Σε κινούμενη άμμο... οι επενδυτικές προσπάθειες Σαμαρά
Της Ζέζας Ζήκου
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Απελπισία. Η πρόταση του πρωθυπουργού προς την ηγεσία της νέας Κίνας για επενδύσεις σε ακίνητα αξίας μόλις άνω των 250.000 ευρώ, σε αντάλλαγμα τη χορήγηση άδειας παραμονής στους Κινέζους αγοραστές για μια 5ετία, δικαίως πυροδότησε κύμα ανησυχιών για την κατάσταση της οικονομίας.
Η αγορά κατοικίας της Ελλάδας περιλαμβάνει ακριβά και υψηλής κατασκευής ακίνητα, ενώ τα 250.000 ευρώ αφορούν μικρομεσαίου επιπέδου κατοικίες. Εκτός και αν η κυβέρνηση προβλέπει η «φούσκα» των ακινήτων να πάρει διαστάσεις καταστροφής, παρασύροντας στον κατήφορο και τα ακριβά ακίνητα. Αρκεί να σας φέρω το εξής παράδειγμα. Το 2011 η Ουγγαρία για να αντιμετωπίσει τη δεινή κρίση προσκάλεσε τους Ρώσους να αγοράσουν ακίνητα, όμως το μίνιμουμ της αξίας το έθεσε στις 500.000 ευρώ. Λέτε, η μνημονιακή Ελλάς να προβλέπεται να ξεπέσει σε χαμηλότερα επίπεδα από την οικονομία της Ουγγαρίας;
Δράμα. Ο ενεργειακός πόλεμος στην περίπτωση της αποκρατικοποίησης ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ, μαίνεται. Η γραμμή της τρόικας «όλα σε ξένους» σκοντάφτει εδώ και πολύ καιρό στην απαίτηση Βρυξελλών-Βερολίνου να μη δοθεί η ΔΕΠΑ σε Ρώσους, για να μην αυξηθεί η ενεργειακή εξάρτηση της χώρας από το ρωσικό φυσικό αέριο. Ομως άλλοι ξένοι υποψήφιοι αγοραστές δεν υπάρχουν πέραν της κρατικής εταιρείας αερίου του Αζερμπαϊτζαν, ενώ από ελληνικής πλευρά υπάρχει το κοινοπρακτικό σχήμα Βαρδινογιάννη/Motor Oil -Μυτιληναίου, που προσφέρει πολύ λιγότερα.
Ο πρωθυπουργός συναντήθηκε χθες στο Μπακού με τον Αζέρο πρόεδρο Ιλχάμ Αλίγιεφ και στις συνομιλίες που είχαν επικράτησαν τα ενεργειακά θέματα, αλλά χωρίς να γίνουν δηλώσεις. Το Αζερμπαϊτζάν πιέζει για να πάρει η εταιρεία του Socar τη ΔΕΣΦΑ, η οποία παρουσιάζει σημαντική κερδοφορία, πάνω από 100 εκατ. ευρώ το 2012 και διαθέτει ισχυρή επιχειρηματική προοπτική, προκειμένου να επιλέξει τον ΤΑΡ για τη διοχέτευση φυσικού αερίου, μέσω Ελλάδας, στην Ευρώπη. Στην κατεύθυνση αυτή ενεργοποιείται και η αμερικανική πλευρά, τα συμφέροντα της οποίας συνδέονται με αυτά των Αζέρων.
Αλλάζουν συνεχώς τα δεδομένα σχετικά με την πώληση της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ και το μεγάλο οικονομικό, ενεργειακό και γεωπολιτικό παιχνίδι που παίζεται στην περιοχή. Ουσιαστικά οι Ρώσοι πάνε και έρχονται... και μπαινοβγαίνουν στο παιχνίδι που μάλλον… δεν είχαν βγει ποτέ. Υπενθυμίζεται ότι στον εν εξελίξει διαγωνισμό για την πώληση της ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ έχουν μείνει πέντε σχήματα, εκ των οποίων οι δύο εταιρείες είναι ρωσικές, Gazprom και Sintez, η Socar από το Αζερμπαϊτζάν και οι δύο ελληνικής η M&M Gas (Motor Oil και Μυτιληναίος) και το group PPF - ΓΕΚ. Εχουμε πολλά επεισόδια να δούμε στον εν εξελίξει ενεργειακό πόλεμο. Πάντως, αυτό που φαίνεται είναι η προσπάθεια Σαμαρά να εξισορροπήσει σε λεπτό σκοινί, παρά το γεγονός ότι πομπωδώς δηλώνει πως το έργο κατασκευής του αγωγού TAP είναι στρατηγικής σημασίας για την Ελλάδα και δική του διπλωματική επιτυχία... Μακάρι.
Τα σχέδια για αγωγούς φυσικού αερίου είναι τόσο πολλά, ώστε είναι αμφίβολο εάν επαρκούν τα υφιστάμενα κοιτάσματα. Π.χ. το περιβόητο αζερικό κοίτασμα Σαχ Ντενίζ, λέγεται ότι με ρωσική παρέμβαση θα τροφοδοτήσει τον αγωγό South Stream, εις βάρος των άλλων αγωγών. Αλλά το κοίτασμα αυτό το διεκδικεί ο αγωγός φυσικού αερίου Trans Adriatic Pipeline (TAP) για να το μεταφέρει από το Αζερμπαϊτζάν προς την ευρωπαϊκή αγορά από το 2017-2018, την κατασκευή του οποίου υπέγραψαν Ελλάδα - Αλβανία - Ιταλία. Ομως, υπάρχει και ο ανταγωνιστής του, ο αγωγός Nabucco West που κατασκευάζεται από την Τουρκία, την Αυστρία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ουγγαρία με τη συμμετοχή της γερμανικής RWE, ο οποίος από το Ερζερούμ θα καταλήγει, μέσω Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Ουγγαρίας, επίσης στον αυστριακό τερματικό του Μπάουμγκαρτεν. Η επιλογή, λοιπόν, θα γίνει τον Ιούνιο από το Αζερμπαϊτζάν, «προστατευόμενη» της Τουρκίας χώρα, που εμφανίζεται επισήμως «αναποφάσιστο».
Οι φανφάρες, λοιπόν, για την τριμερή συμφωνία Ελλάδας - Αλβανίας - Ιταλίας για την κατασκευή του TAP, απλώς καλλιεργούν ελπίδες. Η κοινοπραξία του ΤΑΡ αποτελείται από τη νορβηγική Statoil, την ελβετική Axpo και τη γερμανική Ε.ΟΝ Ruhrgas, και την κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται το κοίτασμα του Σαχ Ντενίζ στο Αζερμπαϊτζάν την απαρτίζουν η βρετανική ΒΡ, η γαλλική Total, η νορβηγική Statoil και η αζερική Socar.
