Από τον ΣΣ
Την προσεχή Τρίτη λήγει η προθεσμία μέσα στην οποία πολυμελής επιτροπή που συγκροτήθηκε στο Υπ. Εσωτερικών καλείται να προτείνει τελικές αλλαγές στην εκλογική διαδικασία ανάδειξης των οργάνων Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Οι εργασίες της έχουν προχωρήσει αρκετά. Αν δεν αλλάξει κάτι θεαματικά τις μέρες που απομένουν (συνηθισμένοι είμαστε) και με βάση όσα ως τώρα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, δύο είναι τα βασικά σημεία, τα οποία, αν προχωρήσουν, ώστε να γίνουν νόμος του κράτους, θα εγείρουν σοβαρές αμφισβητήσεις συνταγματικής και δημοκρατικής νομιμότητας: η καθιέρωση απλής αναλογικής και η παροχή δικαιώματος ψήφου σε νόμιμους μετανάστες.
Η πρώτη αλλαγή προβλέπει κατανομή όλων πλέον και όχι μέρους των εδρών στους δημοτικούς και περιφερειακούς συνδυασμούς με απλή αναλογική με βάση υπολογισμού τις ψήφους που λαμβάνουν στον πρώτο γύρο και κατάργηση του -καθοριστικού για την ομαλή διοίκηση- μπόνους για τον συνδυασμό του εκλεγομένου σε δεύτερο γύρο δημάρχου. Η εκλογή δημάρχου θα συνεχίσει να γίνεται όπως και σήμερα.
Η απλή αναλογική θα καταδικάσει τους δήμους -κυρίως- και τις περιφέρειες σε μόνιμη ακυβερνησία ή νόμιμη κακοδιοίκηση. Δένει τα χέρια του δημάρχου/περιφερειάρχη, υπό προϋποθέσεις τον υποβαθμίζει έως και σε προσβλητικό βαθμό,ακυρώνοντας έτσι την ψήφο των πολιτών, συνεπάγεται συγκλίσεις που δεν θα είναι πάντα εφικτές και προκαλεί σημαντικές καθυστερήσεις στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων.
Ακόμα χειρότερα διευκολύνει (στην καλύτερη περίπτωση ψιθύρους για) συναλλαγές για τη διαμόρφωση πλειοψηφίων, βυθίζει στο χάος ακόμα και ζωτικές λειτουργίες της καθημερινής ζωής στην περίπτωση που η αντιπαράθεση της συγκυρίας δεν θα καθιστά εφικτή μια γρήγορη απόφαση και προκαλεί τραγελαφικές αντιφάσεις. Αν εφαρμοζόταν στις εκλογές του 2014 θα βρισκόμασταν μπροστά σε τραγελαφικές καταστάσεις:
- Θα είχαμε δήμους στους οποίους ο συνδυασμός του εκλεγέντος δημάρχου θα είχε τους μισούς ή λίγο παραπάνω συμβούλους από εκείνον του μη εκλεγέντος.
- Σε αρκετούς άλλους,ο δεύτερος και ο τρίτος συνδυασμός θα μπορούσαν να παρακάμπτουν τον δήμαρχο και συνασπιζόμενοι να εκδίδουν αντίθετες με τη βούλησή του αποφάσεις.
- Σε κάποια ακραία περίπτωση,θα μπορούσαν να αποφασίζουν για τα δημοτικά πράγματα οι ιδεολογικά συγγενείς τρίτος, πέμπτος και έκτος συνδυασμοί, χωρίς τη σύμπραξη πρώτου και δεύτερου.
- Αλλού θα χρειαζόταν η σύμπραξη τριών,τεσσάρων ή και πέντε παρατάξεων για να εκδοθεί απόφαση (αναλυτική αναφορά εδώ των ανά την Ελλάδα εκατοντάδων τέτοιων περιπτώσεων θα κουράσει).
Άλλη πρόταση φέρει προ των πυλών την παροχή δικαιώματος ψήφου σε νόμιμους μετανάστες. Το Σύνταγμα της χώρας με τα άρθρα 51,52 και 102 είναι σαφές. Ο συνταγματικός νομοθέτης χρησιμοποιεί κατά τρόπο ενιαίο τον όρο «λαός» ως συστατικό στοιχείο του Κράτους και ως ανώτατο όργανο αυτού. Δεν υφίστανται κατά το Σύνταγμα διάφοροι «λαοί» με διαφορετική σύνθεση έκαστος. Υπάρχει ένας Λαός, ο οποίος συντίθεται από όλους τους Έλληνες πολίτες και μόνον, δηλαδή όλους τους κεκτημένους την ελληνική ιθαγένεια και ο λαός αυτός είναι φορέας της κυριαρχίας, που ρυθμίζει με την ψήφο του την άσκηση της δημοσίας εξουσίας, είτε αυτή αναφέρεται ευθέως στο Κράτος, είτε κατά τόπον δηλ. στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης οιασδήποτε βαθμίδας. Είναι αδιανόητο να συζητείται τυχόν χορήγηση τέτοιου δικαιώματος σε όποιον δεν έχει ελληνική ιθαγένεια.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να παραδεχτεί ότι, όπως στις βουλευτικές, έτσι και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, θα καταλάβει τη δεύτερη ή τρίτη θέση, έχει πολλές θεσμικές διεξόδους να το κάνει. Τέτοια, πάντως, δεν είναι η πρόκληση χάους στην πιο προσιτή στον απλό Έλληνα πολίτη βαθμίδα εξουσίας, την αυτοδιοίκηση. Ούτε, πολύ περισσότερο,η απαίτηση να κυβερνά ή να διοικεί ο δεύτερος κι ο τρίτος σε ψήφους.
