Ο Erdogan ασθενεί – και η τουρκική οικονομία επίσης
Του Κώστα Ράπτη
(Πηγή : http://www.capital.gr/ και http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/03/erdogan.html#.T1dWEfFUw1k)
Δύο εξελίξεις των τελευταίων 24ωρων ήρθαν να αναδείξουν τις εστίες αβεβαιότητας που περιβάλλουν την πορεία της Τουρκίας.
Η πρώτη αφορά το τουρκικό πολιτικό σκηνικό και δη το ενδεχόμενο αντικατάστασης του πρωθυπουργού Erdogan λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει. Σύμφωνα με την εσωτερική αλληλογραφία των στελεχών του ινστιτούτου Stratfor, η οποία διέρρευσε μέσω Wikileaks, η επέμβαση στην οποία υπεβλήθη ο Erdogan στα τέλη Νοεμβρίου κατέδειξε ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός πάσχει από καρκίνο του παχέος εντέρου σε προχωρημένο στάδιο, με αποτέλεσμα να διατυπώνονται εκτιμήσεις ότι δεν του απομένουν παρά μόνο δύο χρόνια ζωής.
Υπενθυμίζεται ότι η πρώτη εκείνη επέμβαση (για την αφαίρεση τμήματος του εντέρου μήκους 20 εκατοστών) είχε πραγματοποιηθεί μυστικά, με αποτέλεσμα να διατυπώνονται κάθε είδους εικασίες, ενώ ακολούθησε και δεύτερη επέμβαση τον Φεβρουάριο. Την εκδοχή της νεοπλασματικής ασθένειας είχαν προβάλλει πρώτες ισραηλινές πηγές (Debka), ενώ η επίσημη ενημέρωση κάνει λόγω για αφαίρεση πολύποδα.
Εκτός από το να επικαλείται πηγές του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος η «Stratfor» προβαίνει και σε εκτιμήσεις για την διαφαινόμενη αλλαγή ηγεσίας στο κυβερνών κόμμα AKP, προβλέποντας μάλιστα μετάβαση στη νεώτερη γενιά στελεχών, με παραμερισμό του Abdullah Gul (συνιδρυτή του κόμματος και νυν Προέδρου της Δημοκρατίας) και του υπουργού Εξωτερικών Ahmet Davutoglu και ανάδειξη σε πρώτο πλάνο των τωρινών υπουργών Οικονομικών Ali Babacan και Ενέργειας Taner Yildiz. Επιπλέο, η «Stratfor» κρίνει ως μη αναστρέψιμη την απώλεια της δυνατότητας του τουρκικού στρατού να παρεμβαίνει καθοριστικά στα πολιτικά πράγματα.
Την ίδια ώρα, ανάλυση του οίκου αξιολόγησης Standard & Poor’s εμφανίζει την Τουρκία ως την πλέον τρωτή στους προερχόμενους από την ευρωζώνη κραδασμούς χώρα της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Δημοσιεύοντας τα αποτελέσματα νέου Δείκτης Ευαισθησίας Αναδυόμενης Ευρώπης (EESI), ο οποίος αξιολογεί τον αντίκτυπο της διατάραξης των εισροών κεφαλαίου σε 19 χώρες εκτός του ευρώ (εννέα Βαλκανικές, οκτώ πρώην Σοβιετικές καθώς και την Ουγγαρία και την Πολωνία) η S&P χαρακτηρίζει την Τουρκία ως την πιο ευάλωτη σε εξωτερικούς κινδύνους αναχρηματοδότησης, λόγω και της ταχύτατης (εν μέσω διαρκούς πιστωτικής επέκτασης αλλά και αύξησης των τιμών του πετρελαίου) διεύρυνσης του τουρκικού ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών στο 10% του ΑΕΠ.
«Ο κίνδυνος» κατά την S&P «έγκειται στο ότι, παρά την επανεξισορρόπηση που έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής, η ανανεωμένη απομόχλευση του χρηματοοικονομικού τομέα της Ευρωζώνης μπορεί να πυροδοτήσει αποσταθεροποιητικές εκροές κεφαλαίων από πολλές αναδυόμενες Ευρωπαϊκές οικονομίες, με αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη και στα δημόσια οικονομικά».
Τόσο ο Babacan όσο και ο υπουργός Οικονομικών Mehmet Simsek αμφισβήτησαν την εγκυρότητα των συμπερασμάτων της S&P, αντιτείνοντας τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της Τουρκίας και αποδίδοντας το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών κυρίως στις τιμές ενέργειας και την έντονη εγχώρια ζήτηση.
Του Κώστα Ράπτη
(Πηγή : http://www.capital.gr/ και http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/03/erdogan.html#.T1dWEfFUw1k)
Δύο εξελίξεις των τελευταίων 24ωρων ήρθαν να αναδείξουν τις εστίες αβεβαιότητας που περιβάλλουν την πορεία της Τουρκίας.
Η πρώτη αφορά το τουρκικό πολιτικό σκηνικό και δη το ενδεχόμενο αντικατάστασης του πρωθυπουργού Erdogan λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει. Σύμφωνα με την εσωτερική αλληλογραφία των στελεχών του ινστιτούτου Stratfor, η οποία διέρρευσε μέσω Wikileaks, η επέμβαση στην οποία υπεβλήθη ο Erdogan στα τέλη Νοεμβρίου κατέδειξε ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός πάσχει από καρκίνο του παχέος εντέρου σε προχωρημένο στάδιο, με αποτέλεσμα να διατυπώνονται εκτιμήσεις ότι δεν του απομένουν παρά μόνο δύο χρόνια ζωής.
Υπενθυμίζεται ότι η πρώτη εκείνη επέμβαση (για την αφαίρεση τμήματος του εντέρου μήκους 20 εκατοστών) είχε πραγματοποιηθεί μυστικά, με αποτέλεσμα να διατυπώνονται κάθε είδους εικασίες, ενώ ακολούθησε και δεύτερη επέμβαση τον Φεβρουάριο. Την εκδοχή της νεοπλασματικής ασθένειας είχαν προβάλλει πρώτες ισραηλινές πηγές (Debka), ενώ η επίσημη ενημέρωση κάνει λόγω για αφαίρεση πολύποδα.
Εκτός από το να επικαλείται πηγές του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος η «Stratfor» προβαίνει και σε εκτιμήσεις για την διαφαινόμενη αλλαγή ηγεσίας στο κυβερνών κόμμα AKP, προβλέποντας μάλιστα μετάβαση στη νεώτερη γενιά στελεχών, με παραμερισμό του Abdullah Gul (συνιδρυτή του κόμματος και νυν Προέδρου της Δημοκρατίας) και του υπουργού Εξωτερικών Ahmet Davutoglu και ανάδειξη σε πρώτο πλάνο των τωρινών υπουργών Οικονομικών Ali Babacan και Ενέργειας Taner Yildiz. Επιπλέο, η «Stratfor» κρίνει ως μη αναστρέψιμη την απώλεια της δυνατότητας του τουρκικού στρατού να παρεμβαίνει καθοριστικά στα πολιτικά πράγματα.
Την ίδια ώρα, ανάλυση του οίκου αξιολόγησης Standard & Poor’s εμφανίζει την Τουρκία ως την πλέον τρωτή στους προερχόμενους από την ευρωζώνη κραδασμούς χώρα της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Δημοσιεύοντας τα αποτελέσματα νέου Δείκτης Ευαισθησίας Αναδυόμενης Ευρώπης (EESI), ο οποίος αξιολογεί τον αντίκτυπο της διατάραξης των εισροών κεφαλαίου σε 19 χώρες εκτός του ευρώ (εννέα Βαλκανικές, οκτώ πρώην Σοβιετικές καθώς και την Ουγγαρία και την Πολωνία) η S&P χαρακτηρίζει την Τουρκία ως την πιο ευάλωτη σε εξωτερικούς κινδύνους αναχρηματοδότησης, λόγω και της ταχύτατης (εν μέσω διαρκούς πιστωτικής επέκτασης αλλά και αύξησης των τιμών του πετρελαίου) διεύρυνσης του τουρκικού ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών στο 10% του ΑΕΠ.
«Ο κίνδυνος» κατά την S&P «έγκειται στο ότι, παρά την επανεξισορρόπηση που έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής, η ανανεωμένη απομόχλευση του χρηματοοικονομικού τομέα της Ευρωζώνης μπορεί να πυροδοτήσει αποσταθεροποιητικές εκροές κεφαλαίων από πολλές αναδυόμενες Ευρωπαϊκές οικονομίες, με αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη και στα δημόσια οικονομικά».
Τόσο ο Babacan όσο και ο υπουργός Οικονομικών Mehmet Simsek αμφισβήτησαν την εγκυρότητα των συμπερασμάτων της S&P, αντιτείνοντας τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της Τουρκίας και αποδίδοντας το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών κυρίως στις τιμές ενέργειας και την έντονη εγχώρια ζήτηση.