Οι Ελληνες της Διασποράς
Του Αλεξη Παπαχελα
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr)
Δεν έχουμε ίσως καταλάβει ακόμη πόσο πολύ έχει δυσφημισθεί το όνομά μας, η πατρίδα μας διεθνώς. Πάρτε για παράδειγμα τα περίφημα debates των υποψηφίων για τις αμερικανικές εκλογές. Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών Μιτ Ρόμνεϊ επισείει συνεχώς και αδιαλείπτως την απειλή να γίνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες... Ελλάδα.
Η χώρα μας έχει ταυτισθεί με τη χρεοκοπία, την ανικανότητα επίλυσης προβλημάτων και γενικώς έχει αποκτήσει ένα εξαιρετικά αρνητικό στερεότυπο. Ποιος σοβαρός επενδυτής, εκτός από τα «κοράκια» των funds που ψάχνουν εξωφρενικές ευκαιρίες, θα έλθει να επενδύσει σε μια χώρα με τόσο κακή φήμη;
Μου προκαλεί, όμως, μεγάλη εντύπωση το γεγονός πως ο ελληνισμός της Διασποράς δεν μπορεί, ή δεν θέλει, να αντιδράσει. Πριν από μερικά χρόνια θα ήταν αδιανόητο να υπάρχει ένας Αμερικανός πολιτικός που να μιλάει με αυτό τον τρόπο για την Ελλάδα και να μην υπάρχει καμιά ουσιαστική και αποτελεσματική αντίδραση από την ελληνοαμερικανική κοινότητα. Το ελληνοαμερικανικό λόμπι δυστυχώς φυτοζωεί εδώ και πολλά χρόνια. Οι Ελληνες πολιτικοί πηγαινοέρχονται στη Νέα Υόρκη, αλλά ψάχνουν συνήθως για ευκαιρίες σε πολυκαταστήματα και έχουν επαφές με τους επαγγελματίες-ομογενείς και μόνο.
Πέραν όλων αυτών, όμως, διαπιστώνει κανείς και μια βαθύτατη απογοήτευση των Ελλήνων της Διασποράς με το πώς έχουμε καταντήσει εμείς οι ίδιοι, που ζούμε εδώ, τη χώρα. Ολοι έχουν να διηγηθούν ιστορίες διαφθοράς, τρελής γραφειοκρατίας, «πολέμου» που υπέστησαν όταν θέλησαν να κάνουν κάποια -μικρή ή μεγάλη- επένδυση. Είμαστε «χαμένοι στη μετάφραση» εμείς και οι συμπατριώτες μας στην Αμερική και αλλού. Δεν μπορούν να καταλάβουν την αδράνειά μας, το γιατί δεν λύνουμε τα δικά μας προβλήματα μόνοι μας. Ψάχνουν να δουν πώς το «σύστημα» έθαψε βαθιά όλα εκείνα τα ταλέντα και τις ικανότητες που κάνουν τη «ράτσα» μας να βρίσκεται στην κορυφή κάθε επαγγέλματος στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Αυστραλία, όπου ζουν Ελληνες.
Εχουν ακούσει τόσο μπλα-μπλα, τόση κοροϊδία από Ελληνες πολιτικούς, σε σημείο που δεν αντέχουν άλλο.
Υπάρχουν βεβαίως οι εξαιρέσεις, οι Ελληνες πατριώτες της Διασποράς, που χωρίς φανφάρες προσπαθούν να βοηθήσουν την πατρίδα τους, από τον Λογοθέτη, που βγάζει λόγους προτρέποντας άλλους Ελληνες να επενδύσουν στην Ελλάδα, έως τον Νομικό, που προσπαθεί να βοηθήσει με το χρέος - και άλλοι πολλοί.
Η αλήθεια όμως είναι μία: για να αλλάξει το στερεότυπο, ώστε να μην μπορεί ο κάθε κ. Ρόμνεϊ να πιάνει την πατρίδα μας στο στόμα του, πρέπει πρώτα απ’ όλα να παλέψουμε εμείς και να αποκτήσουμε μια χώρα για την οποία θα είμαστε υπερήφανοι.
