Από τον CD
Δεν ψήφισα ποτέ τον Τσίπρα. Μου ήταν αρκετά συμπαθής όμως και περίμενα ότι ένας νέος άνθρωπός, χωρίς εξαρτήσεις από συμφέροντα, με μια καθαρή εντολή από τον Ελληνικό λαό, με όρεξη για δουλειά και με φιλοδοξίες, θα μπορούσε στις δύσκολες συγκυρίες να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Φαινόταν ότι και ο ίδιος είχε αντιληφθεί την τεράστια ευθύνη που του αναλογούσε. Αυτό που περίμεναν οι περισσότεροι από αυτόν ήταν να διεκδικήσει ένα καλύτερο μέλλον για την χώρα μας στα πλαίσια της ΕΕ. Επίσης περίμεναν να μην είναι ανεύθυνος και να κυβερνήσει την χώρα χωρίς τον αυταρχισμό προκατόχων του.
Και πράγματι ως ένα βαθμό, με την συμφωνία του Φεβρουαρίου, μπόρεσε να πετύχει ένα μικρό έντιμο συμβιβασμό, ο οποίος του άφηνε περιθώρια περισσότερων διαπραγματεύσεων. Άλλωστε, πρέπει κάποια στιγμή να κατανοήσουμε ότι η ΕΕ, όσο κι αν "κυβερνάται" σήμερα από κατώτερους ηγέτες απ' ότι στο παρελθόν, ήταν πάντα ένα πεδίο διαπραγματεύσεων για τα πάντα, ασχέτως αν οι περισσότερες κυβερνήσεις μας δεν διαπραγματεύτηκαν ουσιωδώς ποτέ τίποτα (από την ΚΑΠ μέχρι τα σημερινά μνημόνια).
Αντί λοιπόν ο κύριος Πρωθυπουργός να δουλέψει προς αυτή την κατεύθυνση,με τις παλινωδίες αυτού και μελών της κυβέρνησης του, οδηγήθηκε στο πλήρες αδιέξοδο. Εκεί είναι μεγάλη και η ευθύνη κάποιων ευρωπαϊκών ηγεσιών, οι οποίες στο τέλος έδωσαν το αίσθημα ότι ήθελαν να ταπεινώσουν τον Τσίπρα και μαζί του και όλους εμάς. Παρόλα αυτά, επειδή στον κύριο Τσίπρα προφανώς λειτούργησε περισσότερο η ψυχολογία της "οσιομάρτυρος" αριστεράς που βάλλεται πανταχόθεν, παρά η αίσθηση ευθύνης της διακυβέρνησης ενός λαού, ο ίδιος κατέληξε σε μια από τις χειρότερες αποφάσεις που έχει λάβει ποτέ ηγέτης αυτής της χώρας.
Το δημοψήφισμα που προκήρυξε εκτός του ότι είναι αντισυνταγματικό, είναι και βαθύτατα διχαστικό. Πετάει την μπάλα στο λαό να αποφασίσει επί μια συμφωνίας, η οποία δεν υπάρχει.Αυτομάτως λοιπόν η ασάφεια του το καθιστά ως ένα δημοψήφισμα υπέρ του ναι ή όχι στο Ευρώ. Σε αυτό λοιπόν το ερώτημα η απάντηση είναι ξεκάθαρη και σαφής. ΝΑΙ.
Ένα όχι αυτή τη στιγμή οδηγεί σε χρεοκοπία και καταστροφή.Την καταστροφή και τον πανικό τους έχουμε δει με τα μάτια μας. Ούτε σχέδια β, ούτε οι "φονιάδες των λαών" ούτε ο "Μόσκοβος", θα μας βοηθήσουν. Εμείς στριμωχτήκαμε στα ΑΤΜ και εμείς μείναμε απλήρωτοι από τις δουλειές μας. Οι πατεράδες μας προσπάθησαν να πάρουν 120 ευρώ από την σύνταξη τους.
Όσοι δε, είστε γονείς, τρέξατε με αγωνία να πάρετε το γάλα των παιδιών σας στα σούπερ μάρκετ. Εμείς με μια άτακτη χρεοκοπία και μια φυγή από το ευρώ αυτή τη στιγμή θα πεινάσουμε. Εμείς θα καταστραφούμε.
Ούτε ο μεγαλοβιομήχανος, ούτε ο μεγαλοεφοπλιστής, Εμείς, ο ιδιωτικός υπάλληλος που θα απολυθεί, ο δημόσιος υπάλληλος που θα χάσει τον μισθό του, ο έμπορος που θα κλείσει το κατάστημά του, ο δικηγόρος που θα μείνει τελείως απλήρωτος, ο συνταξιούχος που θα χάσει τις οικονομίες του.
Οπότε ας πούμε ένα μεγάλο ΝΑΙ την Κυριακή. Ένα ΝΑΙ μακριά από κομματικές ταυτότητες. Ένα ΝΑΙ που δεν θα "αθωώνει" τους προκατόχους του Τσίπρα για τις προηγούμενες εγκληματικές πολιτικές τους. Ένα ΝΑΙ που θα μας κρατήσει μέσα στην ΕΕ, που μπορεί να μην είναι το "σπίτι" μας και να μας έχει απογοητεύσει τα τελευταία χρόνια, είναι όμως ο χώρος που ευημερήσαμε σχεδόν σαράντα χρόνια τώρα. Ο χώρος όπου το "σπίτι" μας μπορεί να είναι ασφαλές.
ΥΓ. Κι επειδή τον διχασμό τον έχει αυτός ο τόπος πληρώσει με πολύ αίμα, να υποσχεθούμε όλοι στους εαυτούς μας, ότι οι φίλοι μας, θα είναι φίλοι μας και την Δευτέρα, ό,τι κι αν ψηφίσουν.
CD
