Πλησιάζει η ώρα της αναμέτρησης Μαξίμου-ΥΠΟΙΚ
Του Νίκου Φιλιππίδη
(Πηγή : http://www.liberal.gr)
Έχουν συμπληρωθεί 7μήνες από την σημαντική επιδείνωση των σχέσεων του υπουργού Οικονομικών και του Μεγάρου Μαξίμου, όταν ο πρωθυπουργός μονομερώς ανακοίνωνε την καταβολή του επιδόματος στους συνταξιούχους, χρεώνοντας στον υπουργό του το αρνητικό αποτέλεσμα του Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου.
Εκ τότε οι δύο πλευρές, αν και η παρουσία του Ε. Τσακαλώτου στο Μέγαρο Μαξίμου έγινε είδος προς εξαφάνιση, διατήρησαν σε γενικές γραμμές χαμηλούς τόνους. Ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις δεν έλειψαν οι εκατέρωθεν βολές.
Στις 13 Φεβρουαρίου ήταν το πρώτο άδειασμα του Ε. Τσακαλώτου στον πρωθυπουργό μετά από όσα είχε υποστεί από τους κυβερνητικούς χειρισμούς τον Δεκέμβριο του 2016. Σε συνέντευξή του στο δελτίο ειδήσεων του Ant1 είπε ούτε λίγο ούτε πολύ αναφερόμενος σε δηλώσεις του πρωθυπουργού που απέκλειαν την λήψη μέτρων ότι «τι θέλατε να πει; Να πει ότι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε 1 δισ. και μετά αυτοί να το πάνε στα 2 δισ; Τι θέλατε να πει; Ο πρωθυπουργός πρέπει να κρατήσει μια γραμμή όσο σκληρή γίνεται για να κάνεις όσο μικρότερη υποχώρηση...» προεξοφλώντας εμμέσως ότι στη συμφωνία που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση θα έρθουν νέα μέτρα, όπως και έγινε... Απλά στο κάδρο έβαλε τεχνηέντως και τον πρωθυπουργό..
Στις 24 Φεβρουαρίου ήρθε και η απάντηση από τον Αλέξη Τσίπρα «αυτή τη θέση, ότι δεν θα δεχθούμε ούτε ένα ευρώ λιτότητα, όταν το είπα με λοιδορήσατε. Με είπατε ψεύτη και οι ηπιότεροι και ότι αποτελούσε μια διαπραγματευτική τακτική. Αυτή η θέση για ούτε ένα ευρώ λιτότητας έγινε σεβαστή από όλους. Σεβάστηκαν τις θυσίες του ελληνικού λαού. Υπήρξε την προηγούμενη Δευτέρα μια σημαντική μεταστροφή των δανειστών». Προφανώς επιβεβαιώθηκαν 5 μήνες μετά όσοι κατηγόρησαν τον πρωθυπουργό..
Στις 18 Φεβρουαρίου ο Ευκλείδης Τσακαλώτος παραδεχόταν για πρώτη φορά στη Βουλή τη διατήρηση υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% και άρα την λήψη μέτρων διαρκούς λιτότητας, την στιγμή που λίγες εβδομάδες πριν ο πρωθυπουργός τόνιζε ότι "είναι απολύτως αδύνατον να διατηρηθούν πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% μετά το 2018 αν δεν θέλουμε να πνίξουμε την ελληνική οικονομία και αν δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε συνθήκες διαρκούς και μακροχρόνιας στασιμότητας». Στις 7 Μαρτίου την ώρα που ο πρωθυπουργός κατά την εισήγησή του στο υπουργικό συμβούλιο ανέφερε ότι η Ελλάδα έχει γυρίσει σελίδα, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «έπειτα από 7 χρόνια καταστροφικής ύφεσης η χώρα έχει επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης», η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωνε την παραμονή της οικονομίας σε ύφεση στο 4ο τρίμηνο του 2016. Την επομένη μιλώντας στον ΣΚΑΪ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωνε: «Να ρωτήσετε τον υπουργό, εγώ δεν το γνωρίζω αυτό», φράση που ερμηνεύτηκε ως δηλωτική της απόστασης που χωρίζει το υπουργείο Οικονομικών και το Μαξίμου.
Στο Μαξίμου δεν είδαν με θετικό μάτι χρεώνοντας στον Ε. Τσακαλώτο, ακόμα και την επίθεση του W. Schaeuble προς τον πρωθυπουργό, που συνοδεύτηκε με εγκωμιαστικά λόγια του γερμανού υπουργού Οικονομικών προς τον Έλληνα ομολογό του, λίγες μέρες πριν την συμφωνία της 15ης Ιουνίου.
Το χτεσινό άδειασμα του πρωθυπουργού και από τον έτερο πόλο του ΥΠΟΙΚ τον αναπληρωτή υπουργό Γ. Χουλιαράκη, εντάσσονται στο ίδιο πλαίσιο των κακών σχέσεων αυτών που «τράβηξαν το κουπί» της διαπραγμάτευσης με την ηγετική ομάδα πλησίον του πρωθυπουργού. Παράλληλα διέψευσαν και τις διαρροές Μαξίμου, περί κακών σχέσεων μεταξύ Τσακαλώτου και Χουλιαράκη.
Το ερώτημα πλέον είναι πότε θα γίνει η τελική αναμέτρηση των δύο πλευρών, καθώς για την ώρα ούτε ο πρωθυπουργός έχει προχωρήσει στην καρατόμηση των δύο βασικών του διαπραγματευτών, ούτε όμως οι δύο υπουργοί έχουν αποχωρήσει οικειοθελώς από την κυβέρνηση, όπως θα συνέβαινε σε οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση.
Το πιθανότερο είναι ότι το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών θα γίνει εντός του Ιουλίου και θα κριθεί από το αποτέλεσμα πιθανής εξόδου στις αγορές. Εάν καταφέρει το οικονομικό επιτελείο να «χτίσει» ένα καλό αφήγημα για τον πρωθυπουργό πετυχαίνοντας ένα καλό αποτέλεσμα κάλυψης, αλλά κυρίως ένα χαμηλό επιτόκιο, τότε όλα καλά. Αν όχι τότε η έκρηξη θα να θεωρείται βέβαιη με επιπτώσεις συστημικού χαρακτήρα και για το κόμμα..
