Ευθύνες για τη δολοφονική επίθεση στο ανατ. Λονδίνο
Οι βαθύτερες αιτίες και τα υπόγεια ρεύματα που οδήγησαν στην πρωτοφανή σφαγή
The Guardian
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr)
Εχω υπηρετήσει στον βρετανικό στρατό. Μετά την πρώτη μου θητεία στο Αφγανιστάν αρνήθηκα, για νομικούς και ηθικούς λόγους, να ξαναπάω. Πέρασα πέντε μήνες σε στρατιωτική φυλακή.
Εντελώς συμπτωματικά, όταν έγινε η επίθεση στο Γούλγουιτς του ανατολικού Λονδίνου, φιλοξενούσα στο σπίτι τον Ρος Καπούτι, τον Αμερικανό κινηματογραφιστή και πρώην πεζοναύτη που έγινε μάρτυρας της καταστροφής της Φαλούτζα και του βομβαρδισμού της με ραδιενεργά βλήματα. Ο Καπούτι κατάγεται από τη Βοστώνη, την πόλη στην οποία εκδηλώθηκε η πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση. Είδαμε μαζί τις ειδήσεις και ήμασταν εξαρχής βέβαιοι ότι τα γεγονότα που παρακολουθούσαμε επηρεάστηκαν από τα ατυχή στρατιωτικά εγχειρήματα στα οποία είχαμε λάβει μέρος.
Ετσι, πριν μας καταπιεί το κύμα των προκαταλήψεων και του ψευτοπατριωτισμού, ας είμαστε σαφείς: ενώ τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την άγρια δολοφονία εν ενεργεία Βρετανού στρατιώτη στο Γούλγουιτς, δεν είναι δύσκολο να εξηγήσουμε γιατί συνέβη.
Τεξανή λογική
Αυτά τα φρικτά συμβάντα δεν μπορούν να ερμηνευθούν με την προσιδιάζουσα σε Τεξανό λογική του πρώην διοικητή των βρετανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, Ρίτσαρντ Κεμπ. Ο Κεμπ σχολίασε ότι το Γούλγουιτς «δεν είχε σχέση με το Ιράκ ή το Αφγανιστάν», αλλά ήταν «επίθεση εναντίον του τρόπου ζωής μας». Πολλοί άλλοι λένε το ίδιο.
Ας αρχίσουμε όμως εξετάζοντας τα όσα είπαν οι ίδιοι οι δολοφόνοι, με καθαρή λονδρέζικη προσφορά. «Βαρέθηκα να σκοτώνονται μουσουλμάνοι στο Αφγανιστάν», «Φέρτε πίσω τους στρατιώτες μας (σ.σ.: «μας») για να ζήσουμε όλοι ειρηνικά»
Θα έπρεπε να είναι ήδη σαφές ότι, επιτιθέμενοι εναντίον μουσουλμάνων στο εξωτερικό, πυροδοτούμε κάποιες φορές οξύ, ή και δολοφονικό, μίσος στο εσωτερικό. Δεδομένου του συνεχιζόμενου ρόλου που έχει επιλέξει να διαδραματίσει η βρετανική κυβέρνηση στην υλοποίηση του αμερικανικού αυτοκρατορικού σχεδίου στη Μέση Ανατολή, είμαστε τυχεροί που αυτές οι επιθέσεις εκδηλώνονται τόσο σπάνια.
Είναι επίσης σημαντικό να επισημάνουμε ότι η καταδίκη των πολέμων που επηρέασαν την επίθεση στο Γούλγουιτς δεν είναι μόνο μουσουλμανικό χαρακτηριστικό. Τεράστια στρώματα του βρετανικού πληθυσμού είναι επίσης εναντίον των πολέμων. Μεταξύ τους βρίσκονται και βετεράνοι των πολέμων, όπως ο Ρος κι εγώ, αλλά και εν ενεργεία στρατιώτες που δεν μπορούν να πουν δημοσίως το όνομά τους από τον φόβο των αντιποίνων.
Δύο απόψεις
Οι τόσο διαδεδομένες αντιπολεμικές απόψεις δεν εκφράζονται στο Κοινοβούλιο, που εκστασιάζεται με το παραμικρό άρωμα βερνικού για αρβύλες. Στην πραγματικότητα, στη χώρα υπάρχουν δύο πλειοψηφούσες απόψεις. Η μία είναι η πλειοψηφία μεταξύ των πολιτικών, που λέει «πόλεμο, πόλεμο και άλλο πόλεμο», και η άλλη είναι η πλειοψηφία στον κόσμο, που έχει κουραστεί να θυσιάζει τα παιδιά του σε πολέμους στο εξωτερικό και τώρα, ξανά, στο εσωτερικό. Επί 12 χρόνια, διαδοχικές κυβερνήσεις και μέσα ενημέρωσης σφυροκοπούν και αποξενώνουν τους Βρετανούς μουσουλμάνους για πράγματα που δεν έχουν κάνει. Πρέπει να πούμε ξεκάθαρα ότι οι πράξεις των δύο ανδρών είναι μόνο δικές τους, παρόλο που επηρεάστηκαν από τους πολέμους, και δεν πρέπει να αρχίσουμε πάλι να αναζητούμε συλλογικές ευθύνες.
Στην πραγματικότητα, αν υπάρχει μια συλλογική ευθύνη για τους φόνους, η ευθύνη ανήκει στα γεράκια που προξένησαν με την πολιτική τους λουτρά αίματος – απευθείας, όπως στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, και εμμέσως σε μέρη όπως το Γούλγουιτς και η Βοστώνη. Αυτά άνοιξαν πολιτικό χώρο για τις εκφράσεις μίσους της Ακροδεξιάς, όπως είδαμε αμέσως μετά την επίθεση στο Γούλγουιτς. «Αυτό είναι το Ισλάμ, κόβουν τα κεφάλια των στρατιωτών μας. Αυτό είδαμε σήμερα», είπε ο επικεφαλής του ΕDL (Λίγκα για την Υπεράσπιση της Αγγλίας) Τόμι Ρόμπινσον. Περίπου 100 μέλη της EDL συγκεντρώθηκαν στον τόπο της δολοφονίας και υπήρξαν αψιμαχίες με την αστυνομία.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι αρκετά απλό. Οι δικές μας ευθύνες πρώτα είναι να φροντίσουμε να μην υπάρχουν καθολικές τιμωρίες κατά αθώων για πράγματα που δεν έχουν κάνει. Και δεύτερον, να υποχρεώσουμε τα μέλη της κυβέρνησής μας, που έχουν κλειστεί με ασφάλεια στα σπίτια τους, να θέσουν ένα τέλος στην εμπλοκή της Βρετανίας σε άγρια κατοχή χωρών, που προξένησε για μία ακόμη φορά λουτρό αίματος στο Λονδίνο.
Γέννημα–θρέμμα Λονδρέζος ο δράστης
Στη συγκλονιστική σκηνή του δράστη που περιέγραφε με ματωμένα χέρια γιατί κατακρεούργησε Βρετανό στρατιώτη μέρα μεσημέρι στο Λονδίνο, η πιο χαρακτηριστική πτυχή ήταν η οικεία προφορά του. Ο 28χρονος Μάικλ Αντεμπολάτζο δεν ήταν κάποιος μετανάστης που δυσκολευόταν να ενταχθεί στην κοινωνία, όπως ο ύποπτος για τη βομβιστική επίθεση της Βοστώνης Ταμερλάν Τσαρνάεφ. Ηταν γέννημα–θρέμμα Λονδρέζος. Στο μπαράζ των απειλών που εκτόξευσε μετά τη δολοφονική επίθεση, ο Αντεμπολάτζο ακουγόταν περισσότερο σαν ράπερ ή σαν χαρακτήρας από γκανγκστερική ταινία, παρά σαν ριζοσπάστης ισλαμιστής. «Οταν πάρουμε τα όπλα νομίζετε ότι θα πετύχουμε στον δρόμο τον Ντέιβιντ Κάμερον;» είπε. «Νομίζετε ότι θα πεθάνουν οι πολιτικοί σας;» «Οχι. (Θα την πληρώσουν) απλοί άνθρωποι, σαν εσάς και τα παιδιά σας. Γι’ αυτό απαλλαγείτε απ’ αυτούς. Πείτε τους να φέρουν πίσω τα στρατεύματά μας για να μπορέσουμε, να μπορέσετε να ζήσετε ειρηνικά».
Οι συμμαθητές του στο προάστιο του βορειοανατολικού Λονδίνου, στο οποίο κατοικούν κατά πλειονότητα λευκοί, τον περιέγραψαν ως χαρισματικό και δημοφιλές παιδί. «Ξέρω ότι πολλά μπορούν να αλλάξουν σε 10 χρόνια. Αλλά τότε, είτε ήσουν φίλος του είτε όχι, σε υπερασπιζόταν. Εμένα με παρενοχλούσαν κι εκείνος το σταματούσε», είπε πρώην συμμαθητής του. «Μάικλ Αντεμπολάτζο, με αηδιάζεις. Πώς μπορεί κάποιος που ήταν τόσο καλό παιδί στο σχολείο να κάνει κάτι τέτοιo; Ντρέπομαι που σε γνώρισα», έγραψε ένας άλλος.
Η οικογένεια Αντεμπολάτζο είναι χριστιανοί από τον Νότο της Νιγηρίας και οι Αρχές ερευνούν τις «διόδους» μέσω των οποίων ο 28χρονος ήρθε σε επαφή με το ριζοσπαστικό Ισλάμ.
