκιση του αρχηγού του κόμματος και δυο βουλευτών, ενώ συνεχίζονται ανάλογες διαδικασίες και για άλλους βουλευτές!
Όσο διαρκούσε η επιχείρηση ψυχολογικού πολέμου εναντίον της Χ.Α., εμπεδωνόταν η διαδικασία στοχοποίησης των στελεχών της, από τον αυτοαποκαλούμενο αντιφασιστικό και αντιεξουσιαστικό χώρο, που και τώρα αναλάμβανε αυτοδικαίως το ρόλο του νομοθέτη, του δικαστή και του ...εκτελεστή! Τρία σε ένα, δηλαδή, όπως για δεκαετίες πράττει η λεγόμενη αντιεξουσιαστική βία στην Ελλάδα, πρακτική που αφρόνως υιοθέτησε και το πολιτικό σύστημα στο ζήτημα της αποδόμησης-εξουδετέρωσης της Χ.Α., όπως αναφέρθηκε προηγουμένως.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, φθάσαμε στην επιχείρηση δολοφονίας των δυο νεαρών μελών της Χ.Α., του Γιώργου Φουντούλη και του Μανώλη Καπελώνη και τον βαρύτατο τραυματισμού του Αλέξανδρου Γέροντα.
Ακόμα και τη στιγμή που η κοινή γνώμη έμενε άναυδη, παρακολουθώντας τις σκληρότατες εικόνες της δολοφονίας από το βίντεο που διέρρευσε στα ΜΜΕ, το πολιτικό σύστημα, που, όπως εξηγήθηκε προηγουμένως, εξ αντικειμένου οδήγησε τις εξελίξεις στο συγκεκριμένο έγκλημα, δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και δεν κράτησε την ίδια στάση απέναντι στους δυο νεκρούς, όπως έπραξε με την περίπτωση του Παύλου Φύσσα, παραβιάζοντας προαιώνια ελληνική αρχή, σύμφωνα με την οποία ακόμα και οι νεκροί των εχθρών δικαιούνται και απολαμβάνουν τιμής.
Δεν θα σταθούμε σ’ αυτό, που απαξιώνει ακόμα περισσότερο το πολιτικό σύστημα και γιγαντώνει την Χ.Α., αφού ο ελληνικός λαός δείχνει έμφυτη συμπάθεια σε όποιον βάλλεται ή αδικείται, αλλά θα κρίνουμε τις απόψεις εκείνων που μιλούν για ξεκαθάρισμα λογαριασμών ή για εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών στο συγκεκριμένο έγκλημα.
Τη στιγμή αυτή δεν υπάρχουν στοιχεία που να μας επιτρέπουν να πούμε ποιος κρύβεται πίσω από την συγκεκριμένη επιχείρηση.
Πιθανολογούμε ότι αποτελεί έργο ομάδας αντιεξουσιαστών, επειδή είναι γνωστή η πολυαίμακτη δράση τέτοιων ομάδων στην πατρίδα μας τα τελευταία 40 χρόνια και επειδή η δολοφονία του Φύσσα, για τις ομάδες αυτές, ισοδυναμεί με την ...εισβολή και κατοχή ελληνικού εδάφους από την Τουρκία.
Τι εννοούμε.
Όπως είναι υποχρεωμένος, αφού αποτελεί σκοπό ύπαρξης και συνταγματική επιταγή, ο ελληνικός στρατός να επέμβει σε μια τέτοια παραβίαση, με τον ίδιο τρόπο και οι ομάδες αυτές, που έχουν τους δικούς τους κανόνες και τα δικά τους «πρέπει», που λειτουργούν ως …σύνταγμα, θεωρούν είναι «υποχρεωμένες» να επέμβουν, για να αποκαταστήσουν τη δική τους τάξη στις δυνάμεις που προκάλεσαν τη δολοφονία ενός ανθρώπου από το αντιφασιστικό μέτωπο, στην προκειμένη περίπτωση του Παύλου Φύσσα.
Το σκηνικό είναι αυτό, όπως εξηγήθηκε παραπάνω, και από τη μια και από την άλλη πλευρά, και από κει και πέρα, ανοικτό και το πεδίο δράσης και των μυστικών υπηρεσιών.
Στο σημείο αυτό να εξηγήσουμε ότι οι ξένες μυστικές υπηρεσίες βρίσκουν έδαφος να δράσουν, όταν κάποιοι με τις άφρονες πράξεις τους, δημιουργούν το κατάλληλο σκηνικό και τις κατάλληλες προϋποθέσεις!
Όσοι, όμως, μιλούν για εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών, θα πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες που έχουν οι ίδιοι στη δημιουργία αυτού του «σκηνικού», όπως επίσης τις ευθύνες που έχουν στη διάλυση του κρατικού μηχανισμού, όπου ο κομματισμός ισοπέδωσε ακόμα και τις πιο ευαίσθητες υπηρεσίες του ελληνικού κράτους, που είναι επιφορτισμένες και έχουν ως αποστολή τον έλεγχο και την αποτροπή της δράσης των ξένων μυστικών υπηρεσιών στην Ελλάδα.
Δημοσιεύθηκε στην "κυριακάτικη δημοκρατία"
