Χωρίς ασυλία και υποστηρικτές ο Μπερλουσκόνι
Στα 78 του θα ζει με τον φόβο της σύλληψης
The Guardian
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr/)
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι φαίνεται αποφασισμένος να αντιστρέψει την παρατήρηση του Μαρξ ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, την πρώτη φορά ως τραγωδία και τη δεύτερη ως φάρσα. Εδώ και 20 χρόνια, και ιδίως την τελευταία πενταετία, ζούμε μια σουρεαλιστική φάρσα.
Τώρα, φαίνεται ότι θα πρέπει να παρακολουθήσουμε την τραγωδία.
Ενόσω η ιταλική Γερουσία ψήφιζε την αποπομπή Μπερλουσκόνι μετά την καταδίκη του για φοροδιαφυγή, εκείνος μιλούσε στους υποστηρικτές που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το σπίτι του στη Ρώμη. Υπήρχαν όλα τα σημάδια της εποχής της ακμής, οι σημαίες του κόμματός του, η ανάκρουση του εθνικού ύμνου και του ύμνου της Forza Italia, η ταύτιση στην ομιλία των συμφερόντων του με τα συμφέροντα του λαού, η επίμονη αναφορά στον εαυτό του όχι ως ηγέτη, ούτε ως δισεκατομμυριούχου, αλλά ως θύματος, και τέλος η επαφή με το κοινό, με τους υποστηρικτές να προσπαθούν να του σφίξουν ή να του φιλήσουν το χέρι.
Ομως, με τα δεδομένα του παρελθόντος, το πλήθος ήταν μικρό. Ο στενός δρόμος μπροστά από το κτίριο στο οποίο ζει υποχρέωσε τις τηλεοράσεις να μεταδώσουν μια εικόνα που έμοιαζε με δάσος από πανό, αλλά στην πραγματικότητα το πλήθος δεν ξεπερνούσε τα 2.000-3.000 άτομα (σίγουρα δεν ήταν 20.000 όπως ισχυρίστηκαν οι συνεργάτες του Μπερλουσκόνι). Σύμφωνα με πληροφορίες, στους παρευρισκομένους περιλαμβάνονταν και όσοι ήρθαν με πούλμαν από τη Λατίνα, στα νότια της Ρώμης, ευγενική προσφορά τοπικού πολιτικού, ο οποίος διώκεται με τον ίδιο νόμο περί εξυγίανσης της πολιτικής ζωής που οδήγησε στην αποπομπή Μπερλουσκόνι.
Ο πιο επιτυχημένος πολιτικός στη μεταπολεμική Ιταλία, ο μακροβιότερος Ιταλός πρωθυπουργός των τελευταίων χρόνων δεν εκπέμπει πια την εκθαμβωτική αύρα που τρεις φορές έπεισε τους συμπατριώτες του να τον εκλέξουν πρωθυπουργό. Καθώς οι Ιταλοί βιώνουν τη μακρύτερη περίοδο ύφεσης από το 1945, και ο Μπερλουσκόνι καταγγέλλει την περίοδο στασιμότητας κατά την οποία ο ίδιος ήταν πρωθυπουργός, φαίνεται όλο και πιο παράλογος, ακόμη και στα μάτια όσων τον ψήφισαν.
Από μία άποψη, έχει τελειώσει. Δεν κρατά πια στα χέρια του την τύχη της χώρας. Το αποφασιστικό γεγονός δεν ήταν η ψηφοφορία της Τετάρτης, αλλά η ψηφοφορία προ διμήνου, όταν ένα τμήμα του κόμματός του αρνήθηκε να συμπαραταχθεί μαζί του και να ανατρέψει την κυβέρνηση Λέτα.
Ετσι, στην κυβέρνηση Κεντροαριστεράς-Κεντροδεξιάς υπό τον Λέτα περιλαμβάνονται τώρα περίπου 60 πρώην βουλευτές και γερουσιαστές του Μπερλουσκόνι. Την παραμονή της αποπομπής του, ο πρώην πρωθυπουργός πήρε τους υπόλοιπους βουλευτές του και κάθησε στα έδρανα της αντιπολίτευσης.
Υστερα απ’ όλα αυτά, ο Λέτα μπορεί και να καταφέρει να μείνει στην εξουσία ώς το 2015 – πολλά θα εξαρτηθούν από το αν θα έχει τη στήριξη των συναδέλφων του στην Κεντροαριστερά.
Εχει μέλλον
Στο μεταξύ, ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος του χρόνου θα είναι 78 ετών, ζει στο εξής με τον φόβο σύλληψης. Η απόφαση της Τετάρτης τού στερεί τη βουλευτική ασυλία και άρα μπορεί να μπει στη φυλακή σε σχέση με οποιαδήποτε από τις τέσσερις δίκες που εκκρεμούν εις βάρος του. Από αυτή την άποψη, το έπος του Μπερλουσκόνι έχει μέλλον.
Με όλες αυτές τις δίκες και τα νομικά μπερδέματα, είναι σίγουρο ότι ο Μπερλουσκόνι δεν θα εξαφανιστεί από τις ειδήσεις. Το πάρτι μπορεί να τελείωσε, αλλά ο Μπερλουσκόνι είναι ο εφιάλτης κάθε οικοδεσπότη – είναι ο καλεσμένος που δεν λέει να περάσει το κατώφλι της πόρτας.
