Από το Σεμνό & Ταπεινό
Η ιστορία με τη σύλληψη του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη, εξ αιτίας της δημοσίευσης της φερόμενης ως λίστας Λαγκάρντ, αναδεικνύει, εκ νέου, στοιχεία της παθογένειας και της υποκρισίας που διέπει την κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου, μα πάνω απ’ όλα, τη διπροσωπία των λεγόμενων «προοδευτικών» αριστερών.
Ο εν λόγω δημοσιογράφος υπέπεσε, προφανέστατα και χωρίς καμία αμφιβολία, στο ποινικώς κολάσιμο αδίκημα της παραβίασης προσωπικών δεδομένων. Ο ισχυρισμός του ότι η δημοσιοποίηση της λίστας εκ μέρους του δε συνιστά παραβίαση της σχετικής με τα προσωπικά δεδομένα νομοθεσίας, επειδή από τη λίστα είχαν απαλειφθεί τα ποσά που έκαστος των περιλαμβανομένων σε αυτή είχε αποστείλει στο εξωτερικό είναι τουλάχιστον έωλος και φαιδρός και δεν περιποιεί τιμή στον ίδιο, λαμβανομένης υπ’ όψης της εμπειρίας του αλλά και της ενασχόλησης του, εξ όσων γνωρίζω, με το αντικείμενο, ούτε ασφαλώς αντέχει σε σοβαρή κριτική και καλά θα πράξουν οι νομικοί του παραστάτες να μην την επαναλάβουν, διότι θα τους πάρουν με τις ντομάτες οι έχοντες ελάχιστη γνώση με τον εν λόγω κλάδο δικαίου.
Η δημοσιοποίηση της συγκεκριμένης λίστας, δυστυχώς, ήταν μία κίνηση καθαρά εντυπωσιασμού εκ μέρους του δημοσιογράφου – και εσχάτως εκδότη – ο οποίος «έπαιξε» με όρους ωφελιμιστικούς και καθαρά «μιντιακούς», καίτοι ο ίδιος τυγχάνει πολέμιος του εν λόγω «συστήματος».
Διότι δεν αρκεί μόνον η –υποκριτική και προσχηματική – εκ μέρους του επισήμανση ότι η ύπαρξη των συγκεκριμένων προσώπων στη λίστα δε σημαίνει, άνευ ετέρου, ότι έχουν παρανομήσει, ήτοι ότι τα χρήματα δεν δικαιολογούνται από τα εισοδήματά τους ή δεν έχουν φορολογηθεί (πράγμα που είναι και το ζητούμενο για την ελληνική Πολιτεία).
Διότι είναι προφανές ότι υπάρχουν στη λίστα πρόσωπα, τα οποία νομιμότατα μετέφεραν κεφάλαιά τους στο εξωτερικό. Ουδείς, όμως, δύναται να εξετάσει τη νομιμότητα ούτε και τα ποσά που μεταφέρθηκαν. Ωστόσο, οι άνθρωποι αυτοί έχουν, de facto, αποστερηθεί έναντι του κύκλου τους αλλά και της κοινωνίας ολόκληρης ,του «τεκμηρίου της αθωότητας». Κοινώς, έχουν, πλέον, διαπομπευτεί και στα μάτια κάθε κακόπιστου είναι ισόμοιροι του Άκη Τσοχατζόπουλου.
Θα μπορούσε, βέβαια, κανείς να ισχυριστεί ότι η ελευθερία των ΜΜΕ και το δικαίωμα πληροφόρησης του κοινού είναι αρχές που – ιδωμένες υπό το πρίσμα του ευρύτερου δημοσίου συμφέροντος – υπερτερούν του ατομικού δικαιώματος.
Πλην όμως, στην προκειμένη λίστα, εκτός των «μεγάλων» ή «μεγαλόσχημων» ονομάτων – προσώπων, οι οποίοι εκ της θέσεώς τους στο πολιτικο-οικονομικό σύστημα της χώρας είναι «εκτεθειμένοι» στον έλεγχο – δημοσιογραφικό ή κοινωνικό εν γένει – υπάρχουν και άνθρωποι άγνωστοι στο ευρύ κοινό, ελεύθεροι επαγγελματίες, επιχειρηματίες μέσου βεληνεκούς κλπ. Αυτοί, ομολογουμένως, δεν έχουν καμία υποχρέωση να υφίστανται την «ανθρωποφαγία» των ΜΜΕ, όχι, τουλάχιστον, μέχρι να αποδειχθεί η τέλεση εκ μέρους τους κάποιας αξιόποινης πράξης.
Ωστόσο, το πλέον σημαντικό της εν λόγω υπόθεσης, κατά τη γνώμη μου, είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος για άλλη μία φορά απέδειξε ότι κρίνει και λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Όταν, λόγου χάρη, προ εβδομάδων κυκλοφόρησε το όνομα του πρώην προέδρου του Συνασπισμού μεταξύ άλλων πολιτικών που φέρονταν να έχουν βγάλει λεφτά στο εξωτερικό, τα Συριζάκια βγήκαν στα κεραμίδια.
Το Σάββατο, ωστόσο, είδαμε την κυρία Δούρου σε θερμούς εναγκαλισμούς με τον κατηγορούμενο δημοσιογράφο έξω από την Εισαγγελία, αλλά και μία περίεργη ώσμωση στον ίδιο χώρο στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με δικηγόρο – βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Προφανώς, λοιπόν, για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο νόμος λειτουργεί με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Μας ενοχλεί, λόγου χάρη, το θρήσκευμα στις ταυτότητες (θυμάστε;) αλλά δεν μας πειράζει η δημόσια διαπόμπευση 2.000 και πλέον συμπολιτών μας.
Αν οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι επικίνδυνοι, με όλη και την κυριολεκτική σημασία της λέξης, τότε ποιοι είναι;
Μου είπε πρόσφατα φίλος, όψιμος Συριζαίος, (μου σπαράζει η καρδιά) ότι τουλάχιστον αυτοί είναι τίμιοι... Τίμιοι ή άτιμοι, δεν παύουν να είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ, καθώς εμφορούνται από μία καθαρά ΦΑΣΙΖΟΥΣΑ νοοτροπία.
Υ.Γ.: Εννοείται ότι αφήνω ασχολίαστη την πρωτοφανή επίσπευση της έγερσης της διαδικασίας του αυτοφώρου εκ μέρους της Ελληνικής Δικαιοσύνης ……
Σεμνός Ταπεινός
