Δεν είναι όλοι ίδιοι - κάποιοι είναι χειρότεροι
Στέφανος Κασιμάτης
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Στις 24 του μηνός έλαβα από την ΠΟΕ-ΟΤΑ την κάτωθι επιστολή, αποτελούμενη από τέσσερις παραγράφους: «Διαβάσαμε στο φύλλο της 5ης Φεβρουαρίου 2015 στην "Καθημερινή", με μεγάλη πράγματι καθυστέρηση, ένα ακόμη ευφυολόγημα, μια λεζάντα στην οποία για ακόμη μια φορά βγάζετε τη χολή σας σε βάρος μιας εκ των πιο δυναμικών Ομοσπονδιών του Δημόσιου Τομέα, της ΠΟΕ-ΟΤΑ και των εκπροσώπων της.Σας πληροφορούμε, πως οι συνδικαλιστές δεν είναι όλοι ίδιοι όπως εσείς θέλετε να υβρίζετε, να λοιδορείτε και εν συνεχεία να στέκεστε αυτάρεσκα στον καθρέπτη σας και να λέτε, πάλι εκτέλεσα το “δημοσιογραφικό” μου καθήκον, αν όλοι γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται πως δεν είναι αυτό που επιτάσσει η δεοντολογία αλλά τα συμφέροντα.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι κ. Κασιμάτη και έχουμε σαφώς τρόπους. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να στείλουμε και σε εσάς την προτομή του Κλεισθένη που είναι το έμβλημα της Ομοσπονδίας μας. Αποφύγαμε να έρθουμε από το γραφείο σας να την παραδώσουμε διά ζώσης γιατί απλά, ίσως ξεχνούσαμε για λίγο τους καλούς τρόπους μας και σας τη φέρναμε στο κεφάλι.
Κι όχι τίποτα άλλο, θα πήγαινε στράφι μια προτομή του Κλεισθένη. Αν και μόνον τότε ίσως καταλαβαίνατε πραγματικά πως για εμάς όλοι οι αρχαίοι δεν είναι ίδιοι». Υπογράφεται ιδιοχείρως από τον πρόεδρο της ΠΟΕ-ΟΤΑ Θ. Μπαλασόπουλο και τον γενικό γραμματέα Γ. Τσούνη.
Τρεις παρατηρήσεις έχω μόνον και τίποτε άλλο. Η πρώτη: πράγματι δεν είναι όλοι οι συνδικαλιστές ίδιοι· κάποιοι είναι πολύ χειρότεροι από τους άλλους. Ιδίως εκείνοι οι οποίοι, νομίζοντας ότι κάνουν χιούμορ, διατυπώνουν γραπτώς και ενυπογράφως την απειλή σωματικής βίας. (Απορίας άξιο, πάντως, είναι πως οι συντάκτες της επιστολής δεν την έδειξαν σε δικηγόρο προτού την αποστείλουν...). Η δεύτερη παρατήρηση: πείθομαι για τους «καλούς τρόπους» του κ. Μπαλασόπουλου, όσο και αν είναι ενοχλητική η άτεχνη περιαυτολογία του επί του θέματος. Διότι, ναι, άλλο πράγμα να ανοίξεις το κεφάλι του άλλου με ένα καδρόνι και άλλο με μια προτομή και δη του Κλεισθένους. Το ένα δείχνει κτηνώδη ωμότητα, το άλλο επεξεργασμένη ωμότητα - μικρή η διαφορά αλλά σαφής. Τέλος, η τρίτη παρατήρηση: περιττεύει η ακροτελεύτια επισήμανση ότι «για εμάς όλοι οι αρχαίοι δεν είναι οι ίδιοι». Από τα προηγηθέντα καταλάβαμε ότι γι’ αυτούς ορισμένοι αρχαίοι είναι απλώς αρχαίοι και η θέση τους είναι στις βιβλιοθήκες, ενώ άλλοι αρχαίοι είναι προτομές και, συνεπώς, χρήσιμοι για να ανοίγουν κεφάλια, εφόσον αυτό απαιτούν τα δίκαια «μιας εκ των πλέον δυναμικών Ομοσπονδιών του Δημόσιου Τομέα».
Ο ωραίος κοιμώμενος
«Ο Σαμαράς είναι ένα πτώμα. Εμείς πρέπει να δούμε τώρα πώς θα το ξεφορτωθούμε, για να μην μας κατηγορήσουν ότι τον σκοτώσαμε εμείς». Η εύστοχη παρομοίωση ελέχθη σε νυκτερινή σύναξη βουλευτών της Ν.Δ. και εξέφραζε τα κρατούντα πνεύματα στην Κ.Ο. προ τριών εβδομάδων. Τώρα όμως η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική: διότι, ενώ ουδείς αμφισβητεί ότι ο Αντώνης Σαμαράς ανήκει στο παρελθόν, ταυτοχρόνως κανείς δεν ενοχλείται από την παραμονή του στην εξουσία. Εχουν δεχθεί ότι το κόμμα τους -ό,τι απέμεινε από αυτό- είναι στην πραγματικότητα ακέφαλο, εντούτοις το αξιοσημείωτο είναι ότι δεν ανησυχούν. Περιμένουν μοιρολατρικά να φθάσει η επόμενη μέρα μόνη της.
Η απότομη αλλαγή του κλίματος οφείλεται στην επανεμφάνιση του ιδιοκτήτη του κόμματος, του Κώστα Καραμανλή. Βέβαια, ο όρος «επανεμφάνιση» είναι βαρύς για τον Κ. Καραμανλή, τον πολιτικό που ανήγαγε την ακινησία σε μορφή τέχνης. Ο Κ. Καραμανλής παραμένει πάντοτε στην ασφάλεια του παρασκηνίου, αυτό που συνέβη όμως, για να το πω μεταφορικά, είναι ότι ξαφνικά οι βουλευτές τον είδαν να γυρίζει πλευρό και να κάνει θορύβους που μάλλον σημαίνουν ότι αποκαθίσταται η επαφή του με το περιβάλλον. Τηρουμένων των αναλογιών όμως, οι διακριτικές πρωτοβουλίες που ανέλαβε με αφορμή την εκλογή Προέδρου (η συνεννόηση με τον Αλ. Τσίπρα για το πρόσωπο του Προέδρου, πρωτίστως) ισοδυναμούν με έγερση του ωραίου κοιμωμένου από τον αιώνιο ύπνο του και, το κυριότερο, εξασφάλισαν τη νηνεμία στο κόμμα.
Θα τολμούσα να πω ότι, συζητώντας με βουλευτές του κόμματος, σχηματίζεις την εντύπωση ότι οι πιο πολλοί πιστεύουν ότι οι προϋποθέσεις, υπό τις οποίες θα ήταν δυνατή η επιστροφή του Κ. Καραμανλή στην ηγεσία, προβάλλουν καθαρά στον ορίζοντα. Εξ ου και η περίεργη ανοχή στον Α. Σαμαρά: θεωρούν ότι ο ιδεώδης διαχειριστής για το ενδιάμεσο διάστημα, ώσπου να επανέλθει ο παράκλητος, είναι ο τελειωμένος αρχηγός από τον οποίο κανείς δεν έχει να φοβάται τίποτε. Οσο για την προϋπόθεση επιστροφής του «πρωθυπουργού της καρδιάς» τους, δεν είναι άλλη από την καταστροφή ή, έστω, τη σοβαρή πιθανότητα να συμβεί. Μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, πιστεύουν, θα κινηθεί ο Κ. Καραμανλής, διότι μόνον τότε δεν θα διακινδυνεύει να αντιμετωπίσει πάλι τη συζήτηση για τις ευθύνες του στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της περιόδου 2004-2009.
Από διαφόρους βουλευτές θεωρείται δεδομένο ότι η πρόσφατη συνεννόηση του τέως αρχηγού τους με τον σημερινό πρωθυπουργό είχε και ένα δεύτερο σκέλος, εκτός από τα προεδρικά. Πιστεύουν, συγκεκριμένα, ότι, σε γενικές γραμμές, έχει συμφωνηθεί μεταξύ τους η επιστροφή Καραμανλή, σε περίπτωση κατάρρευσης της σημερινής κυβέρνησης, οπότε θα υποχρεωθούμε από τους εταίρους να σχηματίσουμε οικουμενική κυβέρνηση προκειμένου να μη βρεθεί η χώρα ακυβέρνητη. Αυτή την εξέλιξη οι βουλευτές της Ν.Δ. τη θεωρούν πολύ πιθανή. Ισως επειδή αυτοί, έπειτα από δυόμισι μαρτυρικά χρόνια στην εξουσία, καταλαβαίνουν άριστα πόσο δύσκολο θα είναι για τον Αλέξη Τσίπρα να μεθοδεύσει την περίφημη στροφή προς τον ρεαλισμό.
(Στην φωτογραφία : Ο Γιάνης Βαρουφάκης, πάντα με το βλέμμα του γόητος και, για πρώτη φορά, με το πουκάμισο μέσα από το παντελόνι, φωτογραφίζεται με το σώμα του Γεράσιμου Αρσένη και το πνεύμα της Λούκας Κατσέλη. Βεβαίως, το πνεύμα δεν μπορεί να φωτογραφηθεί και, επομένως, δεν διακρίνεται πουθενά στη φωτογραφία. Εφόσον όμως ήταν εκεί ο Γεράσιμος, θεωρήστε βέβαιο ότι ήταν και η Λούκα, εν πνεύματι έστω)
