Χαράμι... πήγαν οι θυσίες για τα δύο «κουρέματα»
Της Ζέζας Ζήκου
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Ψέματα... ψέματα... ψέματα. Μετά τη διάσωση με τα τρία Μνημόνια και τα δύο «κουρέματα» με τη συμμετοχή δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, πολιτικοί, τραπεζίτες, οικονομολογούντες καθηγητές και (φυσικά) δημοσιογράφοι επιχειρηματολογούσαν ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα αντιμετωπιστεί λυτρωτικά!
Βεβαίως η στήλη είχε διαφορετική άποψη, επισημαίνοντας αμέτρητες φορές ότι δεν θα σωθούμε από το δυσβάστακτο χρέος. Μετά τη διάσωση, θα επιβαρυνθούμε με περισσότερα χρέη λόγω της αλληλεπίδρασης που θα έχουν μεταξύ τους τα διάφορα στοιχεία του πολύπλοκου σχεδίου, που συμφωνήθηκε δυστυχώς εις βάρος μας. Επειδή τόσο από το «κούρεμα» που συμφωνήθηκε για τα ομόλογα που κατείχε ο ιδιωτικός τομέας όσο και από την επαναγορά των ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, σε τιμές μικρότερες της ονομαστικής τους αξίας, προέκυψε κόστος μεγαλύτερο από το όφελος.
Κατά 29 δισ. ευρώ σε ένα χρόνο και κατά 3,8 δισ. ευρώ σε ένα τρίμηνο αυξήθηκε το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης το α΄ τρίμηνο του 2013, σύμφωνα με το επίσημο δελτίο δημοσίου χρέους, που έδωσε χθες στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομικών. Από την πραγματικότητα των αριθμών προκύπτει πως παρά τα δύο «κουρέματα» και τα τρία χρόνια σκληρής λιτότητας με αιματηρές περικοπές μισθών και συντάξεων, το δημόσιο χρέος δεν έχει μειωθεί παρά μόνον κατά 1 δισ. (0,3%) και παραμένει ουσιαστικά μη βιώσιμο, όπως ήταν πριν από τα Μνημόνια. Το επιβεβαιώνουν με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με τα οποία τον Μάρτιο το χρέος ανήλθε σε 309 δισ. ευρώ – όσο ήταν και το 2010. Το μόνο όφελος από τα προγράμματα σταθεροποίησης και τα Μνημόνια είναι η χρονική επιμήκυνση του χρέους και η μείωση των επιτοκίων που πληρώνουμε στους δανειστές.
Από τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομικών προκύπτει κατά το τελευταίο 12μηνο –και παρά το δεύτερο «κούρεμα» ομολόγων με την επαναγορά– ότι το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 29 δισ. ευρώ. Επισημαίνεται ότι στις 31 Μαρτίου του 2010, λίγο πριν η Ελλάδα προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης και υπογράψει το πρώτο Μνημόνιο η κυβέρνηση Παπανδρέου, το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης ήταν 310,3 δισ. ευρώ. Τότε θεωρήθηκε μη βιώσιμο.Τώρα παραμένει στα ίδια επίπεδα ως απόλυτος αριθμός, αλλά ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι αυξημένο, καθώς εν τω μεταξύ το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί κατά 25%. Αρα, με τα κριτήρια του 2010 είναι τώρα δύο φορές μη βιώσιμο.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι το χρέος θα ανέλθει φέτος και το 2014 σε 175% του ΑΕΠ, και θα αποκλιμακωθεί στο 160% του ΑΕΠ το 2016. Με την εφαρμογή των προγραμμάτων διάσωσης, το μόνο που άλλαξε είναι οι πιστωτές μας: Αντί να χρωστάει σε διεθνείς τράπεζες και άλλους κατόχους ομολόγων, το ελληνικό Δημόσιο χρωστάει τώρα στο ΔΝΤ, στον EFSF, στην ΕΚΤ και στους εταίρους της Ε.Ε.
Σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το ελληνικό πρόγραμμα, από Ε.Ε. και ΔΝΤ έχουν δοθεί στην Ελλάδα 205,1 δισ. ευρώ. Αναλυτικά, δόθηκαν 73 δισ. ευρώ από το πρώτο πρόγραμμα (52,9 δισ. από κράτη-μέλη Ευρωζώνης και 20,1 δισ. από το ΔΝΤ) και 132,1 δισ. ευρώ από το δεύτερο πρόγραμμα από το 2012 και μετά (127,3 από τον EFSF και 4,84 από ΔΝΤ). Μέχρι τις 31/12/2020 η Ελλάδα πρέπει να αποπληρώσει 82 δισ. ευρώ σε ομόλογα και δάνεια. Φέτος πρέπει να καταβληθούν 11,3 δισ. ευρώ. Ακολουθούν 25 δισ. ευρώ το 2014 και 16,1 δισ. ευρώ το 2015. Στη συνέχεια οι ετήσιες πληρωμές πέφτουν στα επίπεδα των 4 - 8 δισ. ευρώ. Αυτά!
Συμπέρασμα. Tο ελληνικό χρέος παραμένει πολύ υψηλό, παρά το «κούρεμα» που κατέστρεψε τα ασφαλιστικά μας ταμεία, τις τράπεζές μας και κυρίως τους αποταμιευτές που εμπιστεύτηκαν τα ελληνικά ομόλογα. Η διαπίστωση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ότι το ελληνικό χρέος παραμένει πολύ υψηλό παρά την «αναδιάρθρωση» (δηλαδή το «κούρεμα») και την υποστήριξη του «επίσημου» τομέα, αποτελεί κόλαφο για τη μνημονιακή συνταγή που ακολουθείται.
Τώρα, επισημαίνει το ΔΝΤ, για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, θα απαιτηθεί οι Ευρωπαίοι εταίροι να προσφέρουν επιπλέον «ανακούφιση», με νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και, όπως σημειώνει, η Ευρωζώνη έχει δεσμευτεί να λάβει μέτρα μείωσης του ελληνικού χρέους – χρέος που βρίσκεται στα δικά της χέρια. «Με το ελληνικό χρέος τώρα να βρίσκεται κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος στα χέρια του επίσημου τομέα, θα απαιτηθεί οι πιστωτές να έχουν έτοιμο ένα αξιόπιστο σχέδιο για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους». Απαραίτητη προϋπόθεση (!) βέβαια είναι η επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων από την Ελλάδα.
