Κανένα μυστικό από τον λαό: Οι ηγέτες να τολμούν και να ενημερώνουν τους πολίτες
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
(Πηγή : http://mignatiou.com/)
Από τη μία έχουμε το δικαίωμά μας, το αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών, να γνωρίζουμε. Ιδιαίτερα όταν το θέμα αφορά το μέλλον του κυπριακού λαού και ενώ είναι υπαρκτός ο κίνδυνος με τη λύση που κυοφορείται, να τεθεί σε μεγάλη δοκιμασία αυτή καθ’ αυτή η ύπαρξή του στο νησί.
Από την άλλη, είναι η υπόσχεση για την τήρηση του απορρήτου που δόθηκε -στη συγκεκριμένη περίπτωση- από τον πρόεδρο της ΕΔΕΚ Μαρίνο Σιζόπουλο στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη. Αυτός που δίνει την υπόσχεση έχει και υποχρεώσεις…
Αίτημα για τήρηση του απορρήτου μου τέθηκε πολλές φορές στην καριέρα μου, και στην περίπτωση των Ιμίων, ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ το κράτησε σε ισχύ 10 σχεδόν χρόνια και εγώ δεν το έσπασα ποτέ. Όταν, λοιπόν, ζητά κάποιος το απόρρητο, είτε το δέχεσαι και πληροφορείσαι τι έχει να σου πει, χωρίς να τα δημοσιοποιήσεις, ή απαντάς ότι εγώ δεν δέχομαι τον όρο και προσπαθείς να βρεις όσα θα σου πρόσφερε με άλλο τρόπο.
Θα μου πείτε… Αυτά συμβαίνουν στη δημοσιογραφία και λίγοι τα τηρούν, αλλά δεν θα συμφωνήσω. Στους χώρους που κινούμαι εγώ, δεν παίζει κανείς με τη μη τήρηση του απορρήτου, διότι θα τον εξοστρακίσει το σύστημα, πολιτικό, δημοσιογραφικό και διπλωματικό. Άλλο Αμερική, άλλο Κύπρος και Ελλάδα, θα απαντήσει κάποιος, και έχει δίκιο. Το περιστατικό, όμως, συνέβη στην Κύπρο, όπου επικρατεί γενικά αναρχία. Το άθλημα της διαρροής πληροφοριών σε δημοσιογράφους, αρκετές φορές με ψευδή στοιχεία, έχει αναδειχθεί σε επιστήμη. Καθημερινά η φαντασία οργιάζει και το Προεδρικό, αλλά και τα κόμματα, ενθαρρύνουν αυτή την απαράδεκτη τακτική.
Στην περίπτωση των αποκαλύψεων του κ. Σιζόπουλου, που συνοδεύτηκαν από σφοδρότατες διαμαρτυρίες του Προέδρου Αναστασιάδη και του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου Βίκτωρα Παπαδόπουλου, είμαι «σκισμένος» στα δύο. Από τη μία, όπως ξεκίνησα άλλωστε το κείμενό μου, είναι βασικότατο στοιχείο μίας χώρας το δικαίωμα των πολιτών να πληροφορούνται για όσα τους αφορούν, και από την άλλη κάθε κράτος έχει εθνικά μυστικά, τα οποία πρέπει να παραμένουν μυστικά.
Φυσικά, το θέμα αφορά το Κυπριακό και τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις, και στο τέλος-τέλος, θα υποστηρίξει κάποιος, πρέπει να διεξάγονται υπό το φως της ημέρας και να μην καλύπτονται από το σκοτάδι. Διότι λέγονται τόσα διαφορετικά και διφορούμενα πράγματα, που και τα μισά αν ισχύουν, θα οδηγηθούμε ομαδικά στο τρελοκομείο.
Υπό καθεστώς ανωνυμίας, άλλοι υποστηρίζουν με χαιρεκακία ότι το Κυπριακό θα κλείσει μετά τις εκλογές, και με συνοπτικές διαδικασίες, και άλλοι ότι είναι τέτοια η αρνητικότητα που εκπέμπεται από την Άγκυρα και τα κατεχόμενα, που δεν υπάρχει περίπτωση λύσης.
Όταν μιλά κανείς με τους πολιτικούς στην Ελλάδα, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τα πράγματα και με μία αφέλεια, πανικοβάλλεται. Όπως τις προάλλες που πολιτικός αρχηγός ήταν βέβαιος πως ο δρόμος συντόμευσε και η λύση δεν είναι δήθεν άπιαστο όνειρο. Αν τον ρωτούσαμε για ποια λύση ομιλεί, είμαι βέβαιος πως δεν θα γνώριζε αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Ο συγκεκριμένος πολιτικός αρχηγός από πού άκουσε άραγε ότι η διευθέτηση του Κυπριακού είναι τόσο κοντά, κάτι που ισχυρίζονται και οι γραφειοκράτες στο Λονδίνο; Δεν άφησε τη φαντασία του συνομιλητή του να καλπάζει: Μίλησε, είπε, και με το Μαξίμου και με συγκεκριμένη ξένη πρεσβεία. Και άφησε να εννοηθεί ότι και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας ανέβηκε στο… τρένο της λύσης. Κρίμα, διότι τα έκαναν σαν τα μούτρα τους στην Ελλάδα στα θέματα της οικονομίας, και δεν χρειάζεται να πράξουν το ίδιο και στο Κυπριακό.
Στο εθνικό θέμα του Κυπριακού, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί να έχει μυστικά από τον λαό. Για να είμαστε ακριβείς, επειδή οι αποφάσεις του επηρεάζουν χιλιάδες ανθρώπους, εντός και εκτός Κύπρου, πρέπει να πληροφορεί για το κάθε βήμα της διαπραγμάτευσης. Η ομιλία του στη Βουλή τον περασμένο μήνα ήταν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά όπως αποδείχθηκε από τις δηλώσεις του κ. Σιζόπουλου, έκρυψε πάρα πολλά και εξαιρετικά σημαντικά…
Όσον αφορά στην καταγγελία του Βίκτωρα, ότι ο κατοχικός ηγέτης πληροφορήθηκε τα μυστικά μας, είμαι βέβαιος πως δεν ομιλεί σοβαρά. Ποια μυστικά πρώην συνάδελφε; Με τον Ακιντζί τα λέει και τα συμφωνεί ο Πρόεδρος…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Ήταν πολύ γρήγορο το πέρασμα του κ. Άντρου Κυπριανού από την Ουάσιγκτον, αλλά είχε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει σημαντικές επαφές στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Κογκρέσο. Πρώτον, ξεκαθάρισε τη θέση του ΑΚΕΛ στο εθνικό θέμα του Κυπριακού, τονίζοντας ότι ναι μεν το κόμμα παλεύει για τη λύση, αλλά απαιτεί καθαρή λύση. Δεύτερον: Ανέλυσε τη θέση των Ελληνοκυπρίων κομμουνιστών για το θέμα των εγγυήσεων από το ΝΑΤΟ. Απλά ΔΕΝ γίνεται, τόνισε ο κ. Κυπριανού στους συνομιλητές του, και αυτοί κατάλαβαν. Τρίτον: Παρουσίασε και τη θέση του για τον ρόλο της Μόσχας στο Κυπριακό, υπογραμμίζοντας το ενδιαφέρον της Ρωσίας. Βέβαια, μετά τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με την Τουρκία, οι Ρώσοι ασκούν επιθετική διπλωματία στο Κυπριακό, η οποία έχει ξεκάθαρα αντιτουρκικά στοιχεία. Συνοψίζοντας θα μπορούσαμε να πούμε ότι στις χώρες όπου το ενδιαφέρον για την Κύπρο είναι αυξημένο, η ανησυχία έχει όνομα. Λέγεται Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος παραμένει εξαιρετικά απρόβλεπτος σε σημείο που θα μπορούσε να ανατρέψει τη λύση, αλλά και να την… «προωθήσει». Πάντα βέβαια -και για να μην παίρνουν τα μυαλά μας… αέρα- με γνώμονα ΜΟΝΟ το τουρκικό στρατηγικό συμφέρον… Διαφορετικά δεν θα αποδεχθεί ποτέ λύση στο Κυπριακό.
(Στην φωτογραφία : Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο πρωθυπουργός Τσίπρας στη Λευκωσία. Φωτογραφία ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ)
