Από τον Sinnerman
Αγαπητοί μου συγγενείς και φίλοι,
Πέμπτη πρωί, 22 Ιανουαρίου 2015. Ξύπνησα, ήπια καφέ και αποφάσισα να κατέβω στο γραφείο μου, φορώντας τη φόρμα μου και τα αθλητικά μου παπούτσια. Όχι, δεν το έκανα γιατί δεν πήγα γυμναστήριο χθες, ούτε επειδή αποφάσισα να κατέβω τρέχοντας. Τα δικαστήρια, άλλωστε είναι κλειστά από εχθές.
Απλά, αποφάσισα ότι στον κόσμο που θα ξημερώσει από την εθνοσωτήριο Δευτέρα, 26η Ιανουαρίου, η τυπική αμφίεση κάθε επαγγελματία, ουδεμία σημασία δεν θα έχει με τις ανάγκες του επαγγέλματός τους. Οι δικηγόροι θα φοράνε πλέον φόρμες, οι φουρνάρηδες μαγιώ (καθότι κάνει ζέστη μέσα στους φούρνους) και οι σουβλατζήδες μπικίνυ (αν είναι μερακλήδες στις σεξουαλικές τους προτιμήσεις).
Μα, θα σκεφτείτε: πάει αυτός, τρελάθηκε. Τί λέει; Είναι με τα καλά του;
Εγώ, σύντροφοι, είμαι ακόμα με τα καλά μου (ασχέτως του ότι φοράω φόρμες). Μέσα μου, όμως φοράω ακόμα κοστούμι.
Ψυχικά με κοστούμι γεννήθηκα και με κοστούμι θα πεθάνω. Θα παραμείνω, ψυχολογικά πάντα, σαν εκείνους του παλιούς αστούς (ναι, διέθετε και κάποια μικρά δείγματα από αυτούς η Ελλάδα), οι οποίοι στην Αθήνα της κατοχής του '41, παρόλο που δεν είχαν να φάνε και γνώριζαν ότι θα έπρεπε για άλλη ακόμα μία μέρα να βγουν στους δρόμους και να ψάξουν για φαγητό αυτών και της οικογένειάς τους, ωστόσο αυτήν την ατιμωτική, ντροπιαστική και σε κάθε περίπτωση απελπισμένη κίνηση, την έκαναν φορώντας πάντοτε το κοστούμι τους.
Νομίζω πλάτιασα όμως και θα επιστρέψω αμέσως στα των ημερών.
Φτάσαμε κοντά στο τέλος, σύντροφοι. Τίποτα δεν σταματά πλέον τη σύγχρονη λαίλαπα της Αριστεράς, που θα έρθει να κυβερνήσει από Δευτέρα, φορώντας αυτή πλέον, φόρμες, χτυπώντας νταούλια και ζουρνάδες και πηδώντας μας από την...Ρόδο.
Αυτοί όλοι, οι παρίες της κοινωνικής μας ζωής, αυτοί που μέχρι εχθές, δεν καταδεχόσουν να γελάσεις καν μαζί τους, πλέον εκφράζουν μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και βρίσκονται ante portas..
Εγώ όμως δεν θα κάνω το λάθος να ασχοληθώ μαζί τους,θα έχω χρόνο να το κάνω, όταν πια θα έχουμε πιο απτά δείγματα γραφής, για να σχολιάζουμε και για να κλαίμε παράλληλα.
Εγώ θα μιλήσω για εμένα και για τους υπόλοιπους σαν και εμένα. Για όλους αυτούς που έβαλαν πλάτη τα προηγούμενα χρόνια του μνημονίου. Για όλους αυτούς που υπέμειναν ευλαβικά τις αδικίες των τελευταίων ετών και συμπεριφέρθηκαν πατριωτικά, πληρώνοντας τις υποχρεώσεις τους και συνεχίζοντας να δουλεύουν για να προκόψουν αυτοί και οι οικογένειές τους.
Για όλους αυτούς που δεν έτρεχαν να διαδηλώσουν κατά των αδικιών του συστήματος, αλλά προσπάθησαν να κάνουν την κρίση ευκαιρία και να βγουν από αυτήν με αγώνες και θυσίες, θεωρώντας αυτήν ως την μεγαλύτερη επαναστατική πράξη, προς όφελος αυτών, αλλά και της κοινωνίας μας. Για όλους αυτούς που στήριζαν την πατρίδα δεκαετίες τώρα με την συμπεριφορά τους, με τις αξίες που πρεσβεύουν και δεν είναι κενό γράμμα, αλλά μετουσιώνονται καθημερινά σε τρόπο ζωής.
Για όλους αυτούς που ακόμα και αν πιέστηκαν, πιέζονται και δέχθηκαν πλήγματα οικονομικά, ωστόσο δεν πρόδωσαν την ελληνικότητα τους, δεν γίνανε αγνώμονες και ατομιστές, δεν σκέφτηκαν ποτέ, ούτε ξεστόμισαν αυτό που λένε πολλοί "αφού εγώ δεν έχω χρήματα, τότε ας βγει ο Αλέξης και γαία πυρί μειχθήτω".
Για όλους αυτούς που δεν προέβαλαν το ατομικό, έναντι του συλλογικού. Για όλους αυτούς που όλα αυτά τα χρόνια, σκέφτηκαν τα λάθη που αυτοί έκαναν, ως άτομα και ως έθνος, ώστε να βρεθούν οι ίδιοι, αλλά και η πατρίδα σε αυτήν την θέση. Για όλους αυτούς που δεν έκαναν όψιμα σημαία τους την ελληνική σημαία, που δεν λαΐκισαν και δεν πόνταραν σε έναν μπανάλ εθνικοσοσιαλισμό, ούτε σε μια μπανάλ πατριοφροσύνη.
Για όλους αυτούς που πάντοτε πίστευαν ότι πρέπει να πάμε μπροστά και μόνο με θυσίες και με ρήξεις στα μικρά καθημερινά κατεστημένα γίνεται αυτό. Για όλους αυτούς που όταν μέσα στην κεντροδεξιά παράταξη κάποιοι μίλαγαν για προδότες και αντιμνημόνια, αυτοί με καθαρή κρίση και ματιά, προσπαθούσαν να δείξουν τον δρόμο, που δεν είναι άλλος από την πεπατημένη του Δυτικού κόσμου.
Για όλους αυτούς που ενώ χλευάστηκαν τότε, επέμειναν και πλέον δικαιώνονται με τον πιο καθαρό τρόπο. Για όλους αυτούς που δεν ήταν περαστικοί από την Νέα Δημοκρατία, αλλά την στήριξαν και θα την στηρίζουν και την Δευτέρα, όταν κάποιοι θα αναζητούν άλλα άρματα, για να τραβήξουν την μίζερη ύπαρξή τους. Για όλους αυτούς που πιστεύουν ότι παρόλα τα λάθη, τις αδυναμίες της παράταξης, τα λάθη του παρελθόντος και παρόλο που δύσκολα πλέον βρίσκουν πολλά στελέχη και βουλευτές να τους εκφράζουν, ωστόσο κατανοούν ότι μόνο με αυτήν την παράταξη στο τιμόνι η χώρα έκανε βήματα μπροστά, έθεσε βάσεις για το μέλλον και χλευάστηκε όσο καμία άλλη, όταν απόφάσισε να σπάσει αβγά και να χτυπήσει συντεχνίες και συμφέροντα.
Για όλους αυτούς που χάρηκαν όταν πουλήθηκε η Ολυμπιακή, όταν ήρθαν οι Κινέζοι στο λιμάνι, όταν απελευθερώθηκαν οι άδειες των ταξί, όταν άκουσαν ότι πλέον θα διασταυρώνονται ηλεκτρονικά τα εισοδήματά τους και οι δαπάνες τους, όταν μειώθηκε το δημόσιο και μειώθηκαν οι μισθοί του, ώστε οι Έλληνες να στραφούν σε άλλες λύσεις για να βρουν τα προς το ζην και όχι να χτυπάνε μόνο βουλευτικές πόρτες, προκειμένου να βολευτούν αυτοί και τα παιδάκια τους.
Για όλους αυτούς που αντιλαμβάνονται τον επαρχιωτισμό του Νεοέλληνα και διαχωρίζουν τον εαυτό τους από αυτήν την ντροπιαστική μορφή ανθρώπου. Για όλους αυτούς που όταν άκουσαν το "όλοι μαζί τα φάγαμε", σκέφτηκαν ότι αυτό είναι μία πικρή, αλλά μεγάλη αλήθεια, ακόμα και αν αυτοί δεν έφαγαν τίποτα.
Για όλους αυτούς, που είναι ορθολογιστές, που μπορούν να χωρίσουν δυο γαϊδουριών άχυρα και που δεν περιφέρουν την προοδευτικότητά τους ανά δεκαετία σε διαφορετικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, ΣΥΡΙΖΑ κλπ). Για όλους αυτούς που βλέπουν τον αυξημένο φασισμό αυτών των λεγόμενων προοδευτικών σε κάθε έκφανση της ζωής τους, σε κάθε συνομιλία μαζί τους.
Για όλους αυτούς που δέχονταν επιθέσεις και τους αποκαλούσαν τους ίδιους φασίστες, όταν απλά διατύπωναν μία διαφορετική άποψη από αυτήν την ψευτοπροοδευτικής αριστεράς. Για όλους αυτούς που έλεγαν ότι ο μεγαλύτερος φασισμός είναι η επιβολή της άποψης κάποιου με τη βία και που πίστευαν ότι νόμος δεν είναι το δίκιο καθενός, αλλά ο τεθειμένος νόμος.
Για όλους αυτούς θέλω να μιλήσω, σύντροφοι, για όλην αυτήν την βουβή πλειοψηφία, που θίγεται καθημερινά από την κακογουστιά, την αμάθεια και την κακομοιριά του πολιτικού μας συστήματος και της παράταξής μας, αλλά την Κυριακή με ανοιχτό μυαλό, καθαρή σκέψη, ξεκάθαρη βούληση, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθετήσεως, θα προσέλθει στις κάλπες για να δείξει ότι επιθυμεί να συνεχίσει να συγκαταλέγεται στον λεγόμενο Δυτικό κόσμο.
Ότι επιθυμεί να μην πεταχτούν οι θυσίες του ελληνικού λαού στον κάλαθο των αχρήστων και ιδιαιτέρως ότι επιθυμεί να μην επιστρέψει στα παλαιότερα ελληνικά-κρατικιστικά μοντέλα οργάνωσης του κράτους, τα οποία άλλωστε πάντοτε ευνοούσαν τους έχοντας κονέ και διασυνδέσεις και ως εκ τούτου θα συνταχθεί με την Νέα Δημοκρατία.
Ναι ξέρω, έκανε λάθη η παράταξη. Εκπασοκίστηκε, λαΐκισε, έκανε έναν απίστευτου κάλλους ανασχηματισμό το καλοκαίρι, που λίγο έλειψε να διώξει και εμάς, τους τελευταίους των Μοϊκανών, από κοντά της, αλλά εδώ που φτάσαμε σύντροφοι, δεν μπορούμε παρά να στηρίξουμε πάλι και πρέπει αυτήν την φορά να στηρίξουμε τους πιο άξιους, που αποδεδειγμένα παρήγαγαν έργο.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, σύντροφοι. Την Κυριακή συγκρούονται δύο κόσμοι, δύο διαφορετικές αντιλήψεις για τον τρόπο οργάνωσης της ζωής μας και της κοινωνίας μας. Δεν αιθεροβατώ και γνωρίζω καλώς ότι ο Αλέξης είναι μπροστά. Ας ελπίσουμε όμως, να μην μείνει μόνος πρώτος και αυτοδύναμος, διότι τότε θα είναι όντως "ο καιρός γαρ εγγύς", όχι όμως για καθέναν από εμάς ξεχωριστά, αλλά για την πατρίδα ολόκληρη.
Ας ελπίσουμε ότι η ως άνω βουβή πλειοψηφία, θα κατέλθει, κατά το δυνατόν, σύσσωμη στις κάλπες και με βαριά καρδιά μεν, αλλά με υψηλό αίσθημα ευθύνης δε, θα ψηφίσει για την Ελλάδα της προόδου, για την Ελλάδα της περηφάνιας, για την Ελλάδα της ανάπτυξης. Θα ψηφίσει για μια Ελλάδα ευρωπαϊκή, σύγχρονη, απαλλαγμένη από νταβατζήδες, απάτριδες, αμόρφωτους και απαίδευτους, για μια Ελλάδα με συναίσθηση του ρόλου της στο παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι, μακριά από μεγαλοϊδεατισμούς του παρελθόντος, για μια Ελλάδα της realpolitik, για μια πιο πρακτική Ελλάδα.
Υ.Γ. Μετά τον όλεθρο και την αηδία που προκάλεσε σε όλους τους νοήμονες ανθρώπους, η σύνθεση της τελευταίας Βουλής, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθετήσεως, σύντροφοι παρακαλώ προσπαθήστε να διαλέξετε τους, κατά το δυνατόν, αξιότερους από τα ψηφοδέλτια όλων των κομμάτων. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και ευτυχώς υπάρχουν παντού. Άνθρωποι επιτυχημένοι στην επαγγελματική και προσωπική τους ζωή, με φρέσκιες ιδέες και καθαρό βλέμμα.
SINNERMAN
