Από το Μυστήριο
Πράγματι, μετά από πολύ καιρό ένας υπουργός οικονομικών ομιλεί έστω και άθελα του την αλήθεια. Ο κ. Στουρνάρας έχει λοιπόν δίκιο. Δεν χρειάζονται πανηγυρισμοί για τη συμφωνία του Eurogroup.
Όχι φυσικά επειδή «είναι ώρα για δουλειά» και λοιπές μελοδραματικές εθνικοπατριωτικές κοινοτοπίες.
Αλλά γιατί από πουθενά δεν προκύπτει ότι αποφασίστηκε η οριστική επίλυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και κυρίως πως ακριβώς θα επιτευχθεί.
Για ακόμη μία φορά επιλέχθηκε ο εύκολος δρόμος. Το κούρεμα του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών, και κυρίως τραπεζών και ασφαλιστικών ταμείων για να είμαστε πιο σαφείς. Οι Έλληνες ασφαλισμένοι θα πληρώσουν και πάλι το μάρμαρο. Το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων είναι επί της ουσίας ένα δεύτερο κούρεμα του χρέους που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών μέσα σε ένα χρόνο μόλις.
Νομίζω, ότι και αυτές οι αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών θα έχουν την τύχη των προηγουμένων αποφάσεων. Θριαμβολογίες και αλληλοσυγχαρητήρια που θα κρατήσουν το πολύ 15 ημέρες. Μετά από έξι μήνες θα ξανακληθούν να αποφασίσουν εκ νέου για το ελληνικό πρόβλημα. Ή καλύτερα μετά τις εκλογές στην Γερμανία το φθινόπωρο…
Έτσι για νιοστή φορά οι Ευρωπαίοι ηγέτες φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, διαψεύδοντας τις ελπίδες των Ελλήνων - έστω κάποιων - ότι θα έβαζαν πλάτη οριστικά και αμετάκλητα.
Θεωρώ ότι είναι πια προφανές, ότι η διάσωση της ελληνικής οικονομίας από την χρεοκοπία δεν είναι στις άμεσες επιδιώξεις τους. Αν πράγματι, ήθελαν να καταστεί το χρέος της Ελλάδος βιώσιμο και κυρίως να δώσουν το έναυσμα για την επανεκκίνηση της οικονομίας μας, θα είχαν καταλήξει σε άλλα δραστικότερα μέτρα, όπως το κούρεμα του ελληνικού χρέους που κατέχουν τα κράτη μέλη και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ή θα είχαν αποφασίσει ότι η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών να γίνει με χρηματοδότηση από την Ε.Κ.Τ. (όπως αποφασίστηκε για την Ισπανία) και τα 25-30 δισ. ζεστού χρήματος να κατευθύνονταν στην πραγματική οικονομία και ουχί στα βιβλία των τραπεζών.
Δεδομένου μάλιστα ότι προβλέπονται και μεγάλα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις, τα οποία – εδώ θα είμαστε – αποκλείεται να έλθουν λόγω της προφανούς αδυναμίας της Κυβέρνησης να τα περάσει στην Βουλή, τότε βλέπω να θέλουν και νέα μέτρα για να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό…
Με το «θέλω» όμως θα μείνουν, καθώς άλλα μέτρα ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να περάσουν από αυτή την Βουλή.
Δεν λήφθηκε συνεπώς καμία οριστική απόφαση για την Ελλάδα. Το «ελληνικό πρόβλημα» θα επανεξεταστεί μετά τις γερμανικές εκλογές το φθινόπωρο, οπότε είναι απολύτως σαφές ότι μέχρι τότε, ναι την σκαπουλάραμε…
Μετά, όλα όμως είναι ανοιχτά. Ίσως γιατί εμείς δεν θα αντέχουμε άλλο, αφού πρώτα οι «εταίροι» μας θα μας έχουν «αδειάσει»…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
