Οι μεταρρυθμίσεις προχωρούν στη Βολιβία του Μοράλες
Στέφανος Κασιμάτης
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Εδώ, δυστυχώς, οι μεταρρυθμίσεις πάνε με το βήμα του κάβουρα. Ομως, στη Βολιβία του προέδρου Εβο Μοράλες προχωρούν αλματωδώς.
Από την περασμένη Τρίτη, το ρολόι που βρίσκεται στην εξωτερική πλευρά του κτιρίου του κοινοβουλίου, στην πρωτεύουσα Λα Παζ, παρουσιάζει μία παγκόσμιο πρωτοτυπία: η φορά της αρίθμησης των ωρών είναι αντίστροφη, ενώ οι δείκτες κινούνται αριστερόστροφα. Πρόκειται, δηλαδή, για το πρώτο «αριστερό» (με την πολιτική έννοια του όρου) ρολόι του κόσμου, αντάξιο της κυβέρνησης του Μοράλες, που συναγωνίζεται σε εκκεντρικότητα τον μακαρίτη Τσάβες. Το ρολόι εξακολουθεί πάντα να δείχνει τη σωστή ώρα, οπότε δεν πειράζει αν χρειάζεται καιρός ώσπου να το συνηθίσει ο κόσμος. Σημασία έχει ότι κάθε συνειδητοποιημένος αριστερός δεν μπορεί παρά να αισθάνεται ικανοποίηση βλέποντας τον χρόνο να προχωρεί προς τα αριστερά.
Από την περασμένη Τρίτη, το ρολόι που βρίσκεται στην εξωτερική πλευρά του κτιρίου του κοινοβουλίου, στην πρωτεύουσα Λα Παζ, παρουσιάζει μία παγκόσμιο πρωτοτυπία: η φορά της αρίθμησης των ωρών είναι αντίστροφη, ενώ οι δείκτες κινούνται αριστερόστροφα. Πρόκειται, δηλαδή, για το πρώτο «αριστερό» (με την πολιτική έννοια του όρου) ρολόι του κόσμου, αντάξιο της κυβέρνησης του Μοράλες, που συναγωνίζεται σε εκκεντρικότητα τον μακαρίτη Τσάβες. Το ρολόι εξακολουθεί πάντα να δείχνει τη σωστή ώρα, οπότε δεν πειράζει αν χρειάζεται καιρός ώσπου να το συνηθίσει ο κόσμος. Σημασία έχει ότι κάθε συνειδητοποιημένος αριστερός δεν μπορεί παρά να αισθάνεται ικανοποίηση βλέποντας τον χρόνο να προχωρεί προς τα αριστερά.
Ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, που ανακοίνωσε την απόφαση της κυβέρνησης, χαρακτήρισε τη μετατροπή «απολύτως λογική», καθώς η Βολιβία βρίσκεται στο νότιο ημισφαίριο και όχι στο βόρειο. Είχε προηγηθεί συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου σε δημόσιο χώρο, όπου ο υπουργός Εξωτερικών κάρφωσε μία ράβδο στο έδαφος και έδειξε σε όλους πως η σκιά της εκινείτο αντιστρόφως προς τους δείκτες των ρολογιών, που εισήγαγαν οι αποικιοκράτες στη χώρα. «Μας άνοιξε τα μάτια», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο οποίος ανακοίνωσε ότι η μετατροπή θα εφαρμοσθεί σε όλα τα ρολόγια που βρίσκονται σε δημόσιους χώρους. Ο δε πρόεδρος του Κογκρέσου εξήγησε την πολιτική σημασία του μέτρου: «Είναι σαφής ένδειξη ότι η αποαποικιοποίηση της χώρας και του λαού της προχωρεί», είπε και είμαι βέβαιος ότι αισθάνθηκε βαθιά ικανοποίηση ― αν και κανονικά θα αρκούσε μόνον η ταπεινή ηδονή της αυτοϊκανοποίησης.
Μια τόσο περιττή «μεταρρύθμιση», που μόνον προβλήματα προξενεί και τίποτε παραπάνω, με κάνει να συνειδητοποιώ ότι το μέγιστο πλεονέκτημα της Αριστεράς, σε χώρες όπου το δικαίωμα της ψήφου είναι καθολικό, έγκειται στο ότι οι χαζοί αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Εξ ου και η κολακεία των πολλών (των χαζών), δηλαδή ο λαϊκισμός που βασίζεται στην εξιδανίκευση της βλακείας, είναι η πλέον πρόσφορη μέθοδος της Αριστεράς για να αποκτήσει την εξουσία. Εντούτοις, δεν την αποκτά για λογαριασμό των χαζών. Οπως θα δείτε και στο επόμενο θέμα της στήλης, πάντα υπάρχουν κάποιοι «έξυπνοι» για να παριστάνουν τους χαζούς και να εκμεταλλεύονται τη μάζα των χαζών προς ίδιον όφελος ― έτσι έγινε παντού όπου εφαρμόσθηκε ο σοσιαλισμός. (Αυτό όχι μόνον δεν είναι δύσκολο, αλλά είναι και αναπόφευκτο δυστυχώς. Διότι μία από τις θεμελιώδεις διαφορές του χαζού από τον έξυπνο είναι ότι ο έξυπνος, εφόσον είναι πονηρός, μπορεί να παίξει τον βλάκα ― το αντίστροφο όμως είναι αδύνατο...). Η μόνη απάντηση στο πρόβλημα της πλειοψηφίας των βλακών είναι η λειτουργία αξιοκρατικών θεσμών, των οποίων το κύρος θα είναι σεβαστό από όλους. Οσες χώρες στον κόσμο έχουν προοδεύσει, σε αυτό ακριβώς το οφείλουν.
O λαός και η τσέπη μας
Στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ/Λ-Τ) για τη δημιουργία «πλατιού μετώπου» κατά της ιδιωτικοποίησης της μικρής ΔΕΗ, είδαμε ανάμεσα στα περιτρίμματα της Αριστεράς που ανταποκρίθηκαν εκθύμως στην πρόσκληση του κόμματος και τον περιβόητο Ν. Φωτόπουλο, ο οποίος, θυμίζω, διώκεται ποινικά για το κακούργημα της άμεσης συνέργειας σε απιστία κατ’ εξακολούθηση κατά της ΔΕΗ με ζημία άνω των 150.000 ευρώ, καθώς και για άλλα παρεμφερή αδικήματα. (Είναι ελεύθερος έχοντας καταβάλει εγγύηση 60.000 ευρώ, ευτυχώς―ειδάλλως υποθέτω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε την εκδήλωση στον Κορυδαλλό...). Είδαμε μάλιστα τον πρόεδρο Τσίπρα να τεντώνεται προς το μέρος του Ν. Φωτόπουλου προκειμένου να του σφίξει το χέρι. Προς τι τέτοια εκτίμηση του αρχηγού της αντιπολίτευσης προς τον υπόδικο συνδικαλιστή; Αφήνω το ερώτημα να αιωρείται και προχωρώ.
Πληροφορούμαι ότι στο απολογητικό υπόμνημα που κατέθεσε ο υπόδικος Ν. Φωτόπουλος βασίζει την υπεράσπισή του στον ισχυρισμό ότι η περιουσία της ΔΕΗ δεν είναι δημόσια! Απολαύστε το σχετικό επιχείρημα: «Στην περίπτωση της ΔΕΗ δεν συντρέχουν τα στοιχεία στα οποία στηρίχθηκε έστω εσφαλμένα η κατάφαση του στοιχείου της δημόσιας περιουσίας σε άλλες περιπτώσεις ανωνύμων εταιρειών που απασχόλησαν τη νομολογία. Ιδιαιτέρως τονίζω ότι αντίθετα με τις αναγραφόμενες στο τέλος του κατηγορητηρίου περιπτώσεις η ΔΕΗ Α.Ε. δεν έχει μοναδικό μέτοχο το Δημόσιο, δεν επιχορηγείται από τον τακτικό κρατικό προϋπολογισμό, δεν λειτουργεί αποκλειστικά χάριν του δημοσίου συμφέροντος, ενώ στην τακτική γενική της συνέλευση δεν μετέχουν αποκλειστικά και μόνον υπουργοί, αλλά κάθε μέτοχός της. Η περιουσία της ΔΕΗ δεν είναι σε καμία περίπτωση δημόσια». Γι’ αυτό έσπευσε να σφίξει το χέρι του Φωτόπουλου ο Τσίπρας; Δεν ξέρω ― ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα...
Ωρα ευθύνης
Το βρήκα ενώ καθάριζα τα συρτάρια του γραφείου μου· και να σας πω ότι συγκινήθηκα; Οχι. Απλώς με έπιασε ένα γέλιο νευρικό, που δεν μπορούσα να το σταματήσω. Το εύρημά μου ήταν το επισκεπτήριο του προέδρου Νίκου «γέροντα η ευχή» Νικολόπουλου, που ως βουλευτής μετέχει πλέον στην Κ.Ο. των ΑΝΕΛ. Ενα ασυνήθιστο επισκεπτήριο, διότι εκτός από το όνομα, τη διεύθυνση και τους αριθμούς των τηλεφώνων του, ως βουλευτής τότε της Ν.Δ., είχε τυπώσει και το σύνθημα «ώρα ευθύνης», καθώς και μία φωτογραφία του, το χρυσό μου. Οχι μόνος του ― αυτό θα το καταλάβαινα. Αλλά στο πλευρό του Αντώνη Σαμαρά. Η φωτογραφία καλύπτει ολόκληρη την επιφάνεια του επισκεπτηρίου και, με λίγη προσοχή, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι είναι... photoshop! Αλλά και να μην ήταν, πόσο **** (εδώ συμπληρώνετε τον όρο της αρεσκείας σας) πρέπει να είναι κάποιος για να τυπώσει ένα τέτοιο επισκεπτήριο;
Εν πάση περιπτώσει, φύλαξα το επισκεπτήριο στη συλλογή μου, μαζί με άλλα κειμήλια της σύγχρονης ιστορίας του τόπου, (σπανιότερο και πολυτιμότερο των οποίων είναι ο αναπτήρας «Φάνη Πάλλη-Πετραλιά», που τον χρησιμοποιώ μόνον σε επίσημες εξόδους όταν θέλω να εντυπωσιάσω...). Αναρωτιέμαι, ωστόσο, αν σκοπεύει ο Νικολόπουλος, αφού πλέον έχει ενταχθεί στην Κ.Ο. των ΑΝΕΛ, να τυπώσει επισκεπτήρια με την σεπτή μορφή του δίπλα σε εκείνη του προέδρου Καμμένου...
Αλληλογραφία
Φίλη της στήλης, η οποία διατηρεί δεσμούς με το γραφικό Αγαθονήσι, με ερωτά: αληθεύει ότι, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο νησί, με τη συνοδεία του ασφαλώς, ο υπουργός Εθνικής Αμύνης ζήτησε να φιλοξενηθούν εξόδοις των τοπικών αρχών; Απαντώ: όχι, όχι, όχι! Είμαι βέβαιος, μα απολύτως βέβαιος, ότι αυτό είναι αδύνατο να έχει συμβεί. Εξάλλου γνωρίζω ότι για τον εαυτό του ο υπουργός εφαρμόζει το σύστημα που ίσχυε για τους κατώτερους αξιωματικούς στον πρωσικό στρατό, ήτοι: κρεβάτι εκστρατείας και στον θάλαμο με τους στρατιώτες.
Αλλά, για σταθείτε μια στιγμή κυρία μου, ας το δούμε λίγο από μια άλλη πλευρά. Αν σας ζητούσε από εσάς να τον φιλοξενήσετε για μια διανυκτέρευση, είμαι βέβαιος ότι θα σας κόβονταν τα γόνατα από την τιμή και τη συγκίνηση και ούτε που θα σας περνούσαν από το μυαλό τα έξοδα! (Αφήστε, δε, ότι φεύγοντας θα έβαζε έναν λοχαγό να σας καρφιτσώσει ένα μετάλλιο...). Το αυτό ισχύει και για την περίπτωσή μου. Αν, δηλαδή, εμένα μου τηλεφωνούσε ο υπασπιστής του Δ. Λ. Ρ. Ο. Ε. Α. Αβραμοπούλου και μου έλεγε ότι ο Μεγαλειότατος σκοπεύει να με επισκεφθεί, με τη συνοδεία του, στο εξοχικό μου, θα διενοούμην εγώ ποτέ να αναλογισθώ το κόστος; Ποτέ! Ανοιχτό το εξοχικό μου για τον Μεγαλειότατο όποτε θέλει! (Χαμηλοφώνως: πολύ περισσότερο δε, επειδή δεν έχω εξοχικό!..).
