Τα πράγματα δεν φαίνεται να εξελίσσονται δεξιά (sic) για τον Τσίπρα. Οι υποσχέσεις που έλαβε από την Γερμανία (κυρίως) και το ΔΝΤ όταν έφερνε στην Βουλή το Μνημόνιο IV, δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί.
Υποτίθεται ότι είχε συμφωνηθεί να ψηφίσει η κυβέρνηση το σύνολο των μέτρων που απαιτούσαν οι δανειστές για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, και ως αντάλλαγμα θα του παρείχαν μία κάποια συμφωνία για το χρέος που θα μπορούσε να πουλήσει στο εσωτερικό. Και ως μπόνους τη δυνατότητα να ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Αρκεί να τα ψήφιζε όλα.
Αλλά και ο πρωθυπουργός είχε από πέρσι κιόλας τέτοια εποχή επιλέξει να καθυστερήσει όσο μπορούσε τη διαπραγμάτευση, ελπίζοντας μεγαλύτερα ανταλλάγματα για το χρέος.
Υποτίθεται λοιπόν ότι όλα ήταν συμφωνημένα και όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι.
Ο Τσίπρας θα έπαιρνε μια επικοινωνιακή λύση για το χρέος μετά από "σκληρή" διαπραγμάτευση, όλα τα μέτρα που ήθελε το ΔΝΤ θα ψηφίζονταν, Μέρκελ και Σόιμπλε θα έλεγαν στους ψηφοφόρους τους ότι το ΔΝΤ συνεχίζει στο πρόγραμμα και ότι οι Έλληνες θα συνεχίσουν να ματώνουν, και η ΕΚΤ μετά το πράσινο φως του ΔΝΤ για το χρέος θα αποφάσιζε την ένταξη της Ελλάδος στα QE.
Υποτίθεται ότι αυτή ήταν η συμφωνία. Win - win.
Και ενώ οι πάντες προεξοφλούσαν happy end, το ΔΝΤ έκανε πίσω στο θέμα της βιωσιμότητας του χρέους και η Γερμανία (προφανώς κατόπιν προσυνεννοήσεως μεταξύ τους) οχυρώθηκε πίσω από την άρνηση του ΔΝΤ και παρέπεμψε την ελάφρυνση του χρέους μετά τις γερμανικές εκλογές.
Και εκεί που ο Τσίπρας κομπορρημονούσε περί γραβάτας και λύσεως "too good to be true", είδε ξανά τοίχο μπροστά του.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν τον άδειασαν πράγματι. Ή αν το αδιέξοδο εντάσσεται στο επικοινωνιακό παιχνίδι όλων των πλευρών και είναι για το θεαθήναι. Θα φανεί άμεσα. Εντός των επόμενων ημερών του Ιουνίου, αν ήταν προκατασκευασμένο το σκηνικό ρήξης. Τον Ιούλιο τα ψέμματα τελειώνουν και απαιτούνται 7-8 δισ για την αποπληρωμή δόσεων. Τα οποία φυσικά δεν υπάρχουν.
Σε κάθε περίπτωση αποκλείεται να δοθεί στον Τσίπρα η λύση που είχε στο μυαλό του και την οποία μάλλον του είχαν υποσχεθεί. Ασχέτως τι θα επικοινωνηθεί στο τέλος στην ημεδαπή, δεν υπάρχει περίπτωση να δοθεί κάτι περισσότερο από μια νέα δέσμευση για οριστική λύση του χρέους κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον και κάποια μέτρα ελάφρυνσης του χρέους από το 2060...
Αφού απαντηθεί το ερώτημα αν τον άδειασαν, θα πρέπει να δούμε και το γιατί.
Θεωρούν οι δανειστές ότι ό,τι ήταν να τους δώσει ο Τσίπρας, το έδωσε και τους είναι πια άχρηστος; Βλέπουν δηλαδή ότι δεν έχει μέλλον η κυβέρνησή του και πάνε στον επόμενο; Όπως δηλαδή έπραξαν με το Σαμαρά.
Ο προ δύο μόλις ετών κυρίαρχος του παιχνιδιού Τσίπρας είναι προ της πτώσεως;
Μήπως η "κατάρα" των Μνημονιακών κυβερνήσεων χτύπησε έναν ακόμη πρωθυπουργό καθιστώντας και τον Τσίπρα το ίδιο γρήγορα αναλώσιμο όπως και τους Παπανδρέου - Σαμαρά; Και μάλιστα στο ίδιο χρονικό διάστημα. Δύο έτη μάξιμουμ και ας πιάσει άλλος σειρά.
Αυτή τη στιγμή δεν θα στοιχημάτιζα υπέρ του ενός ή του άλλου ενδεχομένου; Αν και πιο πιθανό μου φαίνεται ότι η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει και οι δανειστές έχουν επιλέξει να αυξήσουν την ταχύτητά της...
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
