Της Ζέζας Ζήκου
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_17/03/2012_433353)
Η δεύτερη δανειακή σύμβαση με τις σφραγίδες της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ υπό όρους -δηλαδή το Μνημόνιο 2- υλοποιείται.
Η κυβέρνηση σε αγώνα δρόμου με διαδικασίες fast track πέρασε από τη Βουλή ένα τεχνικό κείμενο 700 σελίδων συντεταγμένο τελικά από ξένους, που καθορίζει την τύχη της χώρας μας για δεκαετίες και που ελάχιστοι βουλευτές είναι σε θέση να μελετήσουν αλλά ούτε και ο χρόνος τους δόθηκε.
Με αυτήν η Ελλάδα εξασφαλίζει χρηματοδότηση ύψους 109,1 δισ. ευρώ από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (EFSF). Ποσό το οποίο μαζί με τα κεφάλαια που ήδη έχουν εισρεύσει με τη μορφή εγγυήσεων για την ολοκλήρωση του PSI, αυξάνεται στα 144,6 δισ. ευρώ. Επίσης, το Μνημόνιο 2 προβλέπει ενισχυμένη εποπτεία της εφαρμογής των όρων οικονομικής πολιτικής (παρουσία επιτόπου επιθεωρητών της Επιτροπής, εκταμιεύσεις μόνον αν εκπληρώνονται συγκεκριμένοι όροι, και το EFSF θα έχει προτεραιότητα στην αποπληρωμή των δανείων). Και, επίσης, συνοδεύεται από διευρυμένη τεχνική βοήθεια για την ανάπτυξη με την αξιοποίηση πάσης φύσεως εξωτερικών πόρων. Η προσαρμογή της χώρας όπως προβλέπεται στο Μνημόνιο 2 ανήκει στην κατηγορία των μεταρρυθμίσεων μεγάλης κλίμακας. Και το δίκαιο που θα διέπει τα νέα δάνεια θα είναι το αγγλικό και τα δικαστήρια που θα δικάσουν τυχόν διαμάχες θα είναι του Λουξεμβούργου. Ομως, οι πιθανότητες να αποτύχει και το Μνημόνιο 2 είναι πολλές παρά την ενισχυμένη διεθνή επιτήρηση των ελληνικών αρχών. Η διεθνής εποπτεία δεν εγγυάται την επιτυχία αν αποσταθεροποιηθούν η κοινωνία και το ελληνικό πολιτικό σύστημα!
Στην ψηφοφορία για την έγκριση των βασικών κειμένων του Μνημονίου 2 τη «Μαύρη» Κυριακή 12 Φεβρουαρίου που κάηκαν ιστορικά κτίρια στην καρδιά της Αθήνας και συνειδήσεις στη Βουλή, δεν έγινε ουσιαστική συζήτηση. Οι περισσότερες παρεμβάσεις απογοητευτικές, χαμηλού επιπέδου, τυχαίες και άδικες, ασύνδετες μεταξύ τους δικαιολογούσαν τις επιβαλλόμενες θυσίες -για τους πολλούς βέβαια, όχι για τους ίδιους- ως ανεπιθύμητες μεν αλλά αναγκαίες απλά για να εξασφαλισθούν νέα δάνεια! Μια ολόκληρη κυβέρνηση, υπουργοί και βουλευτές, Γραμματείς και Φαρισαίοι σε ρόλο delivery των εντολών της Μέρκελ και του ΔΝΤ. Ολίγιστοι πολιτικοί!
Παρά τη διαγραφή 107 δισ. του χρέους μέσω του PSI, το νέο δάνειο των 130 δισ., τα περιβόητα κονδύλια του ΕΣΠΑ και τα λοιπά χρηματοδοτικά προγράμματα, οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν την κρίση. Με σφαγιασμό των εργασιακών δικαιωμάτων, με προοδευτική κατάλυση του κοινωνικού κράτους, με την ανεργία και την ανέχεια. Δυστυχώς αυτό το δράμα δεν φαίνεται να συγκινεί κανένα.
Ούτε την ελληνική κυβέρνηση, ούτε τους Ευρωπαίους εταίρους που κόπτονται για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, αλλά αδιαφορούν για τη στήριξη της κοινωνίας. Η Ελλάδα, όμως, δεν πρόκειται να γίνει ανταγωνιστική λόγω χαμηλών μισθών, όταν δίπλα της βρίσκονται η Αλβανία, η Βουλγαρία και οι λοιπές.
Η ύφεση που «έγραψε» 7,5% το τελευταίο τρίμηνο του 2011, θα κάνει νέα βουτιά τη φετινή χρονιά. Με αυτά τα δεδομένα η επιστροφή στην ανάπτυξη αρχίζει να μοιάζει με μακρινό όνειρο και η επούλωση των ανοιχτών πληγών στην κοινωνία θα χρειαστεί πολλά χρόνια, αν ποτέ επιτευχθεί.
Ενώ η κυβέρνηση Παπαδήμου, αποφάσισε κατ’ εντολήν της Κομισιόν να μην εξαιρεθούν από το «κούρεμα» των ομολόγων που κατέχουν 11.000 πολίτες. Και ο αμετροεπής Βενιζέλος να απειλεί τις διοικήσεις των ασφαλιστικών Ταμείων που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν εθελοντικά στο PSI -δηλαδή, να αποδεχθούν τη μείωση της περιουσίας τους κατά περίπου 70%- πως «χωρίς την ανταλλαγή των ομολόγων δεν θα υπάρχει καθόλου σύνταξη»
