Λογική κι ευαισθησία
Αντώνης Πανούτσος
(Πηγή : http://www.protothema.gr)
Η ώρα μηδέν, όπου τα σύνορα θα κλείνανε και η Ελλάδα θα χρειαζόταν να αντιμετωπίσει το Μεταναστευτικό με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες εγκλωβισμένους, ήρθε την περασμένη Πέμπτη. Και μάλιστα με κάθε επισημότητα.
Τη στιγμή που ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας ανακοίνωσε «Για μας η Ειδομένη έχει κλείσει». Προσθέτοντας ότι η FYROM σε ένα 24ωρο είχε αφήσει 100 πρόσφυγες να περάσουν τα σύνορά της την ώρα που οι συνολικές αφίξεις προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα την περασμένη Τετάρτη ήταν 2.122 άτομα. Δηλαδή 2.022 ξένοι είχαν προστεθεί στους εγκλωβισμένους στην Ελλάδα, με τον υπουργό να σημειώνει ότι αναμένεται να δημιουργηθούν 15.000 θέσεις φιλοξενίας το επόμενο διάστημα.
Χωρίς περισσότερες λεπτομέρειες, πάντως, αφού φαίνεται ότι το σχέδιο κρατιέται μυστικό για να μην υπάρξουν αντιδράσεις από όσους μένουν κοντά στα κέντρα φιλοξενίας.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι 15.000 θέσεις φιλοξενίας θα επαρκούν για να καλύψουν τις αφίξεις μιας εβδομάδας.
Από αυτούς τους 15.000, οι μισοί υπάρχει ελπίδα να προωθηθούν στην Ευρώπη αλλά για τους υπόλοιπους μισούς δεν υπάρχει περίπτωση. Τον περασμένο Ιανουάριο ο Μουζάλας είχε δηλώσει ότι οι αφίξεις μεταναστών - προσφύγων είναι 50-50.
Με την αναλογία να μεγαλώνει υπέρ των μεταναστών και την Ευρώπη να ξεκαθαρίζει ότι θα δέχεται μόνο πρόσφυγες η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα σαφέστατο πρόβλημα: με τις σημερινές ροές ο αριθμός των μεταναστών που θα εγκλωβίζονται στην Ελλάδα θα είναι 7.000, με τα κράτη από τα οποία προέρχονται να μην έχουν καμία διάθεση να τους δεχτούν πίσω.
Αυτό φάνηκε και από την προσπάθεια της κυβέρνησης να στείλει 500 άτομα πίσω στο Πακιστάν αλλά και τις προσπάθειες των προηγουμένων κυβερνήσεων να κάνουν κάτι ανάλογο.
Στην κυβέρνηση έχουμε δύο ομάδες. Η μία είναι η ευαίσθητη, που δεν προσφέρει λύση στο πρόβλημα, και εκφράζεται με λόγους του τύπου «Σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, όλη η Ελλάδα μια ανοιχτή αγκαλιά», όπως είπε ο Νίκος Φίλης. Η άλλη είναι αυτή που πρέπει να λύσει το πρόβλημα και πρέπει να πει κάτι αλλά δεν το λέει, όπως το «όταν κλείσουν τα σύνορα και φτάσει το μήνυμα στο Μαρόκο ότι δεν περνούν στην Ευρώπη αλλά κρατούνται και επαναπατρίζονται, η ροή θα σταματήσει». Το πώς η ανοιχτή αγκαλιά του Φίλη θα στείλει το μήνυμα στο Μαρόκο ότι τα σύνορα έχουν κλείσει απομένει να εξηγηθεί.
Μέχρι όμως να μάθουν στη Φεζ και το Μεκνές ότι ο Μουζάλας δεν σηκώνει κουβέντα, η Ελλάδα θα μπορούσε να κάνει κάτι απλό: στα σημεία εισόδου να διαιρεί τους εισερχόμενους σε πρόσφυγες και μετανάστες. Και να τους διαχωρίζει οριστικά.
Επιτρέποντας στους πρόσφυγες να φτάσουν στην Ειδομένη και οι Σκοπιανοί να μην έχουν τη δικαιολογία ότι πρέπει να ξεχωρίσουν τις δύο κατηγορίες και κρατώντας τους μετανάστες σε κλειστά κέντρα φιλοξενίας μέχρι τον επαναπατρισμό τους, όταν και εάν γίνει εφικτός. Απλές κινήσεις, θεωρητικά εύκολες, που τις δυσκολεύει η ανάγκη στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο Φίλης να δείξουν την ευαισθησία τους στη βάση.
