Oι «έμποροι» ανθρώπων και η Ευρώπη
Γράφει ο Πρόδρομος Παπαηλιόπουλος
(Πηγή : http://www.eboulevard.gr)
Bήμα βήμα οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι ετοιμάζουν την Ελλάδα για μια μεγάλη «αποθήκη ψυχών». Ή μήπως δεν είναι έτσι και δεν θέλουμε να παραδεχθούμε μια τέτοια εκδοχή;
Για να δούμε τα γεγονότα. Οι προσφυγικές ροές είναι αδύνατον να σταματήσουν. Μέσα στον χιονιά τουλάχιστον 2.000 τρομαγμένοι και εξαθλιωμένοι σε κάποιες περιπτώσεις πρόσφυγες φθάνουν κάθε εβδομάδα στη Μυτιλήνη και σε άλλα νησιά. Σε λίγες μέρες η άνοιξη κάνει την εμφάνισή της και μαζί θα κάνουν την εμφάνισή τους και νέες καραβιές προσφύγων γιατί ο καιρός θα βελτιωθεί. Οι Τούρκοι δεν ανακόπτουν τις προσφυγικές ροές, για να μην πούμε ότι τις ενθαρρύνουν και με το παραπάνω. Και δεν το λέμε εμείς αυτό, το λένε τα ρεπορτάζ διεθνών τηλεοπτικών δικτύων όπου στα τουρκικά παράλια πωλούνται σωρηδόν τα σωσίβια στους πρόσφυγες. Μια βάρκα με 30 πρόσφυγες αποφέρει 60.000 ευρώ στους διακινητές! Υπέροχη «δουλειά», όσα βγάζουν δυο ελληνικές οικογένειες σε ένα χρόνο βγάζει ένας Τούρκος δουλέμπορος σε λίγες ώρες!
Η κατάσταση δεν θα αλλάξει, το ξέρουμε εμείς, το γνωρίζει η κυβέρνηση, το γνωρίζουν οι εταίροι μας, η Ευρώπη της… αλληλεγγύης, ο Θεός να την κάνει Ευρώπη, το γνωρίζουν όλοι και κυρίως ο ΟΗΕ, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, οι Βρυξέλλες, τα κέντρα αποφάσεων δηλαδή που δυο χρόνια τώρα δεν έχουν καταφέρει να σταματήσουν τον πόλεμο στη Συρία. Γιατί; Γιατί πολύ απλά εκεί είναι η ρίζα του κακού. Το αιματοκύλισμα, ο εμφύλιος, όπου ο αδερφός σκοτώνει αδερφό και η διεθνής κοινότητα απλά βλέπει αμέτοχη τη διάλυση της χώρας. Ξεκίνησαν τα καραβάνια προσφύγων από τη Λιβύη και τώρα η σειρά της Συρίας, χώρια οι άλλοι πόλεμοι στην Αφρική. Είχα επισκεφθεί τη Συρία το 2003 εάν θυμάμαι καλά με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο και υπήρχαν πολλοί Έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς, που ζούσαν στη Δαμασκό. Άγνωστο πραγματικά ποιοι και πόσοι έχουν απομείνει…
Είναι προφανές ότι η Ευρώπη προτιμά την εύκολη λύση. Να αποφύγει να βρει λύσεις ή έστω μέχρι να βρει λύσεις να «φορτώσει» το προσφυγικό στην Ελλάδα, με το πρόσχημα ότι η χώρα μας δεν φυλάει τα σύνορά της. Λες και τα ελληνικά σύνορα δεν είναι ευρωπαϊκά ή λες και το προσφυγικό είναι ελληνικό και όχι διεθνές ζήτημα.
Όταν έχεις χάσει την εθνική σου κυριαρχία – για οικονομικούς λόγους, μνημόνια κ.τ.λ. – και αυτή είναι η πικρή αλήθεια τότε ασφαλώς κινδυνεύεις με μεγάλες ταπεινώσεις και άλλου είδους υποχρεώσεις.
Μια έρευνα ευρωπαϊκής ομάδας δημοσιογράφων από 20 χώρες, Τhe Migrant Files, αποδεικνύει πως τα τελευταία 15 χρόνια δαπανήθηκαν 1,6 δισ. σε προγράμματα επιτήρησης συνόρων, 11,3 δισ. για απελάσεις, 16 δισ. ευρώ για διακινητές ή αλλιώς «εμπόρους ανθρώπων»,
30.000 πρόσφυγες έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να φθάσουν στην Ευρώπη, πολλοί πνίγηκαν στο Αιγαίο λίγο πριν πατήσουν το πόδι τους στη στεριά κάποιου ελληνικού νησιού.
Ο Έλληνας γνωρίζει από προσφυγιά. Στην Τουρκοκρατία χιλιάδες έφυγαν από την Ελλάδα και στον 20ό αιώνα πολλές χιλιάδες Ελλήνων πήγαν σε Αμερική και Καναδά και μετά τον πόλεμο του 1940. Η οικονομική κρίση οδηγεί χιλιάδες Έλληνες και πάλι στο εξωτερικό την τελευταία πενταετία. Όμως ο Έλληνας στις περισσότερες περιπτώσεις φροντίζει τον πρόσφυγα, του ανοίγει την πόρτα του, του δίνει ένα πιάτο φαγητό, γιατί ξέρει, καταλαβαίνει, αισθάνεται… Η Ευρώπη της αλληλεγγύης όμως τι θα κάνει; Θα κλείσει τα σύνορα σε Σκόπια και Βουλγαρία;
