Το θέμα του κουρέματος των ιδιωτικών δανείων, στεγαστικών, καταναλωτικών και επιχειρηματικών, είναι πάρα πολύ σημαντικό για να μπορέσει ο τόπος να ανασάνει.
Είναι ίσως η τελευταία ελπίδα για να κινηθεί η οικονομία, αλλά κυρίως για να μην καταρρεύσουν οσονούπω κι εκείνοι που σήμερα είναι σε θέση να καταβάλουν τις δόσεις των δανείων που έχουν λάβει.
Το κούρεμα των ιδιωτικών δανείων είναι μεν υλοποιήσιμο, αλλά θέλει πολύ προσπάθεια και κυρίως πολιτική βούληση. Το παράδειγμα της Ισλανδίας δύναται να αποτελέσει τον φάρο της προσπάθειας.
Συνεπώς θα ήταν φρόνιμο, όποιος δίδει ελπίδες προεκλογικά στον κόσμο ότι θα το υλοποιήσει, να έχει τα ...κότσια να το πράξει και μετεκλογικά. Όταν δηλαδή τα αλήστου μνήμης "Θα...", δεν έχουν πια θέση, αφού οι εξαγγελίες θα πρέπει να εφαρμόζονται.
Τότε να δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος, αφού είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι εγχώριοι τραπεζίτες ούτε να ακούσουν δεν θέλουν για κούρεμα των ιδιωτικών δανείων. Οι οποίοι τραπεζίτες, ας μην ξεχνάμε, έχουν πολλάκις αποδείξει διαθέτουν αρκετή πολιτική δύναμη για να επιβάλουν τα θέλω τους.
Οπότε, για να μην δούμε να επαναλαμβάνεται αντιστοίχως το κωμικό "Λεφτά υπάρχουν", καλό θα είναι εκείνοι που διακινούν προεκλογικά το σενάριο περί κουρέματος των ιδιωτικών δανείων, να διασφαλίσουν ότι είναι σε θέση να το φέρουν εις πέρας μετά τις εκλογές.
Ας μην ξεχνάνε, πόσο γελοιοποιήθηκε σε συντομότατο χρονικό διάστημα ο τελευταίος που ξεγέλασε προεκλογικά το λαό της χώρας υφαρπάζοντας την ψήφο του.
Ο πολιτικός χρόνος μέσα στον οποίο αποδεικνύεται ένας πολιτικός ηγέτης άχρηστος και ανίκανος έχει πια μειωθεί στο ελάχιστο.
Ας το έχουμε υπ' όψιν μας.
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
