Από το Μυστήριο
Είναι συγκλονισμένος με το δράμα των προσφύγων.
Ζει κι εκείνος το δικό τους Γολγοθά.
Δεν αντέχει άλλο την απανθρωπιά των Ευρωπαίων που έχουν κλείσει τα σύνορά τους και δε μπορούν τα εκατομμύρια μουσουλμάνων να έλθουν ανενόχλητοι στην Ευρώπη.
Αποφασίζει να σταθεί κι εκείνος αλληλέγγυος με τον Αχμέτ, τον Μουσταφά, την Φατιμέ και την Εσμεράλδα (άσχετο, αλλά είναι ωραίο όνομα).
Ξυπνά από τα χαράματα, στις 11.00.
Δεν κάνει μπάνιο, όχι για συμπαράσταση, αλλά από συνήθεια.
Δεν χτενίζει κι αυτός τα μαλλιά του, επίσης από συνήθεια.
Αναλαμβάνει δράση.
Παραγγέλνει ένα φρέντο καπουτσίνο ντεκάφ ή από οργανικό καφέ από την Γουατεμάλα ή το Ελ Σαλβαδόρ για να στηρίξει έμπρακτα τις οικονομίες αυτών των χωρών.
Χωρίς ζάχαρη, γιατί η ζάχαρη είναι μια πολυτέλεια που οι πρόσφυγες στερούνται.
Ο φρέντο επιτέλους έρχεται.
Δίνει 10 λεπτά φιλοδώρημα στο νεαρό courrier, επειδή ήταν Έλληνας και ως εκ τούτου δεν έχει ανάγκη χρημάτων. Αν ήταν αλλοδαπός, θα ήταν πιο χουβαρντάς. Θα του έδινε 20 ολόκληρα λεπτά.
Ξεκινά, τίποτε δεν τον σταματά.
Πρώτα όμως να ανάψει ένα τσιγαράκι, καθώς έχει πάει ήδη 12.30 και έχει κάνει τόσα πολλά από την ώρα που ξύπνησε.
Εννοείται στριφτό. Έχει πάρει και μηχάνημα για να τα φτιάχνει πιο γρήγορα
Επιτέλους είναι έτοιμος. Η ώρα έχει πάει 13.10.
Ανοίγει το κομπιούτερ. Τα winodws αργούν πολύ τα λαλακισμένα και εκείνος έχει τόση έμπνευση.
Τα δάκρυα τρέχουν από τα μάτια του. Το πληκτρολόγιο όμως παίρνει όμως φωτιά
Γράφει ένα τόσο συγκινητικό κείμενο για εκείνα τα παιδάκια που υποφέρουν.
Παύση. Πίνει μια γουλιά καφέ και τρώει το τοστάκι που του έφτιαξε η μαμάκα του.
Είναι τόσο οργισμένος.
Κατακεραυνώνει τους ανάλγητους Ευρωπαίους, τον ΟΗΕ και τη NAFTA.
Ζητά, τι ζητά, απαιτεί οι μεγάλοι του κόσμου να σταματήσουν τον πόλεμο στη Συρία, να έχουμε παγκόσμια ειρήνη, να ληφθούν μέτρα για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και να αποποινικοποιηθεί η χρήση κάνναβις.
Ώρα 16.00. Τελειώνει το πύρινο άρθρο του, μα ο πόνος του είναι ανείπωτος.
Δε σταματά όμως εκεί.
Το ανεβάζει άμεσα στο facebook.
Τα πρώτα like είναι γεγονός.
Το κείμενό του έπιασε τόπο. Η Λυδία, η Λητώ, ο Ορέστης και ο Ερμής είναι εξίσου συγκλονισμένοι, από τα λοφτ του μαρτυρικού Ψυχικού.
Η ώρα είναι πια 18.00. Νυστάζει.
Είναι εξουθενωμένος. Θα την πέσει για κανά δίωρο.
Το βράδυ θα κανονίσει για ποτάκι στα Εξάρχεια με τους κολλητούς για να καταθέσουν τις απόψεις τους. Άντε και για κανένα μπάφο στο τέλος.
Η επανάσταση θέλει οργάνωση.
Αύριο μια νέα μέρα αγώνα θα ξημερώσει.
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
