Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Ώρα ευθύνης για τους (κέντρο)Δεξιούς ψηφοφόρους


Από τον Σεμνό & Ταπεινό
Αυτοί οι άνθρωποι που παραλίγο να μας φορτώσουν για πρωθυπουργό τον Άκη (τον επονομαζόμενο τότε και αρχηγό του «πατριωτικού ΠΑΣΟΚ»).
Αυτοί οι άνθρωποι που πιστέψανε ότι «λεφτά υπάρχουν» και μας φορτώσανε τον, από κάθε άποψη, ανεπαρκή Γιωργάκη.
Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι που βρίζουν τώρα σκαιότατα τον Γιωργάκη θέλουν, καλά και σώνει, να μας φορτώσουν τον Alexis και την παιδική χαρά του, γιατί και αυτοί μας τάζουν λεφτά με τη σέσουλα.
Είναι αυτό το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ με τις τόσο βαθιές ρίζες στην ελληνική κοινωνία, που είναι αδύνατο να το ξεριζώσεις.
Και έχεις, από την άλλη, παραδοσιακούς δεξιούς και κεντροδεξιούς ψηφοφόρους, τους λεγόμενους και «νοικοκυραίους», οι οποίοι βδελύσσονται το Σαμαρά και, διά της αποχής, ή διά της ψήφου τους σε περιφερειακά, νεόκοπα ή/και περιθωριακά κόμματα (ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝ.ΕΛ, Χ.Α., ΛΑΟΣ) στρώνουν το χαλί προς την εξουσία στον ΣΥΡΙΖΑ.
Επειδή, όμως, φάνηκε ξεκάθαρα τις τελευταίες ημέρες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι απλά δεν έχει το περίφημο «PLAN B», δεν έχει καν «PLAN A», πορευόμενος κυριολεκτικά, στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Γι’ αυτό λοιπόν, ας αφήσουμε την πλάκα. Ας αφήσουμε τα πειράματα.
Ο ελληνικός λαός και, δη, η μεσαία τάξη, δηλαδή η ραχοκοκαλιά της Παράταξης, έχει ακόμα πολλά να χάσει...
Πέντε χρόνια τώρα, η μεσαία τάξη έχει πάρει στις πλάτες της τη χώρα με αιματηρές θυσίες. Όσοι κινούνται στον χώρο της αγοράς και της πραγματικής οικονομίας είχαν διαπιστώσει μετά το καλοκαίρι και μέχρι τις παραμονές των εορτών των Χριστουγέννων, ότι κάτι άλλαζε στην οικονομία και στην ψυχολογία της αγοράς. Και τούτο, παρά το φρένο που πάτησε η κυβέρνηση στις μεταρρυθμίσεις μετά τις ευρωεκλογές και εκείνον τον ανερμάτιστο ανασχηματισμό. Η πορεία αυτή, δυστυχώς, ανετράπη πλήρως με την έναρξη των διαδικασιών εκλογής ΠτΔ και εντεύθεν.
Για τον λόγο αυτό δεν επιτρέπεται να αφήσουμε τους «κόκκινους, ροζ και πράσινους συντρόφους» να μας κάνουν πειραματόζωα, επειδή θέλουν να ικανοποιήσουν τις δήθεν επαναστατικές και ριζοσπαστικές ονειρώξεις τους.
Είναι, δε, αφελές να πιστεύει κανείς ότι ένα ΠΟΤΑΜΙ, πχ, δηλαδή ένα κόμμα χωρίς σαφές ιδεολογικό πλαίσιο και έρμα, θα είναι ικανό να «κρατήσει τα χαλινάρια» στις εξαλότητες των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ.
Οι τελευταίοι, δε, βλέποντας ότι η αυτοδυναμία τους μπορεί να επιτευχθεί, εφ’ όσον μείνει εκτός Βουλής ο Καμμένος, πέταξαν στο πυρ το εξώτερον το πρώην «κυβερνητικό τους εταίρο» και τώρα ζητούν «πάση θυσία» και με περισσή αλαζονεία (ίδιον των πάλαι ποτέ  «πρασινοφρουρών») την αυτοδυναμία.
Φρονώ, συνεπώς, ότι την προσεχή Κυριακή θα ξημερώσει η ΩΡΑ ΕΥΘΥΝΗΣ για τους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους.
Εάν κανείς πιστεύει ότι η έξοδος από την κρίση θα επιτευχθεί με ανέξοδους τσαμπουκάδες και απειλές προς τους εταίρους και δανειστές μας, ας θυμηθεί ότι και ο ΓΑΠ υποστήριζε ότι «θα βάλει το περίστροφο πάνω στο τραπέζι»... Και είδαμε τα αποτελέσματα ... Φάγαμε ένα Μνημόνιο αμάσητο.
Εάν κανείς πιστεύει ότι η οικονομική ανάκαμψη θα επιτευχθεί με κρατικοποιήσεις επιχειρήσεων και με αύξηση των φόρων, ότι η ανεργία θα καταπολεμηθεί με διορισμούς στο δημόσιο, ότι τα εθνικά θέματα δεν πρέπει να «παίζουν» ψηλά στην ατζέντα της πολιτικής, ότι οι παράνομοι μετανάστες πρέπει να παίρνουν άμεσα και σωρηδόν «χαρτιά νόμιμης παραμονής» στη χώρα, ότι η αστυνομία είναι «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», τότε είναι προφανές ότι δεν μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται ως (κεντρο)δεξιός. Και αν το έπραττε στο παρελθόν, τότε κάπου είχε πάρει τον λάθος δρόμο!
Εάν, πάλι, κανείς είναι πρόθυμος να μην ψηφίσει με βάση την ιδεολογία του, αλλά με βάση την «ελπίδα» που πουλά ανέξοδα ο ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύοντας, βαθειά μέσα του, ότι ο Τσίπρας δεν θα πράξει, τελικά, αυτά που λέει, αλλά θα κάνει την «κωλοτούμπα», τότε, αν μη τι άλλο, υποτιμά τον εαυτό του και την ίδια του τη νοημοσύνη.
Για τους λόγους αυτούς, επομένως, η ψήφος της προσεχούς Κυριακής είναι βαθύτατα πολιτική και ιδεολογική.
Πολλώ δε μάλλον, οι εκλογές της προσεχούς Κυριακής είναι καθοριστικές και για το μέλλον της κεντροδεξιάς Παράταξης (βλ. «Η ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ», http://ed-mysterious.blogspot.gr/2015/01/blog-post_33.html), η τύχη της οποίας είναι ιστορικά και πολιτικά άμεσα συνυφασμένη με τις τύχες της Πατρίδας.
Γι’ αυτό και είναι η ώρα ευθύνης για τους παραδοσιακούς κεντροδεξιούς ψηφοφόρους.
Σεμνός & Ταπεινός