Ισραήλ vs Γάζα: Γιατί ένας νέος πόλεμος;
Thierry Meyssan
(Πηγή : http://infognomonpolitics.blogspot.gr)
Για άλλη μια φορά το Ισραήλ επιτέθηκε στη Γάζα και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αναμεταδίδουν εικόνες ερήμωσης. Ωστόσο ο αποτροπιασμός που προκαλεί η καθημερινή φρίκη του νέου αυτού πολέμου δεν πρέπει να μας εμποδίσει να τον αναλύσουμε και να κατανοήσουμε τους στόχους.
Ο Thierry Meyssan απαντά σε αυτά τα ερωτήματα.
Στις 14 Νοεμβρίου 2012, οι ισραηλινές δυνάμεις ξεκίνησαν την επιχείρηση «Στήλη Καταιγίδων» εναντίον στρατιωτικών και διοικητικών εγκαταστάσεων της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας. Από την πρώτη ημέρα, σκότωσαν τον Ahmed Jaabari, αριθμό 2 της ένοπλης πτέρυγας της παλαιστινιακής οργάνωσης.
Φέρεται επίσης να έχουν καταστραφεί υπόγειες ράμπες εκτόξευσης πυραύλων εδάφους-εδάφους Fajr 5.
«Οι Στήλες Καταιγίδων» πήραν γρήγορα μεγάλη έκταση, με την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία να πολλαπλασιάσει τους βομβαρδισμούς.
Το ισραηλινό Γενικό Επιτελείο έχει ξεκινήσει την ανάκληση 30.000 έφεδρων, που γρήγορα εξαπλώθηκε σε 75.000 άνδρες με κίνδυνο διατάραξης της οικονομίας. Με αυτόν τον τρόπο, το Ισραήλ παίρνει την ικανότητα να εισβάλει στη Γάζα με χερσαίες δυνάμεις.
Η κατάσταση αυτή απαιτεί μερικές εξηγήσεις.
Γιατί τώρα;
Το Τελ Αβίβ πήρε την πρωτοβουλία, ενώ η εξουσία στην Ουάσιγκτον είναι ακόμα μερικώς κενή. Περιμένουμε το διορισμό των νέων υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας. Ενδεχομένως, θα επρόκειτο για τη πρέσβη Σούζαν Ράις και τον γερουσιαστή Τζον Κέρι. Ωστόσο, διεξάγεται ένας αδίστακτος αγώνας, μέσω του τύπου, για τον αποκλεισμό της κας Ράις. Εν πάση περιπτώσει, οι υφιστάμενοι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας έχουν αποδυναμωθεί και οι διάδοχοί τους δεν έχουν ακόμη οριστεί.
Παρομοίως, το Τελ Αβίβ είχε πάρει μια παρόμοια πρωτοβουλία, την «Επιχείρηση Συμπαγές Μολύβι» κατά τη μεταβατική περίοδο μεταξύ των προέδρων Μπους και Ομπάμα.
Ορισμένοι σχολιαστές επισημαίνουν επίσης την εγγύτητα των ισραηλινών εκλογών και αφήνουν να εννοηθούν ότι οι Βενιαμίν Νετανιάχου και Αβιγκντόρ Λίμπερμαν αναζητούν να βελτιώσουν την εικόνα τους ως αδιάλλακτα γεράκια.
Λίγο απίθανο. Πράγματι, ξεκίνησαν την επίθεση χωρίς να γνωρίσουν εκ των προτέρων το αποτέλεσμα. Ωστόσο, κατά την περίοδο 2008-2009, η αποτυχία της «Επιχείρησης Συμπαγές Μολύβι» ήταν μοιραία για την κυβέρνηση του Εχούντ Ολμέρτ.
Για ποιο σκοπό;
Παραδοσιακά, οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις προσαρμόζουν τους πολεμικούς τους στόχους στις ευκαιρίες που παρουσιάζονται.
Στο ελάχιστον, πρόκειται να αποδυναμώσουν την παλαιστινιακή αντίσταση με την καταστροφή των υποδομών και των διοικήσεων στη Λωρίδα της Γάζας, όπως γίνεται λίγο πολύ σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ωστόσο, η αποδυνάμωση της Χαμάς θα επωφεληθεί αυτόματα τη Φατάχ στη Δυτική Όχθη, και η τελευταία δεν θα παραλείψει να πιέσει λίγο περισσότερο το αίτημά της για αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους από τα Ηνωμένα Έθνη.
Στο μέγιστο, «Η Στήλη Καταιγίδων» μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για ένα παλιό σιωνιστικό σχέδιο: την διακήρυξη της Ιορδανίας ως Παλαιστινιακό Κράτος, την μεταφορά του πληθυσμού της Γάζας (ίσως επίσης της Δυτικής Όχθης) στην Ιορδανία, και η προσάρτηση των στραγγισμένων εδαφών. Σε αυτή την περίπτωση, η στρατιωτική επιχείρηση δεν θα πρέπει να στοχέψει αδιακρίτως όλους τους ηγέτες της Χαμάς, αλλά μόνο εκείνους που είναι αντίθετοι με τον πρώην πολιτικό ηγέτη της οργάνωσης, Χαλέντ Μεσάαλ. Ο τελευταίος επρόκειτο να γίνει ο πρώτος πρόεδρος του Παλαιστινιακού Κράτους της Ιορδανίας.
Συσχετίζονται οι αναταραχές στην Ιορδανία;
Ο πόλεμος στη Συρία έχει πνίξει την οικονομία της Ιορδανίας. Το χρέος του βασιλείου αυξήθηκε γρήγορα. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε στις 13 Νοεμβρίου (δηλαδή, παραμονή της αρχής της «Στήλης Καταιγίδων»), την αύξηση των τιμών της ενέργειας έως και 11% για τις δημόσιες μεταφορές και 53% για το οικιακό φυσικό αέριο. Αυτή η είδηση έχει τροφοδοτήσει ένα κίνημα διαμαρτυρίας που μαστίζει από την αρχή του έτους. Αμέσως, περίπου οι μισοί από τους 120.000 εκπαιδευτικούς των δημόσιων σχολείων κατέβηκαν σε απεργία.
Τη Παρασκευή 16, περισσότεροι από 10 000 ανθρώπους διαδήλωσαν στο κέντρο του Αμάν, φωνάζοντας: «η ελευθερία προέρχεται από το Θεό», «Αμπντουλάχ, ο χρόνος σου τελείωσε!», «Ο λαός θέλει την πτώση του καθεστώτος!». Η πομπή έφυγε από το τζαμί Husseini και πλαισιωνόταν από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους.
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία έχει συνάψει συμφωνία με το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου είναι ήδη στην εξουσία στο Μαρόκο, την Τυνησία, τη Λιβύη, την Αίγυπτο και τη Γάζα. Επιπλέον, ελέγχει τον νέα συριακό Εθνικό Συνασπισμό. Φιλοδοξεί να κυβερνήσει την Ιορδανία με ή χωρίς τον βασιλιά Αμπντουλάχ Β’.
Ο διασημότερος Ιορδανός Αδελφός Μουσουλμάνος είναι ο Χαλέντ Μεσάαλ, πρώην επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας της Χαμάς. Ο Μεσάαλ έζησε σε εξορία 2001 - 2012 στη Δαμασκό υπό την προστασία του συριακού κράτους. Τον Φεβρουάριο του 2012, ξαφνικά κατηγόρησε την κυβέρνηση του Μπασάρ αλ-Άσαντ ότι καταστείλει τον ίδιο τον λαό του και επέλεξε να μετακινηθεί στο Κατάρ, όπου ο εμίρης Χαμάντ αλ-Θανί υπήρξε ιδιαίτερα γενναιόδωρος μαζί του.
Συσχετίζονται οι αναταραχές στην Συρία;
Τον Ιούνιο, υπεγράφη μια ειρηνευτική συμφωνία στη Γενεύη μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων. Εντούτοις, υπονομεύτηκε αμέσως από μια αμερικανική φατρία που οργάνωσε διαρροές στον τύπο για την Δυτική συμμετοχή στα γεγονότα, αναγκάζοντας τον μεσολαβητή Κόφι Ανάν να παραιτηθεί. Η ίδια παράταξη στη συνέχεια προσπάθησε δύο φορές να τελειώσει στρατιωτικά τον πόλεμο διοργανώνοντας δύο μαζικές επιθέσεις στη Δαμασκό στις 18 Ιουλίου και στις 26 Σεπτεμβρίου. Υπό το φως αυτών των αποτυχιών, η κυβέρνηση Ομπάμα επέστρεψε στην αρχική συμφωνία και έχει δεσμευτεί να την εφαρμόσει μετά τις προεδρικές εκλογές και την αλλαγή των υπουργών.
Η συμφωνία προβλέπει την ανάπτυξη μιας ειρηνευτικής δύναμης των Ηνωμένων Εθνών, που αποτελείται κυρίως από αγήματα από την Οργάνωση του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ). Η δύναμη αυτή θα έχει αποστολή τον διαχωρισμό των εμπολέμων και να συλλάβει τους ξένους τζιχαντιστές που εισήχθηκαν στη Συρία. Αφήνοντας τη Ρωσία να επανεγκατασταθεί στη Μέση Ανατολή, η Ουάσιγκτον ελπίζει να ελαφρυνθεί από το βάρος της ασφάλειας του Ισραήλ.
Η Ρωσία θα εξασφαλίζει ότι το σιωνιστικό κράτος δεν θα είναι πλέον αντικείμενο επίθεσης και ούτε δεν θα επιτίθεται σε κανέναν. Η αμερικανική στρατιωτική απόσυρση από τη Μέση Ανατολή θα μπορούσε επομένως να συνεχίσει και ως εκ τούτου η Ουάσιγκτον θα επανανακτήσει την χαμένη ευελιξία της που έχασε εξαιτίας του μόνιμου τετ-α-τετ με το Τελ Αβίβ.
Υπό αυτό το πρίσμα, οι υποστηρικτές του ισραηλινού επεκτατισμού πρέπει να δράσουν στη Γάζα και, ενδεχομένως, στην Ιορδανία, πριν από τη ρωσική ανάπτυξη.
Ποια είναι τα πρώτα συμπεράσματα από το εν εξελίξει πόλεμο;
Ο πόλεμος έβαλε σε δοκιμασία το σύστημα αεράμυνας του Ισραήλ. Το σιωνιστικό κράτος έχει επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία του «Σιδερούς Θόλου», σύστημα ικανό να καταστρέψει όλες τις ρουκέτες και πυραύλους που εκτοξεύονται από τη Γάζα και το νότιο Λίβανο.
Το σύστημα αποδείχτηκε μη λειτουργικό όταν η Χεζμπολάχ έστειλε ένα μη επανδρωμένο αεροπλάνο να πετάξει επάνω από τον πυρηνικό εργοστάσιο της Ντιμόνα και όταν έγιναν οι δοκιμές των πυραύλων έδαφος-έδαφος Fajr-5.
Κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων ημερών της «Στήλης Καταιγίδων», η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ απάντησαν στον ισραηλινό βομβαρδισμό με ρουκέτες και πυραύλους. Φέρεται ότι ο «Σιδερούς Θόλος» ήταν σε θέση να αναχαιτίσει 210 πύραυλους σε λίγο παραπάνω από 800.
Ωστόσο, αυτή η στατιστική δεν σημαίνει και πολλά: το σύστημα φαίνεται να είναι ικανό μόνο να αναχαιτίσει πρωτόγονες ρουκέτες, όπως τις Κασάμ, όπως και να είναι ακατάλληλό έναντι λίγο πιο εξελιγμένων όπλων.
